واکنش‌ تشکل‌های صنفی معلمان به مسمومیت سریالی دانش‌آموزان در مدارس: برگزاری “تجمع اعتراضی” اولویت تشکل‌هاست

به گزارش داوطلب: در روزهای اخیر انتشار خبر مسمویت سریالی دانش‌آموزان دختر در مدارس چند شهر کشور، واکنش‌های زیادی در پی داشت. از جمله این واکنش‌ها می‌توان به صدور بیانیه و درخواست برگزاری تجمع اعتراضی از سوی تشکل‌های صنفی معلمان اشاره کرد. انجمن اسلامی معلمان ایران، سازمان معلمان ایران، مجمع فرهنگیان ایران اسلامی و شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان از جمله تشکل‌هایی هستند که خواستار برگزاری تجمعاتی در اعتراض به وقایع اخیر شده‌اند. گرچه قرار است این تجمعات با اهداف مشترکی برگزار شود اما انتخاب زمان‌های متفاوتی برای برگزاری آنها، تردیدهایی پیرامون امکان شکل‌گیری تجمع بزرگ صنفی ایجاد کرده است

بر اساس گزارش‌ها، انجمن اسلامی معلمان ایران، سازمان معلمان ایران و مجمع فرهنگیان ایران اسلامی سه تشکلی بودند که در روزهای گذشته با صدور بیانیه‌ای پیرامون مسمومیت سریالی دانش‌آموزان در برخی مدارس کشور؛ ضمن محکومیت آنچه «توطئه» و «حادثه شوم» نامیده شده، از وزارت کشور خواسته‌اند تا طبق قانون با درخواست برگزاری تجمع اعتراضی معلمان برای هفدهم اسفندماه موافقت کند.

فارغ از اینکه همچنان پاسخی به این درخواست داده نشده اما پس از درخواست این سه تشکل صنفی و سیاسی از وزارت کشور، شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان نیز در راستای تداوم پیگیری مطالبات صنفی معلمان و در ادامه واکنش‌ها به مسمویت سریالی دانش‌آموزان از معلمان خواست، روز سه‌شنبه 16 اسفندماه در سراسر کشور تجمعات اعتراضی برپا کنند.

در متن این فراخوان آمده است:«سال‌هاست فرهنگیان با استفاده از کنش‌های مختلف، از جمله تجمع، تحصن و اعتصاب خواهان رسیدگی به مطالبات خود هستند اما دولت و مجلس اراده‌ای جهت پاسخ به خواسته‌های فرهنگیان شاغل و بازنشسته وجود ندارد.»

در ادامه این بیانیه با تاکید به کاهش ارزش پول ملی و به تبع آن افزایش فقر به غیرقابل توجیه بودن سکوت مسئولان و به ویژه نیروهای امنیتی نسبت به “مسمومیت‌های سریالی” دانش‌آموزان اشاره شده است. پایان دادن به جو ناامنی موجود در مدارس و برخورد با آمران و عاملان این وقایع از جمله خواسته‌های اصلی این بیانیه است. با این حال شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان در جریان برگزاری این تجمع، مطالبات صنفی زیر را نیز دنبال خواهد کرد:

– اجرای کامل رتبه‌بندی و همسان‌سازی حقوق بازنشستگان در سال جاری

– افزایش حقوق و مستمری در سال ۱۴۰۲ مبتنی بر نرخ تورم.

– آزادی همه معلمان زندانی

–  محکومیت اقدامات اخیر هیات‌های بدوی در زمینه انفصال، کسر حقوق، یا بازنشستگی اجباری و برگشت به کار معلمان انفصال شده و برگشت معوقات معلمانی که کسر حقوق شده یا افزایش رتبه‌بندی شامل آن‌ها نشده است.

– اعلام اعتراض نسبت به فروش فضاهای آموزشی، تفریحی، خدماتی و ورزشی متعلق به آموزش و پرورش

– رفع ممنوعیت تحصیل جهت دانش‌آموزان که در ماه‌های گذشته بازداشت‌ شده‌اند

– محکومیت برخوردهای نامناسب، تحقیرآمیز و بازداشت معلمان بازنشسته در تجمع روز نهم اسفند و درخواست آزادی فوری همه پیشکسوتان…

چنانکه اشاره شد قرار است این تجمعات با اعتراض به موضوع محوری مسمویت سریالی دانش‌آموزان دختر مدارس شکل بگیرد، با این حال تفاوت زمانی برگزاری این تجمعات بر چالش‌های کمی و کیفی مرتبط با «سطح مشارکت» که همواره دامن‌گیر اعتراضات صنفی معلمان بوده، می‌افزاید.

روندی که همواره تحت تاثیر برخی تفاوت‌ رویکردها در ساختار اجرایی و تفوق دیدگاههای حزبی،جناحی و سیاسی بر منافع و اشتراکات صنفی، منجر به نوعی شکاف میان بدنه، کاهش سطح مشارکت و میزان اثربخشی آنان در تغییر سیاست‌ها شده است.

این در حالیست که جامعه صنفی فرهنگیان نیز همچون سایر گروههای اجتماعی که برای تغییر سیاست‌ها از درون جامعه ایران تلاش می‌کنند و تحت تاثیر سرکوب سیستماتیک تضعیف شده‌اند، امروز بیش از هر زمان دیگری نیاز به انسجام و همگرایی در راهبردها و برنامه‌ریزی‌ها دارند.

بر این اساس شاید بتوان گفت توافق بر سر اهداف مشترک و بسیج و سازماندهی بدنه مهمترین ماموریت فعالان صنفی و تشکیلاتی در شرایط موجود است. این توافق‌ها می‌تواند از ایجاد کمیته‌های پیگیری مشترک با یکدیگر و مذاکره با دولت یا صدور بیانیه‌های مشترک توسط جمعی از سازمان‌ها و تشکل‌های حزبی و صنفی شروع شود و با برگزاری هماهنگ تجمعات سازماندهی شده سراسری ادامه یابد. مهمترین و اولین کارکرد این بسیج صنفی، قدرتگیری و احیای مجدد فعالیت‌های سازماندهی شده است که می‌تواند خونی تازه در رگ‌های فعالیت صنفی و مدنی در داخل کشور جاری کند. احیای فعالیت سازماندهی شده در قالب انجمن‌ها و کانون‌های صنفی در شرایط یاس و ناامیدی، به بدنه صنفی معلمان و سایر ذینفعان نظام آموزشی این امید و امکان را می‌دهد تا با کاهش هزینه فعالیت صنفی و مدنی، سطح مشارکت را بالاتر ببرند و چشم‌انداز بهتری را به عنوان برآیند کنشگری‌های میدانی خود ترسیم کنند.

اینجا را هم نگاه کنید

جنبش کارگری در سالی که گذشت: مروری بر مهمترین کنش‌های اعتراضی کارگران در سال ۱۴۰۲

تارنمای داوطلب – چند ماه پس از سرکوب حکومتی اعتراضات مردمی در ایران که به …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.