۵ روش برای تاب‌آوری در شرایط  محیطی پر مخاطره

محدودیت‌های مربوط به آزادی بیان و سازمان‌دهی در خیلی از نقاط دنیا، فضا را برای فعالیت فعالان مدنی و صنفی دشوار کرده است. این محدودیت‌ها به شکل‌های مختلفی بروز می‌کند؛ مثل محدودیت آزادی تاسیس و فعالیت انجمن‌ها، بسته‌تر شدن فضاهای مدنی، آزادی دسترسی به اینترنت، بستن راه‌های تامین منابع مالی و یا بی‌اعتماد کردن مردم نسبت به تلاش فعالان مدنی و صنفی برای تغییر.

در چنین شرایطی ما به‌ عنوان فعالان صنفی و مدنی چه کاری می‌توانیم انجام بدهیم تا مطمئن بشویم که با وجود چالش‌ها توانایی پیگیری مطالبات صنفی را داریم؟

۵ راهکار عملیاتی زیر می‌تواند به فعالان صنفی کمک ‌کند که از این چالش‌ها عبور کنند و فضا را به نفع خود تغییر بدهند:

۱- روایت‌های خود را ساده کنید
سعی کنید تا حد امکان روایتی ساده و روشن از فعالیت خود ارائه کنید. اگر مفاهیمی همچون «آزادی انجمن و تجمع» برای گروه هدف شما دشوار و یا انتزاعی است، سعی کنید این مفاهیم را به زبان ساده بیان کنید. این کار باعث می‌شود که مردم با موضوع فعالیت شما ارتباط عمیق‌تری برقرار کنند.

۲- به جامعه هدف نزدیکتر شوید
افرادی که انجمن های صنفی و مدنی ادعا می‌کنند نماینده آن‌ها هستند، اغلب ارتباط تنگاتنگ و مستقیمی با این انجمن‌ها ندارند. انجمن‌ها باید این روند را تغییر بدهند و به جای ترویج علایق و خواسته‌های خود، از منافع ذینفعانشان دفاع کنند.

۳- تلاش کنید روی صاحبان قدرت تاثیر بگذارید
کنشگران مدنی برای تغییر فضای مدنی به مکانیسم‌هایی نیاز دارند تا با سیاست‌گذارها در سطوح مختلف قدرت ارتباط بگیرند. کنشگران تاثیرگذار با افزایش ارتباط خود، تغییر در سطوح قدرت را دست یافتنی‌تر می‌کنند.

۴- منابع مالی جایگزین را بررسی کنید
با توجه به بحران‌های اقتصادی و همینطور محدودیت‌های ایجاد شده از سوی برخی دولتها برای جذب حمایت‌های مالی، مدل‌های سنتی تأمین مالی این روزها چندان جوابگو نیست. در چنین شرایطی انجمن‌های صنفی و  مدنی باید برای گزینه‌های بلندمدت و انعطاف‌پذیرتر منابع مالی تلاش کنند. با ساده‌سازی روایت و انتقال بهتر داستان‌ها، ارزش‌ها و نیازها، می‌توانیم نظر کمک‌کنندگان جدید را به خواسته جمعی خود جلب کنیم.

۵- با انجمن‌های صنفی و مدنی دیگر ارتباط برقرار کنید
با فراهم کردن منابع، فرصت بیشتری برای ایجاد تأثیر جمعی و رویارویی با مشکلات خواهیم داشت. برای این کار، باید با بقیه سازمان‌های داخلی و بین‌المللی ارتباط بگیریم. اشتراک منابع و ارتباطات شفاف می‌تواند همبستگی ایجاد کند و قدرت جمعی را برای ایجاد تغییرات اساسی افزایش بدهد.

اینجا را هم نگاه کنید

بی‌پاسخ ماندن نود درصد اعتراضات کارگری در ایران: راه حل در «سازماندهی» است

تارنمای داوطلب: عدم پاسخگویی به مطالبات کارگران در ایران یک مشکل جدی است. بررسی‌های «داوطلب» …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.