داوطلب وب‌سایت داوطلب
در روزهایی که ایرانیان با موج پنجم کرونا درگیر هستند، یک فعال صنفی پرستاران می‌گوید؛ کمبود پرستار و اشتغال دو شیفته بسیاری از پرستاران؛ جان بیماران را هم به خطر می‌اندازد. این در حالیست که اگر نیروی انسانی افزایش یابد و تعداد آنها منطبق بر نیاز کشور باشد، میزان مرگ و میر حداقل ۱۰ درصد کاهش پیدا می‌کند.
به گزارش داوطلب؛ محمد شریفی‌مقدم دبیرکل خانه پرستار در گفتگو با خبرگزاری کار ایران ایلنا، با اشاره به تعداد نیروی پرستار شاغل گفته است: وضعیت کمبود نیروی پرستاری فوق حاد است. تعداد پرستاران شاغل فعلی به هیچ‌وجه نمی‌تواند پاسخگوی شرایط موجود باشد و نیاز به جذب نیروی انسانی جدید احساس می‌شود.
به گفته شریفی‌مقدم؛ میزان مراقبت از بیماران در بخش‌های عمومی با توجه به وضعیت بیماری مشخص می‌شود. هر بیمار به طور کلی در بخش‌های عمومی به ۵ ساعت مراقبت نیاز دارد اما این ساعات در بخش‌های تخصصی و فوق‌تخصصی افزایش می‌یابد. مراقبت از بیمار در بخش تخصصی ۲ برابر و در بخش‌های فوق تخصصی ۳ تا ۴ برابر می‌شود اما تعداد نیروهای حاضر در کشور نمی‌تواند به این نیاز پاسخ دهد.
او تصریح کرده است: بهرام عین‌اللهی (وزیر بهداشت) به صورت ضمنی اعلام کرده ، بیشتر مرگ و میر ناشی از کرونا در شیفت عصر و شب اتفاق می‌افتد. این موضوع به دلیل کاهش کیفیت خدمات ارائه شده در این ساعات است. این موضوع به دلیل کم بودن نیروی پرستاری اتفاق می‌افتد. من بازهم تاکید می‌کنم، نیاز به استخدام پرستار به شدت احساس می‌شود.
دبیرکل خانه پرستار همچنین گفته است: بسیاری از پرستاران در ۲ شیفت کار می‌کنند، شرایطی را درنظر بگیرید که یک پرستار از صبح تا شب در یک بیمارستان خصوصی اشتغال دارد و سپس با خستگی فراوان مجبور است که شیفت شب در یک بیمارستان دولتی را سپری کند. آیا این پرستار می‌تواند به بهترین نحو خدمات ارائه دهد؟
دبیرکل خانه پرستار در ارتباط با وضعیت پرستاران طرحی و ۸۹ روزه گفته است؛ دولت دوازدهم بر این باور بود، مدت زمان کرونا بسیار کوتاه خواهد بود و در بازه زمانی دو هفته‌ای موفق به مهار این ویروس خواهد شد؛ به همین دلیل، پرستاران ۸۹ روزه را مطرح کرد. به گفته این فعال صنفی، این تصمیم به معنای اوج بهره‌کشی و رفتار غیرمنصفانه علیه پرستاران است.
به گفته او امنیت شغلی برای پرستاران ۸۹ روزه وجود ندارد. به نحوی که با پایان یافتن موج اول کرونا در اردیبهشت ماه سال ۹۹ ، این گروه بیکار شدند و فرصت برخورداری از موقعیت شغلی از آنها گرفته شد. شریفی مقدم اضافه کرده که به دلیل وضعیت کرونایی کشور، طرح بکارگیری پرستار ۸۹ روزه تمدید می‌شود و پس از پشت سرگذاشتن شرایط، این پرستاران بیکار می‌شوند.
گفتنی است که از ابتدای شیوع کرونا و افزایش تعداد مبتلایان به کووید ۱۹ میزان تقاضا برای خدمات بهداشتی افزایش یافت. در این میان دانشگاه علوم پزشکی با ایجاد سامانه‌ای از نیروی کار پرستاری، دعوت به کار کرد و با قراردادهای ۸۹ روزه در راستای تأمین نیاز نیروی انسانی بیمارستان‌ها از آنها استفاده کرد. گرچه بعدتر و در پی اعتراض فعالان صنفی پرستاران، اعلام شد که این قراردادها از ۸۹ روز به یک سال تمدید می‌شوند، اما بسیاری از این پرستاران با تمام شدن مهلت ۸۹ روزه، از کار بیکار شدند. این در حالیست که بر اساس تبصره دو ماده هفت قانون کار « در کارهایی که طبیعت آنها جنبه مستمر دارد، در صورتی که مدتی در قرارداد ذکر نشود، قرارداد دائمی تلقی می‌شود.» اما این ماده قانونی در خصوص پرستارانی با قراردادهای از این دست مشغول به کار می‌شوند، به صراحت نقض می‌شود.
عدم تعلق اضافه‌کار، نداشتن بیمه و پایین بودن دستمزدها بخشی از مشکلات این گروه از پرستاران است. همچنین دانشگاه علوم پزشکی و بیمارستان با اخذ تعهد از پرستارانی که با قراردادهای ۸۹ روزه خدمت می‌کنند، آنها را در هر بخشی که صلاح بدانند به کار می‌گیرند. اخذ تعهد از پرستار جهت سلب امکان شکایت و پیگیری قانونی، نداشتن حق استعلاجی با حقوق از دیگر موارد نقض حقوق و استثمار شغلی این گروه از پرستاران است. همچنین تعلق نگرفتن ضریب کرونا به پرستاران ۸۹ روزه در آزمون استخدامی از دیگر مواردی است که گفته می‌شود، موجب لغو استخدام اکثر این پرستاران شده است.
اعتراضات فعالان صنفی پرستاران به نقض حقوق کادر درمان در حالی در دو سال گذشته شدت گرفته که در حال حاضر در بیمارستان‌های ایران همزمان چند گروه از پرستاران شامل؛ شرکتی، ۸۹ روزه، قراردادی و تبصره‌ای و گروهی به صورت پیمانی و رسمی مشغول به کار هستند که با وجود شرح وظایف مشترک، از حقوق و مزایای متفاوتی برخوردارند.
