به گزارش داوطلب؛ صبح امروز پنجشنبه ۲۳دی ماه، صدها معلم در شهرهای کشور در اعتراض به عدم اجرای طرح رتبهبندی برای شاغلان و اجرا نشدن طرح همسانسازی حقوق و مستمری بازنشستگان فرهنگی تجمع اعتراضی برپا کردند. گزارشها نشان میدهد که این تجمعات که مانند ماههای گذشته با فراخوان شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان برگزار شده، در برخی از شهرها با برخوردهای امنیتی و دستگیری برخی از فعالان صنفی مواجه شده است. این در حالیست که شورای هماهنگی در قطعنامه پایانی این تجمع مجددا هشدار داده که در صورت بیتوجهی به مطالبات صنفی معلمان این تجمعات ادامه خواهد داشت.
قطعنامه تجمع ۲۳ دی ماه و مطالبات معلمان
شورای هماهنگی که به سیاق چند ماه اخیر فراخوان برگزاری تجمع صنفی امروز را صادر کرده بود در قطعنامه پایانی با اشاره به اینکه «این تجمع نتیجه عملکرد غیر قابل قبول دولت و مجلس در قبال جامعه فرهنگیان است.» بار دیگر نسبت به بی توجهی حاکمیت به امر آموزش هشدار داده و تاکید کرده در صورت تداوم این بیتوجهیها موج اعتراضات و اعتصابات نامحدود گستردهتر خواهد شد.
در بخشهایی از این قطعنامه آمده است: « بازنشستگان آموزش وپرورش با سرکوب معیشت و سلامت و منزلت روبرو هستند و برای امرار معاش حداقلی تمام سنوات بازنشستگی آن ها صرف اشتغال در مشاغلی نامرتبط میشود و این تعرضی آشکار به زندگی کسانی است که باید در امنیت و آرامش زندگی خود را ادامه دهند. با تورم افسار گسیختهای که معیشت عامه مردم را به خطر انداخته است، ترمیم حقوق کارمندان از ابتداییترین وظایف دولت هاست. با وجود این، لوایحی چون همسانسازی حقوق بازنشستگان، رتبهبندی معلمان و قانون مدیریت خدمات کشوری که به منظور ترمیم حقوق فرهنگیان و کارمندان است تا این زمان یا قابلیت اجرایی نیافته یا به شکلی ناقص اجرایی شده و تغییری حداقلی را در معیشت فرهنگیان موجب نشده است.»
در این قطعنامه همچنین به پیامدهای طبقاتی کردن امر آموزش و خصوصی سازی آموزش اشاره شده و آمده است: «با سیاست های حاکمیت در کالایی کردن آموزش و تعرض به سفره مردم، اصل ۳۰ قانون اساسی به محاق رفته است.»
شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران در قسمت دیگری از این قطعنامه ضمن حمایت از مطالبات به حق جامعه معلمان و تداوم اعتراضات تا حصول نتیجه بر لزوم تحقق مطالبات زیر تاکید کردهاند؛
• اجرای کامل رتبهبندی فرهنگیان از بدو استخدام بر مبنای حداقل هشتاد درصد حقوق اعضای هیات علمی و تعیین منابع بودجه رتبهبندی برای سال ۱۴۰۱
• اجرای کامل همسانسازی بازنشستگان بر اساس قانون مدیریت خدمات کشوری از اول مهرماه ۱۴۰۰
• ایجاد امنیت شغلی و استخدام رسمی تمام بخشهای مختلف نیروی کار آموزشی
• آزادی معلمان دربند و مختومه شدن پرونده فعالان صنفی و توقف احضار و بازجویی معلمان توسط واحدهای حراست ادارات آموزش وپرورش و نهادهای امنیتی
• برخورداری از بیمه تکمیلی یکسان برای همه بازنشستگان و شاغلین دستگاههای اجرایی بر اساس مفاد ماده ۸۵ قانون مدیریت خدمات کشوری
• پرداخت پاداش پایان خدمت بازنشستگان بلافاصله پس از اتمام خدمت
در عین حال با وجود اینکه همچنان دو مطالبه اصلی معلمان یعنی اجرای کامل رتبهبندی شاغلان و همسانسازی مستمری بازنشستگان به نتیجه مطلوب نرسیده است؛ شورای هماهنگی با طرح مواردی چون «لزوم بازگرداندن سرمایه های غارت شده صندوق های بازنشستگی کشوری و سرمایه گذاری اقتصادی شفاف به گونهای که اشتغال فرزندان بازنشستگان را تحت پوشش قرار دهد» و «پرداخت حق منطقه جنگی مصوب به بازنشستگان استان های آذربایجان غربی، کردستان،کرمانشاه، ایلام ، خوزستان و بوشهر»، به لیست مطالبات صنفی معلمان، موارد تازهای نیز افزوده است.
گستردگی و پراکندگی تجمعات
تصاویر و گزارشهای دریافتی از کانالهای مجازی معلمان نشان میدهد که تجمعات امروز در شهرهای کرج، کرمانشاه، یزد، مازندران (ساری، نوشهر، نکا، بابل، چالوس)، گیلان (رشت، رضوانشهر، لنگرود، لاهیجان)،خوزستان(ایذه، خرمشهر، اهواز، امیدیه، اندیمشک،بهبهان)، مشهد، بوشهر، اصفهان، کردستان(سنندج ،سقز، مریوان، بیجار،بانه، کامیاران، سردشت)، شیراز، کازرون، ارسنجان، اردبیل، لردگان، بوکان، لرستان(خرمآباد، بروجرد، دلفان، پلدختر)، ایلام، نیشابور، همدان، شهرکرد،قم، اراک، قزوین، شیروان، جلفا، خمینیشهر، دهگلان، زنجان، کرمان و برخی دیگر از شهرها در مقابل ادارات آموزش وپرورش برگزار شده است. در تهران نیز این تجمعات در مقابل مجلس برگزار شده است. معلمان معترض ضمن اینکه در این تجمعات شعارهایی بر علیه تبعیض و بیعدالتی سر میدادند، با انجام کنشهای نمادین همچون بالا بردن «قلم»های خود، به برخوردهای امنیتی نسبت به روند مطالبهگری صنفی معلمان واکنش نشان دادند.
افزایش فشارهای امنیتی و برخورد با فعالان صنفی
بنابر گزارشهای منتشر شده در شیراز، بوشهر، اهواز و اصفهان جو امنیتی بر تجمعات حاکم بوده و ماموران امنیتی .و انتظامی تلاش کردهاند مانع از شکلگیری تجمعات گسترده در این شهرها شوند. کانال تلگرامی شورای هماهنگی گزارش داده که تجمع بوشهر با برخورد نیروهای امنیتی با معلمان معترض همراه بوده و دو فعال صنفی عضو کانون صنفی بوشهر به نامهای «محسن عمرانی» و «محمود ملاکی» توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدهاند. در عین حال گزارشهای دیگر شورای هماهنگی، از دستگیری فعالان صنفی در اهواز و اصفهان حکایت دارد. گرچه برخورد نیروهای امنیتی با فعالان صنفی پیش یا پس از برگزاری تجمعات در ماههای اخیر سابقه داشته، اما گزارشهای امروز نشان میدهد که شدت این برخوردها نسبت به ماههای قبل افزایش یافته است.
روند مطالبهگری صنفی معلمان به کدام سو میرود؟
اعتراضات صنفی معلمان در حالی ادامه دارد که احتمال میرود دو عامل افزایش تهدیدهای امنیتی و فشار حاکمیت برای سرکوب اعتراضات صنفی از یک سو و اصرار شورای هماهنگی بر استفاده از استراتژی تداوم اعتراضات میدانی و عدم تمرکز این شورا بر یک یا چند مطالبه مشخص و طولانی کردن لیست مطالبات صنفی در قطعنامههای پایانی هر تجمع از سوی دیگر؛ سطح مشارکت معلمان را با روند نزولی مواجه کند.
تصاویر و گزارشهای منتشر شده نشان میدهد که گرچه اعتراضات به صورت پراکنده در بسیاری از شهرها و بخشها حتی با حضور دو نفر شرکتکننده! برگزار شده، اما در شهرهایی چون شیراز، قم، اصفهان و برخی دیگر از شهرها که تا پیش از این تجمعات به صورت گسترده برگزار میشد؛ سطح مشارکت کاهش پیدا کرده است. در عین حال همچنان تجمعات صنفی معلمان در تهران با عدم استقبال گسترده معلمان تهرانی روبروست و در تعداد معلمانی که امروز در مقابل مجلس تجمع کرده بودند در مقایسه با تجمعات قبلی، تغییر محسوسی مشاهده نمیشود.
با این توضیح، باید تاکید کرد که گرچه نقطه قوت اعتراضات میدانی، حضور معلمان ولو به صورت پراکنده و با وجود تهدیدها و فشارهای نیروهای امنیتی است؛ اما نباید از یاد برد که ریزش تعداد مشارکتکنندگان در برخی از شهرها، نقطه ضعف و هشداری جدی برای هماهنگکنندگان و سازماندهندگان اعتراضات صنفی معلمان در آینده خواهد بود.
قابل پیشبینی است که با تمرکز بر استراتژی «اعتراض میدانی» به عنوان تنها راهبرد ممکن برای حصول نتیجه، به تدریج بدنه دچار فرسودگی و خستگی میشود و روند مطالبهگری نیز وارد فاز فرسایشی خواهد شد. در این موقعیت است که حاکمیت از خلاء به وجود آمده استفاده کرده و در صدد فشار و سرکوب بیشتر برخواهد آمد. در چنین شرایطی کنشگران هوشمند باید ضمن تاکید و پافشاری بر خواستها و مطالبات مشخص و برآورده نشدهی اولیه، بر حفظ جمعیت مشارکتکنندگان در اعتراضات صنفی تمرکز کنند و در کنار استراتژی اعتراضات میدانی از تاکتیکهای جایگزین برای کاهش هزینه برخوردهای امنیتی استفاده کنند. آگاهسازی آن بخش از بدنه که همچنان در انفعال به سر میبرد و از فعالیت تشکیلاتی واهمه دارد، همراه کردن جامعه ذینفعان اعم از کادر آموزشی، دانشآموزان و والدین آنها و همچنین استفاده از تاکتیکهایی چون جمعآوری امضاء و طومار اعتراضی برای پیگیری مطالبات در شبکهها و کانالهای مجازی، کمپینسازی، اجماع همه تشکلهای صنفی با یکدیگر بر سر منافع مشترک و در نهایت لابیگری توسط نمایندگانی که به شیوه دموکراتیک انتخاب شدهاند برای فشار بر دولت و مجلس در سطوح سیاستگذاری، از جمله مهمترین تاکتیکهای راهبردی فعالان صنفی برای تداوم کنشگری در شرایط محیطی پرمخاطره است که میتواند کنشگری را به پروژهای مستمر و اثربخش در مقابل تهدیدهای درونی و بیرونی تبدیل کند.