پیرامون تشکیل اولین اتحادیه کارگری آمازون در ایالات متحده: چگونه ALU خود را به آمازون تحمیل کرد

به گزارش تارنمای داوطلب؛ خبر این بود؛ در یک پیشرفت خیره کننده، کارگران آمازون در انبار ایالت استاتن آیلند به تشکیل اتحادیه رای دادند. این اولین اتحادیه کارگری آمازون در ایالات متحده خواهد بود.

پیروزی برای یک اتحادیه کارگری در آمازون تاریخی است. این شرکت هرگز نیروی کار اتحادیه‌ای در ایالات متحده نداشته است، اگرچه اتحادیه های آمازون در اروپا وجود دارد، اما این شرکت در سالهای گذشته با هر تلاشی برای سازماندهی کارگران مبارزه کرده است.

شیوع ویروس کرونا در سراسر جهان و بحران‌های کارگری ناشی از افزایش ساعات و سختی کار، اما تلاش برای تشکیل اتحادیه کارگری را بیشتر کرد. آمازون به عنوان غول صنعت خدمات، به منبعی ضروری برای میلیون‌ها نفری که در قرنطینه به سر می‌بردند تبدیل شد و کارگران، به خصوص کارگرانی که در بخش انبار و توزیع کالاها فعالیت داشتند با فشار کاری بیشتری مواجه شدند. آنها در برابر ویروس آسیب‌پذیرتر بودند، اما قفل شدن فضای کسب و کار و تهدید امنیت شغلی، آنها را مجبور کرده بود به شرایط سخت کار تن بدهند. با این حال، ماجرای اخراج یک سَر کارگرِ بخش تولید که تلاشهای بسیاری برای شکل‌گیری اتحادیه انجام داده بود باعث شد که آتش خشم کارگران شعله‌ور شود.

کارگر اخراجی، تاریخ‌ساز شد

دو سال پیش، زمانی که «کریس اسمالز»، کارگر سابق آمازون، اعتراض کوچکی را در خارج از انبار عظیم آمازون در نیویورک ترتیب داد؛ شاید در ابتدا قصد نداشت یک دعوای چند ساله با یکی از بزرگترین شرکت‌های فروش فناوری الکترنیک جهان آغاز کند، او فقط می‌خواست اعضای تیمش بتوانند وظایف شغلی خود را در شرایط امن‌تری انجام دهند.

به نقل از بی‌بی‌سی، «کریس اسمالز» سرکارگری که به دلیل اعتراض به شرایط کار در دوران شیوع کووید ۱۹ و تلاش مستمرش برای سازماندهی اتحادیه کارگری در آمازون، توسط این شرکت از کار اخراج شد، می‌گوید: «وقتی همه‌گیری گسترش پیدا کرد، کارگرانی که زیر نظر من فعالیت می‌کردند، در اثر ساعات طولانی و سختی کار، مریض می‌شدند. آنجا بود که متوجه شدم چیزی اشتباه است.»

آمازون او را به دلیل نقض قرنطینه اخراج کرد. اما نگرانی‌های او توجه جهان را به خود جلب کرد – نشانه‌ای اولیه از یک نبرد کارگری بزرگ‌ در غول تجارت الکترونیک.

در ماه‌های بعد، در حالی که کسب‌وکار آمازون به لطف همه‌گیری رشد پیدا می‌کرد، این شرکت در سراسر جهان با اتهاماتی مبنی بر بی‌توجهی به وضعیت کارگرانش روبرو شد – ادعاهایی که مرتبا از سوی مدیران این شرکت، رد می‌شد.

در یک سال گذشته اما این شرکت با جدی ترین ناآرامی های کارگری خود در دهه های اخیر مواجه بوده است.

در ایالات متحده پس از اعتصاب‌ها و اعتراضات در سراسر کشور، کارگران سه انبار این شرکت در نیویورک و آلاباما در حال تصمیم‌گیری برای پیوستن به اتحادیه کارگری هستند – اتحادیه‌ای که برای اولین بار توسط کارگران آمازون در ایالات متحده تشکیل می‌شود.

کریس اسمالز سیاهپوست یکی از رهبران این مبارزه است. او بیش از چهار سال در آمازون کار می‌کرد و قبل از ترفیع، به عنوان یک کارگر ابتدایی فعالیت می‌کرد.

به مدت ۱۱ ماه، این مرد ۳۳ ساله و تیمش در مکانی روبروی محل کار سابقش، انبار JFK8 در استاتن آیلند، مستقر شدند و با کارگران دیگر رایزنی کردند تا بفهمند که نیاز به داشتن اتحادیه تا چه اندازه برای کارگران دیگر امری مهم تلقی می‌شود. آنها تلاش کردند تا کارگران بیشتری را توجیه کنند که برای مذاکره در خصوص حقوق و دستمزد با غول تجارت الکترنیک جهان، تشکیل اتحادیه گامی مهم است.

تیم او به دنبال دستمزد بیشتر، استراحت‌های طولانی تر، مرخصی با حقوق بیشتر و مرخصی پزشکی با حقوق، است. آن‌ها می‌خواهند کارگران را متقاعد کنند که اتحادیه راه مؤثرتری برای طرح شکایات در مورد قوانین و مقرراتی است که کارگران را ملزم می‌کند در شیفت‌های اضافه‌کاری برنامه‌ریزی نشده کار کنند. او سال گذشته اتحادیه کارگری آمازون را تأسیس کرد و حالا نتایج انتخابات اپریل و رای مثبت بیش از ۲۵۰۰ نفر به تشکیل اتحادیه در استاتن آیلند به او این حق را می‌دهد که برای حدود ۸۰۰۰ کارگر انبار استیتن آیلند مذاکره کنند.

تیم او همچنین پشتیبان دومین کمپین اتحادیه در یک انبار کوچکتر در همان منطقه صنعتی است که قرار است در اواخر این ماه رای‌گیری آن انجام شود.

آیا اتحادیه‌های کارگری احیا می‌شوند؟

پیروزی تیم کریس اسمالز نشان دهنده یک شکست بزرگ برای آمازون است که سالها علیه اتحادیه سازی مبارزه کرده بود. آمازون در بیانیه‌ای اعلام کرده که از باخت در نیویورک ناامید شده و در حال ارزیابی آن است. نمایندگان این شرکت گفته‌اند: ‘ما معتقدیم که داشتن رابطه مستقیم با شرکت برای کارگران بهتر است» و در حال ارزیابی گزینه هایی است که به انتخابات برگزار شده اعتراض کند.

ربکا گیوان، استاد مطالعات کار در دانشگاه راتگرز در همین رابطه به بی‌بی‌سی گفته است که شکست آمازون از تیم سازمان‌دهندگان کارگری کریس اسمالز، رویدادی «بزرگ» بود و هشدار داد که این تیم در مورد مذاکرات مرتبط با قراردادها و حقوق کار، با یک مبارزه سخت دیگر روبرو خواهد شد.

او گفت: «آمازون هر کاری که بتواند انجام می‌دهد تا این موفقیت را خنثی کند.»

بر اساس آمارها، در سراسر ایالات متحده تنها ۶.۱ درصد از کارگران بخش خصوصی به اتحادیه‌ها پیوسته‌اند و سازماندهی جمعی برای کارگران همچنان بسیار دشوار است. از طرفی در برخی از ایالت‌ها، همچنان کارگران برای پیوستن به اتحادیه‌های کارگری مقاومت نشان می‌دهند.

آمازون بیش از یک میلیون نفر را در ایالات متحده استخدام می‌کند و رابطه کار در این شرکت، تاثیر زیادی بر روابط کار در خارج از مرزهای فعالیت آن دارد. این شرکت از زمان تاسیس خود، دیواری از مقاومت در برابر تشکیل اتحادیه‌ها کشیده است. با این پیروزی، فعالان کارگری امیدوارند که این دیوار در شرف فروریختن باشد و کارگران دیگر نیز با اعتماد به کارایی سازماندهی جمعی برای تحقق مطالبات صنفی، جذب اتحادیه‌ها شوند.

اتحادیه‌کارگری آمازون؛

چگونگی شکل‌گیری و ساختار سازمانی

وبسایت اتحادیه کارگری آمازون در توضیح چگونگی شکل‌گیری این اتحادیه نوشته است: «اتحادیه کارگری آمازون یک اتحادیه کارگری مستقل، تحت رهبری کارگران است که توسط کارگران آمازون در استاتن آیلند، نیویورک تأسیس شده است. این اتحادیه در آوریل ۲۰۲۱ توسط گروهی از کارگران به رهبری کریس اسمالز، یک دستیار فرآیند در استاتن آیلند که توسط مدیریت آمازون به دلیل سازماندهی اعتراضات به پروتکل های ناامن COVID-19 آمازون اخراج شد، تشکیل شد.

اتحادیه کارگری آمازون رشد کرده و در اولین انتخابات با حمایت بیش از ۲۵۰۰ کارگر به پیروزی دست یافته است.»

در بخش دیگری از این توضیحات آمده است: « برای اولین بار در اکتبر ۲۰۲۱ برای انتخابات ثبت نام کردیم اما از ما خواسته شد تا امضاهای بیشتری را جمع آوری کنیم. به سرعت امضاها را جمع آوری و ارائه کردیم، اما بازهم از ما خواسته شد که امضاهای بیشتری جمع کنیم. در نهایت مجبور شدیم در آن مقطع این درخواست را به طور موقت پس بگیریم. -زیرا آمازون کارمندان را سریعتر از آنکه به روز انتخابات برسند، اخراج می کند. این در واقع مدل استخدام آمازون است. مدلی که استخدام می‌کند، نظارت می‌کند، نظم می‌دهد و اخراج می‌کند. همه اینها در کنار بی‌توجهی به سلامت کارگران که در وهله اول با اخراج کریس اسمالز به دلیل اعتراض به شرایط ناامن کار در دوران شیوع کووید ۱۹ به اوج رسید، جرقه‌ای برای تشکیل اتحادیه ایجاد کرد.

سرانجام ما موفق شدیم نه یک، بلکه دو دادخواست انتخاباتی ارائه کنیم. و سپس کاری را انجام دادیم که بسیاری غیر ممکن می‌دانستند: ما آمازون را در اولین انتخابات خود شکست دادیم. اکنون، ما کمپین انتخاباتی را به اجرا درآورده‌ایم و در حال آموزش فرآیند چانه زنی، سازماندهی و توانمندسازی کارگرانی را که تازه عضو اتحادیه شده‌اند برای تشکیل اتحادیه محل های کار آمازون در سراسر کشور راه اندازی می‌کنیم.»

ALU چه کسانی هستند؟

اتحادیه کارگری آمازون (Amazon Labor Union)، به طور کامل از کارگران فعلی و سابق انبارهای آمازون در استاتن آیلند تشکیل شده است و بسیاری از کارمندان سابق پس از ترک آمازون از طریق فعالیت‌های کمیته کارگران سابق به حمایت از اتحادیه ادامه می‌دهند. حق عضویت اتحادیه به طور برای همه کارگران محفوظ است و این حق، در واحد چانه‌زنی پس از مذاکره در مورد یک قرارداد جدید با مدیریت آمازون گسترش می‌یابد.

ALU دارای اساسنامه و آیین نامه‌ای است که توسط اعضای فعلی اتحادیه تدوین شده است. رئیس، معاون سازماندهی، معاون عضویت، خزانه‌دار، منشی هیات اجرایی فعلی اتحادیه را تشکیل می‌دهند. این اتحادیه با جذب کمک مالی، خرید تجهیزات توسط حامیان، اشتراک‌گذاری پست ها و اطلاعات رسانه‌ای اداره خواهد شد.

اعضای اتحادیه می‌گویند؛ شرکت آمازون در طول سال گذشته حدود ۵۹ میلیون دلار برای مبارزه با کارگرانی که اتحادیه کارگری آمازون را سازماندهی می کنند، خرج کرده است. به گفته آنها، ساختار آمازون از ابتدا ضد اتحادیه‌گرایی و سازماندهی کارگران بوده است. آنها نرخ گردش مالی ۱۵۰ درصدی سالانه این شرکت را نتیجه طراحی چنین سیاستی می‌دانند و تاکید می‌کنند که آمازون بارها به دلیل تاکتیک‌های تهاجمی ضد اتحادیه مجرم شناخته شده است. آنها با اشاره به صحبت‌های جف بزوس (بنیانگذار و رئیس آمازون) که کارگرانی که انتظار دستمزد منصفانه دارند را تحقیر کرده و آنها را مزدور خوانده، آمازون را یک کارفرمای ضدکارگر می‌دانند که تنها به منافع خود می‌اندیشد.

اعضای اتحادیه همچنین تلاش می‌کنند از سیاست‌های به گفته آنها مخرب آمازون بر محیط زیست و فضای مبادلات اجتماعی و اقتصادی نیز پرده بردارند. آنها می‌گویند: آمازون نه تنها یک نیروی مخرب در زندگی کارگران است، بلکه یک نیروی مخرب در زندگی همه است، که از طریق قراردادهای نظامی و نظارتی سودآور، ویرانی بی‌سابقه زیست‌محیطی و شیوه‌های تجاری انحصاری را پیش می‌برد.

سازمان‌دهندگان در یک کمپین چند ماهه این موضوع را مطرح کرده‌اند که نظارت شدید آمازون بر کارگران، حیثیت آنها را نقض می‌کند، و دستمزدها آنها، تناسبی با فشار مداومی که کارگران برای تولید احساس می‌کنند، ندارد. اتحادیه تخمین می زند که تقریباً ۸۵ درصد از نیروی کار در انبارها سیاه پوست هستند و با این ایده، سازماندهی را به مبارزه برای عدالت نژادی مرتبط کرده است.

کارگران می‌گویند:«داشتن اتحادیه در آمازون به ما این حق را می دهد که در مورد شرایط کاری خود از جمله مواردی مانند استانداردهای ایمنی، آموزش، استراحت بین کار، حقوق، مزایا و سایر مسائل مهمی که محل کار ما را بهتر می کند، چانه زنی کنیم. آمازون گاهی اوقات به مشکلاتی در محل کار می پردازد، اما همه اینها موقتی است.»

آمازون – که رگولاتورهای (سیستم‌های نظارتی و تنظیم‌کننده مقررات) ایالات متحده آن را به مقابله غیرقانونی علیه سازمان دهندگان کارگری خود متهم کرده اند – به شدت ضد اتحادیه است و برای مبارزه با کمپین‌های کارگری، با انتشار متن‌ها، آگهی‌ها و برگزاری جلسات آموزشی اجباری تلاش می‌کند در ذهن کارکنان نسبت به توانایی اتحادیه برای بهبود وضعیت کارگران، تردید ایجاد کند.

‘اتحادیه کارگری چیست و چگونه کار می کند’

اتحادیه‌ها فرآیند چانه‌زنی دسته جمعی را تسهیل می‌کنند و به گروه سازمان یافته‌ای از کارگران اجازه می‌دهد تا با کارفرمایان خود بنشینند، به نگرانی ها رسیدگی کنند، مطالبات خود را مطرح کنند و برای تعیین شرایط کاری خود، که شامل حقوق، مزایا، ساعات کار، و محیط کار می‌شود، در مورد یک قرارداد الزام آور مذاکره کنند. اتحادیه به نمایندگان کارگران اجازه می‌دهد تا مستقیماً از خود و همکارانشان دفاع کنند. اتحادیه همچنین می‌تواند در طول فرآیند چانه‌زنی، پس از نهایی شدن قرارداد، مشاوره حقوقی ارائه دهد. اعضای اتحادیه نمایندگان خود را انتخاب می‌کنند و به صورت جمعی تصمیم می‌گیرند.

اینجا را هم نگاه کنید

مروری بر موفق‌ترین تجربیات کنش‌های کارگری دریک دهه اخیر ایران

به بهانه تداوم اعتراضات کارگری در فولاد اهواز: مروری بر موفق‌ترین تجربیات کنش‌های کارگری دریک دهه اخیر ایران

تارنمای داوطلب: توقف تولید و برگزاری اعتصابات کارگری معمولا ضربه نهایی و قوی‌ترین اهرم فشار …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.