به گزارش داوطلب؛ دهها کارگر از شش معدن فعال بخش خصوصی در زرند و کوهبنان کرمان از یک هفته گذشته در اعتراض به دستمزدهای پایین و تبعیض میان کارگران معادن نیمه دولتی و خصوصی، تولید را متوقف کردهاند. معادن پابدانای جنوبی، چشمهپودنه، گلهتوت ، ۱۲-۱۴ ، سراپرده، باب شکون و معدنجو از جمله معادنی هستند که کارگران آنان در اعتراض به پایین بودن دستمزد و تبعیض در پرداخت مطالبات حقوقی بین کارگران معادن نیمه دولتی و خصوصی، معوقات بیمهای و بیتوجهی مسئولان نسبت به وضعیت معادن بخش خصوصی در اعتصاب به سر میبرند. کارگران معترض اغلب در زمره کارگران دارای قراردادهای موقت هستند و سوابق کاری متغییر دارند.
اعتراض آنها به تبعیض میان پرداختیها بین کارگران معادن بخش خصوصی و بخش نیمه دولتی است. به گفته کارگران با وجود اینکه شرایط کار یکی است، اما دستمزدها متفاوت است. بنابر گزارش منابع محلی؛ حقوق اغلب این کارگران بین ۳ تا ۵ میلیون تومان است و سوابق کاری آنها بین ۵ تا ۱۵ سال است. با این حال این گروه از کارگران در مقایسه با همکاران خود در معادن بخش نیمه دولتی، حقوق به مراتب کمتری دریافت میکنند. این در حالیست که به گفته کارگران حق تونل، حق سختی کار و ضرر و زیان جسمی ناشی از کار در معدن به کارگران بخش نیمه دولتی تعلق میگیرد اما کارگران معادن خصوصی از آن بیبهرهاند.
علاوه بر همسانسازیِ حقوق و مزایا؛ پرداخت به موقع بیمهها و اجرای طرح طبقهبندی مشاغل مطابق با شرکت معادن زغال سنگ کرمان از دیگر خواستههای کارگران است. کارگران میگویند از وعدهها خستهاند و تداوم وضع فعلی را با توجه به افزایش هزینههای معیشت برای خود و خانوادههایشان دشوارتر از گذشته میبینند.
در فیلمهایی که از تجمعات کارگران معادن بخش خصوصی کرمان منتشر شده، خانوادهها و همسران کارگران نیز در کنار آنها دیده میشوند. در یکی از فیلمهای منتشر شده یکی از زنان در حضور مقامات شهر زرند میگوید: «چرا هیچکس به فکر کارگران نیست. چرا حق این کارگران را پایمال میکنید. کارگری که ( وقتی از خانه بیرون میرود) هیچ امیدی به بازگشتش نیست. کجاست مسئولی که به داد اینها برسد. این کارگران در شرایط سخت نمیتوانند بیش از ۱۵ سال کار کنند، اما اغلب آنها بیش از اینها سابقه کار دارند، آنهم با ماهی ۴ میلیون!
بچههای ما در شرایط سخت بزرگ میشوند. ما نمیتوانیم یک کیلو میوه برای بچههایمان بخریم. روز اول مدرسه نمیتوانستیم برای بچههایمان کفش و لباس بخریم. کدام مسئول به درد دلِ من و شما میرسد!»
گسترش اعتراضات معادن بخش خصوصی، یک بار دیگر یکی از کانونهای اصلی بحران کارگری در کشور را به حالت فعال درآورده است. شرکت زغال سنگ کرمان که از شرکتهای زیر مجموعه صندوق بازنشستگی فولاد است، بیش از یک دهه است که با برون سپاری کار برخی معادن به بخش خصوصی و پیمانکاران آن، کارگران را در معرض بیثباتی و تهدید امنیت شغلی قرار داده است. در سالهای گذشته بارها کارگران معادن مختلف کرمان، در اعتراض به قراردادهای موقت، دستمزدهای پایین، عدم اجرای طرح طبقه بندی مشاغل، سختی و شرایط نامناسب کار اعتراضاتی برگزار کرده بودند. تجربه کار با پیمانکاران در برخی از معادن این شرکت شرایط استثمارگونهای را برای کارگران ایجاد کرده است که علاوه بر نداشتن امنیت شغلی در نتیجه گسترش قراردادهای موقت؛ به لحاظ ایمنی نیز در شرایط نامناسبی قرار دارند. هر سال تعدادی از کارگران این معادن دچار آسیبهای بدنی و ضایعات نخاعی میشوند که به دلیل عدم پرداخت حق بیمه یا تاخیر در پرداخت آن از سوی کارفرمایان، کارگران را برای پیگیری درمان دچار مشکلات متعددی میکند. استثمار کارگران در معادن بخش خصوصی در حالی تداوم دارد که به دلیل تحت فشار قرار گرفتن کارگران از سوی کارفرمایان و همچنین عدم وجود تشکلهای مستقل کارگری، اعتراضات صنفی در این معادن که به طور متناوب برگزار میشود کمتر تحت پوشش خبری قرار میگیرد.
ویدیو: صحبت های یکی از زنان حاضر در تجمع اعتراضی کارگران معادن