تارنمای داوطلب: سلطه رهیافت ایدئولوژیک در نظام آموزشی ایران، سابقهای به قدمت تاریخ استقرار جمهوری اسلامی دارد. رویکردی که از گزینش معلمان تا محتوای کتب درسی را دربرگرفته و همچنان پس از گذشت 4 دهه به عنوان ابزاری برای کنترل و انحصار فضای آموزشی و حتی تهدید حقوق صنفی معلمان توسط حکومت مورد استفاده قرار میگیرد. از جمله این اقدامات که در یکی دو ساله گذشته خبرساز شده، استخدام ۳۰۰۰ روحانی و مبلغ مذهبی در مدارس و اخراج ۲۰ هزار تن از مدیران دگراندیش مدارس در سال تحصیلی گذشته بود که با واکنش فعالان صنفی معلمان نیز مواجه شد. حالا اما وزیر آموزش و پرورش در تازهترین اظهارنظر خود عنوان کرده که آن دسته از معلمانی که طرح ارتقای توانمندی قرآنی(اتقان) را طی نکردهاند، از رتبهبندی محروم خواهند شد.
رضا مراد صحرایی در کمیسیون تخصصی توسعه آموزش عمومی قرآن کشور درباره طرح «اتقان» گفته است: این طرح ارتقای توانمندی قرآنی معلمان دوره ابتدایی است و باید آن را به رتبهبندی معلمان مرتبط کنیم و معلمی که دوره اتقان را طی نکرده است، از رتبهبندی محروم شود. او تاکید کرده که «معلمان بدون سواد قرآنی وارد آموزش و پرورش نمیشوند اما ممکن است در گذر زمان به دلیل اینکه با قرآن مانوس نبودند، آن را فراموش کنند و باید در دورههای ضمن خدمت به آموزش قرآن توجه کرد.»
طرحی که به نظر میرسد زمینههای اجرای آن پیش از این با خبر استخدام روحانیون و طلاب در مدارس فراهم شده بود و حالا با شرح وظایف این گروه از کارکنان وزارت آموزش و پرورش وارد فاز تازهای شده است.
استخدام ۳۰۰۰ روحانی زمینهساز طرح اتقان!
۲۳ آذر ۱۴۰۲ خبرگزاری رسمی دولت به نقل از وزیر آموزش و پرورش و از دیدار او با نوری همدانی یکی از مراجع تقلید حوزه علمیه قم این خبر را منتشر کرد: «آموزش و پرورش با کمبود ۲۰۰ هزار معلم روبهرو بود. برای رفع این کمبود امسال در اقدامی کمسابقه ۷۰ هزار معلم استخدام شدهاند. از این تعداد ۵۸۰۰ نفر جهادیاند و ۱۳۰۰نفر معلم قرآن. با همکاری حوزه علمیه ۲۵ هزار نفر طلبه هم با هدف توجه به ابعاد اعتقادی دانشآموزان استخدام شدهاند.» خبری که البته چندی بعد توسط وزارتخانه تکذیب شد و گفته شد که فقط ۳۰۰۰ طلبه جذب خواهند شد، اما باز هم واکنشهایی را به دنبال داشت.
حالا اما وزارت آموزش و پرورش پا را فراتر گذاشته و در ادامه اعمال فشار بر بدنه صنفی معلمان از طریق اجبار به مشارکت در طرحهای ایدئولوژیک و هم راستا با سیاستهای حاکمیت، حقوق صنفی آنها را به گروگان گرفته است.
پروژه پاکسازی با شیب تندتری پیش میرود!
وزارت آموزش و پرورش در ایران با چالش های زیادی از جمله بی ثباتی در مدیریت مواجه است. تنها در ۱۰ سال گذشته، ۵ وزیر و ۴ سرپرست این سمت را برعهده داشتهاند و از ابتدای ریاست جمهوری ابراهیم رئیسی در سال ۱۴۰۰، سه وزیر بر مسند ریاست این وزارتخانه نشستهاند. علیرضا کاظمی، یوسف نوری و سپس رضا مراد صحرایی.
مراد صحرایی رئیس دانشگاه فرهنگیان بود که به عنوان وزیر آموزش و پرورش معرفی شد و موفق شد از مجلس رای اعتماد بگیرد. انتصاب او از همان ابتدا با اعتراض و اعلام نارضایتی فعالان صنفی معلمان مواجه شد. او در همان ابتدا تعدادی از دانشجویان دانشگاه فرهنگیان را که در تظاهرات ضد حکومتی پاییز ۱۴۰۱ شرکت کرده بودند، تهدید به اخراج کرد. همچنین در شهریور ماه ۱۴۰۲، تصمیم خود مبنی بر اخراج ۲۰۰۰۰ مدیر مدرسه برای آنچه «ایجاد تحول در مدارس» میخواند، اعلام کرد. مراد صحرایی همچنین از طرحی برای کنترل و مدیریت حضور معلمان در شبکه های اجتماعی خبر داد و در اظهارنظری تاملبرانگیز در یک برنامه تلویزیونی، پرداخت هزینه تحصیل با کیفیت بالا را با خرید یک ماشین لوکس مقایسه کرد و تلویحا گفت که فرزندانی که از والدین ثروتمند به دنیا نمیآیند به آموزش خوب نیاز ندارند.. در دوران یک ساله ریاست او بر وزارت آموزش و پرورش، صدها معلم از رتبهبندی محروم شدهاند و بسیاری از آنها به هیات تخلفات اداری احضار و با تشخیص این هیاتها به پرداخت جریمه نقدی ، انفصال از خدمت، بازنشستگی اجباری و یا اخراج از آموزش و پرورش محکوم شدهاند.
فعالان صنفی معلمان مدعی هستند که دفاتر حراست اداره کل آموزش و پرورش و شورای رسیدگی به تخلفات اداری بویژه در یک سال گذشته به بازوی اجرایی نهادهای امنیتی تبدیل شده و تمام تلاش خود را در جهت سرکوب اعتراضات معلمان به تشکیل پرونده های امنیتی معطوف کرده است. حلقه محاصرهای که به نظر میرسد با استخدام روحانیون و منوط کردن برخورداری از حقوق صنفی به شرکت در طرحهایی چون «اتقان» در حال تنگتر شدن است و اهداف مهمتری همچون پاکسازی فضای آموزشی از حضور معلمان دگراندیش را مدنظر قرار داده است.