به گزارش داوطلب؛ تصاویر و گزارشهای منتشر شده در شبکهها و رسانههای اجتماعی حاکی از برگزاری تجمع اعتراضی بازنشستگان تامین اجتماعی شوش در مقابل درب سازمان تامین اجتماعی این شهرستان است. صبح امروز یکشنبه ۲۷ فروردین ماه ۱۴۰۲، برای چندمین بار پیاپی در هفتههای اخیر، بازنشستگان تامین اجتماعی خوزستان در پی فراخوان منتشر شده از سوی فعالان کارگری در رسانههای اجتماعی، در اعتراض به مصوبه مزدی شورایعالی کار تجمع صنفی برگزار کردند. تجمع امروز بازنشستگان با همراهی جمعی از کارگران شاغل در نیشکر هفتتپه برگزار شد. همچنین در برخی تصاویر منتشر شده از اعتراضات امروز، تعدادی از فعالان سندیکایی از جمله فریدون نیکوفرد و علی نجاتی از اعضای سابق سندیکای نیشکر هفتتپه و ابراهیم عباسی از اعضای مجمع نمایندگان کارگران هفتتپه حضور داشتند.
واکاوی تمرکز اعتراضات بازنشستگان در خوزستان
برای چندمین بار در سال جاریست که بازنشستگان و گروهی از کارگران شاغل در هفتتپه، شوش، شوشتر و اهواز در اعتراض به مصوبه مزدی شورایعالی کار که به گواه گزارشهای تحلیلی و آماری هیچ تناسبی با سبد معیشت و هزینههای خانوار کارگری ندارد اقدام به برگزاری تجمع اعتراضی کردهاند.
این در حالیست که سایر نقاط کشور، کمتر به تناوب شاهد برگزاری چنین تجمعاتی بودهاند. دلیل این امر چیست؟ آیا خوزستان وضعیت نامناسبتری نسبت به سایر نقاط کشور دارد و تاثیر مصوبه شورایعالی کار در این استان، خانوارهای بیشتری را در آسیب و بحرانهای کمرشکن اقتصادی قرار میدهد؟! این پرسش، زمانی با پاسخ مثبت همراه خواهد بود که حداقل دستمزد سالانه کارگران به صورت منطقهای تعیین شود و آثار و تبعات عدم تناسب مزد با معیشت، کارگران یک منطقه از کشور را تحت تاثیر قرار دهد. در حالیکه مطالبه لغو مصوبه مزدی، یک مطالبه همه شمول و فراگیر است که قابلیت پیگیری از سوی تک تک کارگران شاغل تحت قانون کار را دارد. با این حال چرا نقطه تمرکز اعتراضات بازنشستگان تامین اجتماعی و کارگران شاغل نسبت به مصوبه شورایعالی کار در خوزستان است؟!
برخی از فعالان کارگری، دلایل این امر را به تلاشهای صورت گرفته در راستای ایجاد پایههایی مستحکم برای سازماندهی جمعی مربوط میدانند. آنها با استناد به تجربیات تاریخی کارگران هفتتپه برای تشکیل سندیکای کارگری و چند دهه بعدتر تلاش برای احیای آن و همچنین تجربه نسبتا موفق تشکیل مجمع نمایندگان و سازماندهی جمعی متمرکز بر علیه خصوصیسازی رانتی در نیمه دوم دهه ۹۰ ، بر این باورند که تحرکات صنفی و مطالبهگرانه امروز در شوش و اهواز، ناشی از بسترسازیهای فعالان کارگری برای مطالبهگری مستمر و نتیجهگرا در سالیان گذشته است.
کارگران و بازنشستگان خوزستان امروز این شیوه از مطالبهگری را از دو طریق دنبال میکنند:
۱- برگزاری تجمعات و راهپیماییهای اعتراضی در برابر مراکز دولتی
۲- راهاندازی کمپین جمعآوری امضاء با مطالبه لغو مصوبه مزدی شورایعالی کار در پلتفرمهای جمعآوری امضا
گرچه اکنون دهها هزار نفر به کارزارهای مجازی اعتراض به مصوبه مزدی پیوستهاند، اما با وجود تمرکز کارگران و بازنشستگان خوزستانی بر اعتراضات خیابانی هنوز بازنشستگان در بسیاری از استانها به این اعتراضات بالقوه فراگیر صنفی نپیوستهاند. این در حالیست که در صورت تداوم اعتراضات خیابانی بازنشستگان خوزستانی، آنها باید استراتژی و نقشهراهی برای همراهی و حمایت میلیونها بازنشسته تامین اجتماعی و مشارکت درصد قابل توجهی از آنها تا حصول نتیجه تدوین کنند.
مشارکت امروز کارگران نیشکر هفتتپه در کنار بازنشستگان در تجمع ۲۷ فروردین، نشاندهنده این است که شکلی از ائتلاف بر سر اهداف مشترک در بین طیفهای مختلف کارگری در حال شکلگیریست. نقطه عطف این ائتلافها،زمانی است که متمرکز به یک نقطه جغرافیایی و یا یک گروه خاص از همفکران نباشد و قابلیت جذب و مشارکت ذینفعان از طیفهای مختلف و حتی گروههای مخالف را فراهم کند. در این صورت است که میتوان با اتکا به تجربیات زیسته در زمینه سازماندهی جمعی، یک مطالبه فراگیر و بااهمیت همچون “دستمزد عادلانه برای همه” را بسط داد و چند گام به موفقیت نزدیکتر شد.