داوطلب وبسایت داوطلب
به گزارش داوطلب؛ در سالهای گذشته ضبط ویدئوهایی با محتوای اعتراف‌گیری از افرادی که با اتهامات و جرائم ضد امنیتی بازداشت شده‌اند و پخش آنها از صداوسیمای جمهوری اسلامی که می‌توان آن را در زمره انواع «شکنجه سفید» دسته‌بندی کرد؛ بخشی از پروژه حاکمیت برای سرکوب سیستماتیک اعتراضات و فعالیت‌های تشکیلاتی در ایران بوده است. در این میان علاوه بر فعالان سیاسی و مدنی، گاه فعالان کارگری و سندیکایی نیز هدف اعتراف‌گیری اجباری قرار گرفته‌اند. پخش اعترافات اجباری فعالان کارگری در نیشکر هفت‌تپه با عنوان «طراحی سوخته» در نیمه دوم دهه ۹۰ و حالا پخش اعترافات دو فعال سندیکایی فرانسوی با این ادعا که با استفاده از ظرفیت تشکل‌ها و سندیکاهای کارگری قصد «انقلاب» در ایران را داشتند، از جمله این اقدامات است که با واکنش‌های داخلی و خارجی مواجه شد.
وزارت امور خارجه فرانسه و سازمان آموزش بین‌الملل (EI) در بیانیه‌های جداگانه‌ای به پخش این اعترافات واکنش نشان داده و سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی آن را «سناریوسازی نخ‌نما» برای سرکوب اعتراضات سراسری و فشار بر فعالان کارگری دانسته است.
****
«داستان یک ماموریت» به روایت صداوسیما
«سسیل کولر»، عضو فدراسیون آموزش و فرهنگ سندیکای نیروی کار فرانسه و همسرش «ژاک پری» ، ۵ ماه پیش و همزمان با روز جهانی کارگر در حالیکه در مسیر بازگشت از یک سفر به ایران بودند، توسط نیروهای امنیتی و اطلاعاتی جمهوری اسلامی بازداشت شدند.
صداوسیمای جمهوری اسلامی در همان روزهای اولیه بازداشت این دو شهروند فرانسوی، مستندی تلویزیونی پخش کرد و طی آن ادعا کرد که این دو نفر که با پوشش فعالان سندیکایی به ایران سفر کرده‌اند، طی ملاقات‌هایی هدفمند با فعالان صنفی معلمان و برخی فعالان سندیکایی در ایران، مقاصد سیاسی و براندازانه را دنبال کرده‌اند. همچنین در پی بازداشت این دو فرانسوی، چند فعال کارگری از جمله رضا شهابی،حسن سعیدی، رسول بداقی، شعبان محمدی، اسکندر لطفی و تعدادی دیگر بازداشت شدند که چند تن از آنها کماکان در زندان به سر می‌برند.
اکنون و بعد از گذشت ۵ ماه از بازداشت این دو شهروند فرانسوی در حالیکه ایران شاهد یکی از گسترده‌ترین اعتراضات ضدحکومتی است، صداوسیمای جمهوری اسلامی به سناریویی کلیشه‌ای با اهداف فرافکنانه روی آورده است. این رسانه با پخش ویدئویی با عنوان «داستان یک ماموریت»، ادعا کرده که این دو فعال سندیکایی از اعضای سرویس امنیت خارجی فرانسه هستند و با ماموریت ایجاد آشوب و «انقلاب» از طریق کمک مالی به سندیکاها و تشکل‌های صنفی معلمان، به ایران آمده بودند. در بخشی از ویدئوی اعترافات، «ژاک پری» می‌گوید که «هدف» سازمان امنیت خارجی فرانسه «فشار بر دولت ایران است.»
در مستند پخش شده از این اعترافات، کلیه تحرکات این زوج فرانسوی در سفر به شهرهای مختلف ایران و دیدار با فعالان صنفی و سندیکایی تحت نظر قرار گرفته شده است. نمایش تصاویری از حضور این زوج در کنار فعالان کارگری در یک رستوران، پخش تصاویر و ویدئوهای دوربین‌های مداربسته و همچنین اضافه کردن صداهای ضبط شده از مکالمات آنها با برخی فعالان صنفی و سندیکایی از جمله قسمت‌های مختلف این اعتراف‌گیری اجباری است. در عین حال نسبت دادن فعالان سندیکایی و صنفی به اعضای گروهک‌های خارج‌نشین، بخش دیگری از این نمایش تلویزیونی را تشکیل می‌داد.
واکنش‌های خارجی و داخلی به پخش اعترافات اجباری
پس از پخش این اعترافات، وزارت خارجه فرانسه در بیانیه‌ای؛ صحنه‌سازی اعتراف‌های ادعایی را “شرم‌آور، نفرت‌برانگیز، غیرقانونی و ناقض قوانین بین‌المللی” دانست و دو فرانسوی بازداشت شده در ایران را “گروگان دولتی” خواند. علاوه بر این، سازمان آموزش بین‌الملل (EI)، نیز دربیانیه ایی ترفند، بی‌رحمانه مقامات ایرانی برای اعتراف اجباری از دو فعال اتحادیه‌ای فرانسوی که به‌عنوان «گروگان‌های دولتی» در اسارت هستند را به شدت محکوم کرده است.
در پیام منتشر شده در وبسایت این نهاد بین‌المللی آمده است: سیسیل کوهلر و ژاک پاریس، دو عضو اتحادیهی معلمان، و از اعضای (FO) فرانسه، در یک سفر توریستی خصوصی به ایران، در ماه می ۲۰۲۲، بازداشت شدند.آموزش بین‌الملل، سازمانی که از آزادی بیان و حق تشکل یابی در سراسر جهان دفاع می کند، خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط این دو فعال فرانسوی و بازگشت ایمن آنان به کشورشان است.
در ادامه این بیانیه نیز، آموزش بین‌الملل، با اعلام همبستگی مجدد خود، از فعالان بازداشتی، تشکل‌ها و همه کسانی که در ایران تحت آزار و اذیت هستند اعلام حمایت کرده است.
در میان واکنش‌های داخلی نیز، بیانیه منتشر شده از سوی سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی، خبرساز شد. سندیکایی که اکنون سه نفر از شناخته‌شده‌ترین اعضای آن به نامهای رضاشهابی،حسن سعیدی و داوود رضوی، در زندان به سر می‌برند. این سندیکا، روز چهاردهم مهرماه در بیانیه‌ای با «محکومیت سناریو سازیهای تکراری وزارت اطلاعات علیه فعالین کارگری و سندیکایی» تاکید کرد؛«این ویدئو شامل اعترافات اجباری دو فعال سندیکایی فرانسوی است که در اواسط اردیبهشت ماه امسال پس از پایان سفرشان به ایران و در راه فرودگاه در تهران دستگیر شدند. این دو فعال سندیکایی، به نامهای خانم سیسیل کوهلر و همسرش آقای ژاک پاریس، هر دو از معلمان شناخته شده و عضو یکی از اتحادیه های کارگری-معلمی مستقل فرانسه به نام “فدراسیون ملی آموزش، فرهنگ و کارآموزی حرفه‌ای – سندیکای نیروی کارگری” هستند، و اتحادیه آنها بدنبال دستگیری‌شان قویا کلیه اتهامات ساختگی حکومت علیه آنها را کذب محض اعلام کرده است و خواهان آزادی آنها شده است.»
در ادامه این بیانیه سندیکای شرکت واحد با اشاره به بی‌پایه و اساس خواندن اعترافات مطرح شده در این ویدئو و تلاش حکومت برای پیوند دادن این سناریوها با اعتراضات سراسری اخیر، تاکید کرده است: « با درج اسامی و تصاویری از برخی بازداشتیان از جمله اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد در رستوانی در اردیبهشت ماه امسال، و سلفی آنها در همان رستوران با دو فعال سندیکایی فرانسوی که بطور قانونی و علنی به ایران سفر کرده بودند و بنا به عرف معمول سندیکایی به شام دعوت شده بودند، امنیتی ها و بازجو خبرنگاران تلاش عبثی کردند که اعتراضات سراسری مردم به ستوه آمده کشور را به این قبیل سناریوسازیهای بی پایه و اساس ربط دهند.
وزارت اطلاعات نیز در بیانیه‌ای به اصطلاح “تحلیلی” اما از منظر محتوا ساختگی، به زعم خود به “جزئیات بیشتری از “پشت پرده حوادث روزهای اخیر در برخی نقاط کشور پرداخت”. در بخشی از “بیانیه تحلیلی” وزارت اطلاعات که در ۸ مهر در نشریات وابسته به حاکمیت انتشار پیدا کرد، آمده است: “شایان ذکر است که دو تبعه فرانسوی بازداشت شده در اردیبهشت ماه گذشته نیز دقیقاً برای سازماندهی و آموزش و پیوند دادن سندیکاها و تشکیلات صنفی معارض و سازمان‌های غیردولتی به یکدیگر وارد ایران شده بودند که هر دو عنصر دستگیر و در همان مقطع، اطلاع‌رسانی محدودی پیرامون آنها صورت گرفت.”».
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه در ادامه بیانیه خود؛« نشر اکاذیب توسط نهادهای حکومتی و اعتراف گیری اجباری و تحت تهدید و شکنجه را محکوم کرده» و اعلام کرده که این قبیل سناریوسازیها، گروگان گیریها و شوهای تلویزیونی سالهاست که در اذهان عمومی بی‌تاثیر شده‌اند. مقامات جمهوری اسلامی تعدادی از خوشنام‌ترین فعالین کارگری و معلمی ایران را پنج ماه پیش با چنین سناریوهای سوخته‌ای بازداشت و تا مدتها در انفرادی و تحت بازجویی نگه داشتند، و همان زمان اسامی و تصاویر آنها را در صدا و سیما به نمایش گذاشتند، اما همانطور که در بیانیه‌های پیشین گفتیم این سناریوی نخ‌نما با مقاومت درخشان فعالین کارگری و معلمی ایران بطور کامل بی‌اثر شد و به روشنی ماهیت سرکوب گرانه موج بازداشت و پرونده سازیهای کذایی صورت گرفته را روشن کرد.»
در بخش دیگری از بیانیه سندیکای کارگران شرکت واحد، ضمن اشاره به این نکته که «نهادهای اطلاعاتی و امنیتی خود بهتر از همه می‌دانند که هیچ ارتباطی میان کارگران و معلمان بازداشت شده و هیچ دولت و نهاد دولتی‌ای در هیچ کشوری از جهان هرگز وجود نداشته و “توطئه” ای در میان نبوده»؛ تاکید کرده‌اند: « آنها صرفا دنبال بهانه‌ای بودند تا نمایندگان شناخته شده تشکلات صنفی را به اسارت ببرند تا امکان همگرایی و هم افزایی کارگران و معلمان را هر چه بیشتر تضعیف نمایند و ارتباط طبیعی میان فعالین کارگری و حامیان جنبش های کارگری و سندیکاهای کارگری و معلمی در کشور را جرم انگاری کنند. در مورد دو فعال سندیکایی فرانسوی، که کماکان به ناحق در حبس به سر می‌برند، نیز خوب می‌دانند که تمامی ادعاهای بیشرمانه امنیتی ها و اعترافات اجباری آنها دروغی بیش نیستند.»
در ادامه بیانیه این سندیکا، با اشاره به بازداشت و صدور احکام قضایی برای جمعی از فعالان صنفی و معلمی شناخته شده همچون رسول بداقی، جعفر ابراهیمی، محمد حبیبی و اسماعیل عبدی، «با استناد به همین سناریو سازی ها، دروغ پردازی ها و اتهامات بی پایه و اساس» ، آمده است: «اعتراضات روزهای اخیر در سراسر کشور، در کف خیابان و توسط جوانان، زنان و مردان و فرزندان به ستوه آمده کشور ما و بدون اتکا به هیچ “رهبر” خارج از ایران و یا هیچ دولت و «سفارت خانه و سرویس‌های خارجی» به طور مستقل و با اتکای مستقیم به خود مردم ستم دیده کشور پیش رفته‌اند. این دروغ پردازی ها و سناریو سازیهای نخ نمای تکراری برای سرکوب جنبشهای اجتماعی و اعتراضی، از جمله برای سرکوب خونین جوانان محروم و معترض به ظلم و ستم حاکم در کشور و همچنین فعالیت تشکلات مستقل کارگری، معلمی، دانشجویی و رفع ستم است، و باید قویا توسط تمام تشکلات مستقل کارگری، معلمی، دانشجویی و صنفی و اجتماعی داخل کشور و در سطح جهانی بطور گسترده افشا، محکوم و خنثی شود.»
نحوه مقابله فعالان کارگری با سناریوسازی «دروغ»
در سرتاسر جهان، دولت‌های اقتداگرا و عوامل آنها، فضای مدنی را محدود می‌کنند و سعی می‌کنند صداهای منتقد یا آنهایی را که وضعیت موجود را به چالش می‌کشند، ساکت کنند.
برای نیل به این مقصود، از روش‌های مختلفی استفاده می‌شود. از راه‌اندازی کارزارهایی برای تخریب چهره فعالان، گزارش‌های متنی و تصویری رسانه‌ای و حتی چنانکه در ایران نیز شاهدش بودیم؛ «اعتراف‌گیری اجباری» از کنشگران و پخش تلویزیونی آن برای تاثیرگذاری منفی بر افکار عمومی.
حکومت‌های اقتدارگرا این کارزارها را راه‌اندازی می‌کنند تا کنشگران را بدنام کنند و اعتبار آنها را در میان مردم از بین ببرند. در ایران نیز انجمن‌ها، گروههای ثبت‌نشده، گروههای دانشجویی، فعالان صنفی و کارگری و غیره در زمره گروههایی هستند که حاکمیت تلاش می‌کند، با زدن برچسب‌های امنیتی چهره‌ای غیرواقعی از آنان منتشر کند.
در چنین مواقعی، فعالان کارگری می‌توانند با ارائه ارزش‌ها و روایت‌های واقعی خود به افکار عمومی، با کارزار دستگاههای امنیتی و حاکمیتی برای محدود کردن فضای فعالیت صنفی و مدنی از طریق ترویج سناریوی «دروغ» و روایت های زهرآگین و سمی مقابله کنند و آن را به چالش بکشند. تقویت فضاهای دیجیتال تحت رهبری نیروهای جوان و باانگیزه، افزایش مهارت اعضا برای مبارزه با اطلاعات نادرست و اخبار جعلی، توسعه روایت های مثبت جدید، ارتباطات فراگیر و تعامل با سایر گروههای اجتماعی و تقویت شبکه های همبستگی از جمله اقدامات گروهها و فعالان صنفی برای مقابله با سناریوهای دروغین است.
مقاله مرتبط:
