به گزارش داوطلب: شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان در کانال تلگرامی خود از محکومیت ۸ فعال صنفی استان فارس به مجموعا ۲۰ سال حبس خبر داده است. بر اساس آرایی که شعبه ۳۷ دادگاه تجدید نظر استان فارس صادر کرده؛ افشین رزمجویی، ایرج رهنما، اصغر امیرازادگانی و محمد علی زحمتکش از فعالان صنفی استان فارس، همگی به پنج سال حبس و منع فعالیت در فضای مجازی و منع خروج از کشور با ابطال گذرنامه به مدت دو سال محکوم شدهاند. همچنین مژگان باقری از دیگر فعالان صنفی، به دو سال حبس و منع فعالیت در فضای مجازی و منع خروج از کشور با ابطال گذرنامه به مدت دو سال محکوم شده است. علاوه بر اینها، زهرا اسفندیاری و عبدالرزاق امیری دو تن دیگر از فعالان صنفی این استان، دو سال حبس تحت نظارت سامانه های الکترونیکی پاپند در محدوده یک هزار متری از محل سکونت و منع خروج از کشور با ابطال گذرنامه و منع فعالیت در فضای مجازی به مدت دو سال محکوم شدهاند. بر اساس گزارش شورا، یکی از سنگینترین احکام اما علیه غلامرضا غلامی کندازی صادر شده است. این فعال صنفی و عضو لنجمن صنفی معلمان فارس به سه اتهام
الف : اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور از طریق شرکت در فراخوان های معاندان نظام جمهوری اسلامی ایران پنج سال حبس و منع فعالیت در فضای مجازی و منع خروج از کشور با ابطال گذرنامه به مدت دو سال
ب-اتهام عضویت در گروهای معاند نظام پنج سال حبس و دو سال اقامت اجباری در شهرستان بیرجند و منع خروج از کشور با ابطال گذرنامه و منع فعالیت در فضای مجازی و به مدت دو سال
ج- به اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام یک سال حبس محکوم شده است.
شورای هماهنگی ضمن محکومیت صدور چنین احکامی اعلام کرده، ناتوانی حاکمیت در قبال تامین مطالبات به حق معترضان به سرکوب گسترده و بازگشت به دهه ۶۰ شده است و از مردم و فعالین حوزههای مختلف خواسته بار دیگر متحدانه علیه این ماشین سرکوب صف آرایی کنند.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران در پایان این بیانیه در خصوص بازگشت دوباره معلمان به خیابانها هشدار داده است.
گفتنی است که سرکوب گسترده فعالان صنفی معلمان در ماههای اخیر با شیب صعودی کمسابقهای ادامه داشته و واکنشهای بینالمللی را نیز برانگیخته است. در سپتامبر ۲۰۲۳، آموزش بینالملل (EI) با انتشار نامهای در خصوص وضعیت معلمان، از اتحادیههای آموزشی عضو خود در سراسر جهان خواست که از مقامات جمهوری اسلامی ایران بخواهند که بلافاصله و بدون قید و شرط معلمان زندانی تشکلهای صنفی، اتحادیههای کارگری، را آزاد کنند و به حقوق اتحادیهها احترام بگذارند.
در متن پیام این نهاد بینالمللی آمده بود: معلمان در ایران سالهاست که خواستههای برحق خود را برای شرایط کاری مناسب، به رسمیت شناختن حقوق و آزادیهای اساسی خود به عنوان معلم و شهروند بیان میکنند. از اول ماه مه ۲۰۲۲، چندین نفر از رهبران اتحادیه معلمان به دلیل انجام فعالیتهای مسالمتآمیز اتحادیههای کارگری مجاز توسط قوانین ملی و بینالمللی، بهطور غیرقانونی دستگیر، بازداشت و شکنجه شدهاند.
آموزش بینالملل در پیام خود با نام بردن از افراد، به ویژه در مورد وضعیت برخی فعالان انجمنهای صنفی معلمان، که به صورت منطقهای فهرست شده، ابراز نگران کرده بود. از جمله؛
– انجمن صنفی معلمان استان البرز: مسعود فرهیخته
-انجمن صنفی معلمان تهران (شامل شهرستان اسلامشهر): اسماعیل عبدی، رسول بداقی، محمد دارکش، جعفر ابراهیمی، محمد حبیبی، زینب همرنگ، فرزانه ناظران پور، فاطمه تدریسی، محمدتقی فلاحی و سارا سیاهپور.
– انجمن صنفی معلمان استان کوردستان:
– انجمن صنفی معلمان دیواندره: امید شاهمحمدی
– انجمن صنفی معلمان مریوان: شیوا عاملیراد، اسکندر لطفی، شعبان محمدی، تحسین مصطفی، مسعود نیکخواه و سیوان سلیمانی.
– انجمن صنفی معلمان سنندج: لقمان افضلی، مختار اسدی و مجید کریمی
– انجمن صنفی معلمان سقز: سلیمان عبدی
– کانون صنفی معلمان بوشهر: محمود ملاکی
– انجمن صنفی معلمان خراسان رضوی: هاشم خواستار و عاتکه رجبی
– انجمن صنفی معلمان استان خوزستان: پیروز نامی
– انجمن صنفی معلمان شهرستان شهرضا، استان اصفهان: حمید رحمتی
– انجمن صنفی معلمان استان گیلان: انوش عادلی، فریبا انامی، عزیز قاسمزاده، حسن نظریان و محمود صدیقیپور
– انجمن صنفی معلمان استان فارس: محمدعلی زحمتکش، عبدالرضاق امیری، اصغر امیرزادگان، مژگان باقری، زهرا اسفندیاری، مهدی فتحی، ابوالفضل خوران، غلامرضا غلامیکندازی، ایرج رهنما و افشین رزمجو.
– فعال صنفی معلمان استان چهار محال و بختیاری و شهرکرد: محمد سعیدی ابواسحاقی
– فعال صنفی معلمان استان خراسان شمالی، شهرستان اسفراین: سعید مطهری
بر اساس این گزارش، اعضای این تشکلهای صنفی، از ماه می ۲۰۲۲ با مجموعهای از موارد نقض شدید حقوق خود مواجه شدهاند، از جمله:·
· اخراج؛
· تنزل رتبه و کاهش حقوق
· دستگیری و بازداشت؛ اغلب در سلول انفرادی برای مدت طولانی؛
· شکنجه برای گرفتن اعترافات دروغین و اجبار به انصراف از کار صنفی؛
· بازداشت طولانیمدت فراتر از مجازاتهای اولیه زندان؛
· مبالغ گزاف وثیقه، برخی به ۵۰٫۰۰۰ دلار آمریکا برای آزادی موقت؛
· دسترسی ناکافی به درمان پزشکی؛
· دسترسی محدود به مشاور حقوقی؛
· محدودیت در حقوق ملاقات با خانواده؛
· انتشار اطلاعات نادرست و اتهام به آنان در شبکههای اجتماعی؛
· مواجه شدن با اتهامات غیرمنطقی؛
این نهاد بینالمللی در عین حال، انتقال پروندههای قضایی به شعبههایی از دادگاه انقلاب اسلامی که معمولاً به پروندههای سیاسی اختصاص دارد؛ را بیانگر اشکال مختلف آزار و اذیت غیرقانونی علیه اعضای این تشکلها دانسته بود.
آموزش بینالملل از اتحادیههای آموزشی اعضای خود دعوت کرده بود که در حمایت از همکاران ایرانی اقدام کنند و با ارسال نامهی اعتراضی به رهبر جمهوری اسلامی ایران، آزادی معلمان زندانی صنفی، رعایت حقوق آنان و آزادیهای اساسی در کشور را خواستار شوند.