کتابچه راهنمای سازمانهای نماینده کارگران که از سوی بخش ویتنام سازمان بینالمللی کار تهیه و توسط گروه تحریریه تارنمای داوطلب بفارسی ترجمه شده است . مروری بر روابط تشکلها و سازمانهای نماینده کارگران در سطح صنایع و کارگاههای محلی دارد و کارگران هر واحد تولیدی و خدماتی بزرگ یا کوچکی میتوانند آن را در دسترس داشته باشند تا از حقوق و وظایف خود آگاه شوند و بدون ترس از احتمال اقدامات پیشبینینشده از سوی کارفرما، با همکاران خود یک سازمان کارگری بسازند یا رسما و بدون پنهانکاری به عضویت آن درآیند. این کتابچه منحصر به ویتنام نیست چرا که بازتابدهنده رویکرد و دورنمای جهانشمول سازمان بینالمللی کار در تعریف جایگاه تشکلهاست و به همین دلیل داوطلب تلاش کرد با کمترین تغییر به ترجمه آن سامان بدهد.
در بسیاری از کشورهایی که سنت تشکلیابی و سازماندهی در میان کارگران ریشهدار نیست، هنوز سازمانهای عمده کارگری وجود دارند که خارج از روابط روزمره کارگران و کارفرماها، کارکردی عمدتا نمادین دارند، به ساختار قدرت رسمی وابستهاند، از سوی کارگران نمایندگی ندارند و وارد جزییات تعامل روزمره کارگری میان کارگر و کارفرما نمیشوند که داوطلب در جستاری دیگر به معرفی اینگونه سازمانها و تفاوتشان با تشکلهای واقعی پرداخت. اما کشور ویتنام با وجود عضویت دیرهنگام در سازمان بینالمللی کار تلاش کرده است که با تشویق کارگاههای محلی به تشکیل سازمانهای کارگری دارای نمایندگی کارگران در همکاری با سازمان بینالمللی کار به رشد اقتصادی بالایی دست یابد.
ویتنام یکی از سریعترین اقتصادهای در حال رشد در سطح جهان است. نرخ رشد تولید داخلی بیش از ۷ درصد، در سال ۲۰۲۴، این کشور را به یک اقتصاد پیشرو در منطقه جنوب شرقی آسیا تبدیل کرده است؛ رشد اقتصادی که عمدتا از صادرات قوی و افزایش سرمایهگذاری خارجی ناشی شده است و با ضرباهنگ سریع در مسیر تطبیق قوانین، رویهها و فرهنگ کاری در کارگاههای محلی و صنایع با استانداردهای سازمان بینالمللی کار پیش میرود و میتوان میان بازتعریف روابط و تعاملات کارگر-کارفرما و جهش اقصادی این کشور ارتباط معناداری دید.
در مقایسه با ایران که با عضویت در سازمان جهانی کار از شروع تشکیل این سازمان در سال ۱۹۱۹ به عنوان یکی از کشورهای پایهگذار این سازمان به شمار میرود، ویتنام حدود هفتاد سال دیرتر یعنی از سال ۱۹۹۲ به عضویت سازمان بینالمللی کار درآمده است. این کشور چندین کنوانسیون سازمان بینالمللی کار از جمله پنج کنوانسیون از هشت کنوانسیون اساسی را تصویب کرده است که نشان دهنده تعهد به استانداردهای بینالمللی کار است. همکاری فعالانه مقامات این کشور با سازمان بینالمللی کار در زمینههایی مانند اصلاح قانون کار، تضمین ایمنی کار، امنیت و بهداشت شغلی و امنیت اجتماعی مانند بیمه با هدف ترویج کار شایسته و توسعه پایدار در این کشور، نمونهای مثال زدنی پدید آورده است.
متن کامل کتابچه راهنمای سازمانهای نماینده کارگران رامی توانید اینجا دانلود کنید.