تداوم اعتراضات سراسری معلمان: کاهش سطح مشارکت؛ افزایش برخوردهای امنیتی

به گزارش داوطلب؛ صبح امروز شنبه ۳۰ بهمن ماه، اعتراضات صنفی معلمان برای هفتمین بار پیاپی در ۵ ماه اخیر، در شهرهای مختلف کشور برگزار شد. در تجمع امروز که یک بار دیگر با فراخوان شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان صورت گرفته بود، معلمان شاغل و بازنشسته در تهران در مقابل مجلس و در شهرستانها در مقابل سازمانهای آموزش و پرورش به عدم اجرای طرح رتبه‌بندی برای شاغلان و عدم همسان‌سازی مستمری معلمانِ بازنشسته اعتراض کردند. همزمان با اعتراضات صنفی معلمان شاغل و بازنشسته، گروهی از کارنامه سبزها (معلمانی که مدعی هستند با وجود قبولی در آزمون استخدامی، امکان جذب در آموزش وپرورش از آنها سلب شده است.) نیز در مقابل وزارت آموزش و پرورش در تهران تجمع کردند. این اولین بار است که همزمان با تجمع سراسری معلمان شاغل و بازنشسته، طیف‌های دیگری از معلمان و نیروهای آموزشی مطالبه‌گر، از فرصت استفاده و تجمع صنفی برگزار می‌کنند. شورای هماهنگی در فراخوان خود از معلمان خواسته است که در روز سوم اسفند ماه نیز در سراسر کشور تجمع اعتراضی برپا کنند. گزارشهای دریافتی از کانال شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان نشان می‌دهد که شهرهای تهران، شیراز، اراک، لنگرود، کرمانشاه، زرین‌دشت، دلفان، همدان، خرم‌آباد، کوهدشت، اصفهان، سمیرم، سقز و زیویه، سنندج، مریوان، قیروکارزین،اردبیل، مشهد، لنده(کهگیلویه و بویراحمد)، آمل، بابلسر، ایلام، جوانرود، شهرکرد، شوشتر، اندیمشک، تاکستان، زاهدان، ارومیه، زنجان، شیروان خراسان شمالی، شوش خوزستان، خرمشهر، کرمان و یزد، میزبان تجمعات امروز معلمان بوده‌اند.

قطعنامه شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان؛ در قطعنامه پایانی تجمع امروز با اشاره به یکسال بی‌توجهی حاکمیت به مطالبات صنفی معلمان شاغل و بازنشسته، وعده دولت برای اجرای رتبه‌بندی در سال آینده را سراب و فریب دانسته است. در این بیانیه آمده است: مشخص شده است که لایحه رتبه‌بندی شاغلان بعد از فراز و فرود فراوان، هیچ تغییری در زندگی و معیشت معلمان ایجاد نخواهد کرد. دولت نه تنها حاضر نیست ۱۲.۵ هزار میلیارد تومان رتبه‌بندی در سال ۱۴۰۰ را تامین کند بلکه آخرین موضع‌گیری‌های رسمی نشان می‌دهد که وعده اجرای رتبه‌بندی در سال آینده سراب و فریبی بیش نیست.

در بخش دیگری از این بیانیه می‌خوانیم: دولت نه تنها به فکر بازنشستگان و شاغلان نیست بلکه به فکر آن افتاده که سهم مالکانه فرهنگیان در صندوق ذخیره را نیز غارت کند. این صندوق که تا دیروز تحت تاثیر منافع جناحی دولت قبلی مورد تاراج بود امروز به محل رانت‌خواری در دولت جدید تبدیل شده‌است.

انتقاد از کالایی‌سازی و پولی شدن آموزش مورد دیگری است که در قطعنامه شورای هماهنگی به آن اشاره شده است: امروز سیاست‌های ویرانگر خصوصی‌سازی و پولی‌سازی آموزش باعث ایجاد تبعیض آموزشی شده‌است خانواده‌های معلمان، کارگران و تمام زحمتکشان قادر به تامین هزینه‌های آموزش فرزندان خود نیستند. بیش از هر زمان آموزش بازاری شده‌ و تهیدستان بیش از گذشته از تحصیل محروم می‌شوند. افزایش کودکان طرد شده از مدرسه ،کودکان کار و خیابان و نادیده گرفتن حق تحصیل رایگان برای تمام کودکان در این سرزمین، محصول تعطیلی اصل ۳۰ قانون اساسی است.

در بخش دیگری از بیانیه شورای هماهنگی با اشاره به برخوردهای امنیتی و صدور احکام طویل‌المدت برای فعالان صنفی از جمله اسماعیل عبدی، جعفر ابراهیمی و شعبان محمدی، آمده است: حرفه معلمی ایجاب می‌کند معلمان در حالی که از حقوق خود دفاع می‌کنند به جامعه برای تحقق حقوق خود آگاهی بدهند. کار معلم روشنگری است وقتی هم فعالان صنفی به رسالت خود عمل می‌کنند و به این وضعیت اعتراض می‌کنند، پاسخی جز زندان و بازداشت نصیبشان نمی‌شود. ادامه حبس ظالمانه اسماعیل عبدی، اجرای حکم زندان لطیف روزیخواه طی روزهای گذشته در شرایط کرونایی که منجر به بیماری وی شده‌است. صدور حکم ۴ سال و ۶ ماه زندان برای جعفر ابراهیمی و تشدید فشار بر شعبان محمدی و ادامه حبس سایر معلمان دربند نشان دهنده ادامه سیاست سرکوب و ارعاب است.

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران در پایان این قطعنامه با اشاره و تکرار چندباره مطالباتی چون؛

– اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری و همسان‌سازی حقوق بازنشستگان
– اجرای لایحه رتبه‌بندی مطابق با خواسته اکثریت معلمان در سال ۱۴۰۰
– جلوگیری از غارت صندوق ذخیره فرهنگیان و پذیرش مالکیت معلمان بر این صندوق
– حفظ امنیت شغلی نیروهای غیررسمی، خریدخدماتی، نیروهای خدماتی مدارس و پرداخت پاداش بازنشستگان ۱۴۰۰
– توقف اجرای سیاست‌های پولی‌سازی
– لغو حکم اخراج فعالان صنفی از مدارس، آزادی معلمان زندانی و توقف احضار و پرونده‌سازی برای فعالان صنفی؛

و در صورت عدم تحقق این مطالبات، اعتراضات خود را به اشکال متفاوت و گسترده‌تر ادامه خواهد داد.

پراکندگی و گستردگی تجمعات 30 بهمن

تصاویر و گزارشهای دریافتی از تجمع امروز معلمان نشان می‌دهد؛ پراکندگی(تعداد شهرهای شرکت‌کننده در تجمعات) تغییراتی داشته و حتی در برخی از موارد با اضافه شدن بسیاری از شهرستانهای کوچک، میزان پراکندگی افزایش پیدا کرده است؛ در همین حال میزان گستردگی، که نشان‌دهنده سطح مشارکت معلمان در تجمعات صنفی است، تحت تاثیر احتمال بروز برخوردهای امنیتی و همچنین عدم همراهی و مشارکت معلمان، در برخی از شهرها کاهش داشته است. گزارش‌ها نشان می‌دهد که به مانند تجمع پیشین (11 بهمن ماه) کاهش سطح مشارکت در برخی شهرها، منجر به برخورد امنیتی با فعالان صنفی و بازداشت تعدادی از آنها شده است.

در حالیکه که شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان از معلمان سراسر کشور خواسته تا در روز سوم اسفندماه نیز تجمع صنفی برگزار کنند، به نظر می‌رسد بحران کاهش سطح مشارکت، جریان صنفی معلمان را در آینده‌ای نه چندان دور تحت تاثیر قرار خواهد داد. به طور معمول، کنشگری در شرایط پرمخاطره و قرار گرفتن در معرض فشارهای محیطی از یک سو و انفعال ذینفعان از سوی دیگر؛ منجر به فرسودگی و خستگی کنشگران در درازمدت خواهد شد. در چنین شرایطی، تشکل‌های صنفی برای گذر از این بحران از تاکتیک‌های مختلفی استفاده می‌کنند. ایجاد کمپین‌های مجازی، نوشتن طومار و جمع‌آوری امضاء نسبت به عدم پاسخگویی دولت، بکاربردن روش‌های خلاقانه برای درگیرکردن طیف خاموشِ معلمان با بیان دغدغه‌های مشترک، تقویت کانون‌ها، مجامع صنفی و بسیج نیروها از طریق تمرین فعالیت مشارکتی، تعیین نمایندگانی از میان معلمان شاغل، بازنشسته و سایر گروههای معلمان برای مذاکره با دولت و مجلس در خصوص مطالبات و همچنین همراه کردن سایر گروههای ذینفع همچون والدین و دانش‌آموزان با حرکت‌های صنفی معلمان از جمله این تاکتیک‌هاست که می‌تواند به طور جداگانه و یا به موازات تجمعات صنفی دنبال شود.