داوطلب وب‌سایت داوطلب
به گزارش تارنمای داوطلب: شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران روز جمعه در یادداشتی با اشاره به گذشت بیش از دو ماه از آغاز کمپین “یکصدهزار امضا برای آزادی معلمان زندانی” اعلام کرد که تاکنون حدود ۳۶ هزار نفر به این کمپین پیوسته‌اند. در این یادداشت با اشاره به سطح پایین مشارکت معلمان در این کارزار آمده است «گرچه با وجود تعطیلات تابستانی و مشکلات فیلترینگ و کاهش ارتباط معلمان این تعداد بسیار قابل توجه است، اما نشانگر همراهی کمتر از ۳ درصد معلمان شاغل و بازنشسته با کمپین است.»
ضعف عملکرد تشکل های صنفی، افزایش سرکوب کنشهای اعتراضی بویژه در دو سال اخیر، رشد نگرش بی‌تفاوتی در میان اقشار مختلف جامعه و عدم درک اهمیت و ضرورت کمپین و احساس بی فایده بودن آن به عنوان مجموعه عوامل اثرگذار بر سطح پایین مشارکت معلمان در همراهی با کمپین یکصدهزار امضا در نظر گرفته شده است. نقاط ضعفی که با اقداماتی چون جلب مشارکت اعضاء توسط تشکل‌های صنفی، اطلاع‌رسانی مستمر ، تبلیغ و ترویج ضرورت و اهمیت کمپین قابل بهبود است و می‌تواند زمینه مشارکت بیشتر معلمان و کنشگران صنفی را فراهم کند.
همچنین مجموع نتایج بدست آمده از روند برگزاری کمپین یکصدهزارامضا تاکنون نشان می‌دهد که؛
– معلمان در استانهای خراسان شمالی، کردستان، فارس و گیلان بیش از سایرین به کمپین پیوسته‌اند.
– استان‌هایی که بیشترین مشارکت را در کمپین داشته‌اند اغلب از مولفه‌هایی چون کانون‌ها و انجمن‌های صنفی نسبتا فعال، رهبران صنفی تاثیرگذار و مورد اعتماد، برنامه‌ریزی هدفمند و خلاقیت فردی برای جلب مشارکت یکدیگر برخوردارند.
در برخی استان‌ها همچون کهکیلویه و بویراحمد که فاقد هرگونه تشکل صنفی هستند، افراد با بهره‌گیری از قدرت اثربخشی فعالان صنفی مورد اعتماد و دارای اعتبار و همچنین ایجاد شبکه‌های ارتباطی، درصد بالایی از مشارکت را به ثبت رسانده‌اند.
-مراکز استان‌ها برخلاف انتظار سطح مشارکت بالایی ندارند. به عنوان مثال در گیلان معلمان در شهرهای لنگرود و بندرانزلی بیش از رشت در کمپین مشارکت کرده‌اند. در آذربایجان شرقی بیشترین درصد مشارکت را معلمان شهرستان جلفا ثبت کرده‌اند و در خوزستان، معلمان شهرستان ایذه نسبت به سایر شهرها پیشتاز هستند.
گفتنی است که کمپین یکصدهزارامضا، عنوان کارزاری مجازی است که در تیر ماه ۱۴۰۱ از سوی فعالان صنفی آغاز شده و کماکان نیز ادامه دارد، در نتیجه بی‌توجهی دولت و مقامات قضایی به نامه ۱۲۰۰ امضایی فعالان صنفی معلمان شکل گرفته و از معلمان شاغل و بازنشسته کشور که جمعیت آنها بیش از یک میلیون و هشتصد هزار نفر است خواسته تا با جمع‌آوری صدهزار امضا، حمایت خود را از مطالبات مطرح شده اعلام کنند و نشان دهند که آزادی معلمان زندانی و متوقف کردن پرونده‌سازی علیه فعالیت صنفی معلمان بر خلاف ادعای مسئولن قوه قضائیه، تنها مطالبه یک درصد معلمان نیست و برعکس یک مطالبه جمعی است.
گروههای صنفی معلمان به ویژه شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان که سازمان‌دهنده اصلی اعتراضات میدانی معلمان در سالهای اخیر بوده‌اند، بارها کمپین‌ها و کارزارهایی را با هدف پیگیری مطالبات صنفی چون اجرای رتبه‌بندی و همسان‌سازی حقوق بازنشستگان و همچنین در اعتراض به پرونده‌سازی و بازداشت طولانی‌مدت تعدادی از فعالان صنفی برگزار کرده‌اند و در این زمینه در بین گروههای صنفی و کارگری پیشتازند.
بر اساس گزارش‌های شورای هماهنگی، در حال حاضر دست کم ۱۳ معلم به نام‌های محمود ملاکی، عزیزقاسم‌زاده، انوش عادلی، محمود صدیقی‌پور، رسول بداقی، جعفر ابراهیمی، اسماعیل عبدی، اصغر امیرزادگان ، زینب همرنگ، هاشم خواستار، ناهید شیرپیشه، جواد لعل محمدی و مهدی فتحی تنها در نتیجه فعالیت‌های صنفی با اتهامات امنیتی روبرو شده و دوران حبس خود را در زندان سپری می‌کنند. علاوه بر این در ماههای اخیر و پس از جنبش اعتراضی ایرانیان در پاییز ۱۴۰۱، بسیاری از فعالان صنفی معلمان با پرونده‌سازی‌های قضایی و اداری از جمله حذف از رتبه‌بندی، انفصال از خدمت و بازنشستگی اجباری مواجه شده‌اند. مجموعه اقدامات بازدارنده‌ای که با هدف سرکوب کامل جنبش صنفی معلمان با جدیت در حال پیگیری است.
