تجمیع قدرت زنان برای تغییر: موضوع چهارمین نشست اتحادیه بین المللی آموزش

تارنمای داوطلب – هزاران زن عمدتا بسیار جوان عضو اتحادیه آموزش در چهارمین نشست مجازی اتحادیه بین المللی آموزش (Education International) عزم خود را برای تغییر جزم کرده‌اند؛ آنان تصویری متفاوت از رهبران آینده جهان ترسیم می‌کنند

«اعتراف می‌کنم که وقتی گزارش شکاف جنسیتی امسال را خواندم، چنان یکه خوردم که مجبور شدم آن را دوباره بخوانم؛ آخرین گزارش نشان می‌دهد که پس از همه‌گیری کووید ۱۹ و در نتیجه جنگ‌های پس از ان، ما به اندازه۳۶ سال پسرفت کرده‌ایم…ما برای زیستن در جهانی عادلانه‌تر به همکاری شما بیش از پیش نیاز داریم… پس قدرت خود را بشناسید. »

گفته‌های بالا بخشی از سخنرانی سوزان هاپگود، مدیرکل اتحادیه بین‌المللی آموزش در مراسم افتتاحیه چهارمین کنفرانس بین‌المللی زنان عضو اتحادیه جهانی آموزش بود؛ همایشی مجازی که با شرکت هزاران معلم زن عضو اتحادیه‌های صنفی معلمان از سیزده تا شانزدهم ژوئن برگزار شد تا با معرفی ابزارها و راهکارهایی به زنان یادآوری کند که تغییر به دست آنان رقم می‌خورد و افراد، نهادها و دولت‌ها در سرتاسر جهان باید در راستای جهانی برابرتر، حرف زنان را بشنوند، در اجرای حقوق انسانی زنان طفره نروند، استثنائی قائل نشوند و به ویژه آموزش دختران را به گونه‌ای در دستور کار قرار دهند که هیچ دختری از تحصیل جا نماند.

سوزان هاپگود در این نشست توضیح داد که بر اساس محاسبات پارسال در گزارش شکاف جنسیتی ۲۰۲۰ مجمع جهانی اقتصاد انتظار می‌رفت که با ضرباهنگ پیشرفت کنونی، ۹۹.۵ سال دیگر زنان و مردان سراسر جهان به جایگاه برابر در مناصب تصمیم‌گیری دست پیدا کنند ولی حالا در نتیجه بحران همه‌گیری کووید ۱۹ و جنگ اوکراین و درگیری‌های دیگر، گزارش اخیر ۲۰۲۱ پیش‌بینی کرده که با روند کنونی، دست یافتن به برابری در قدرت تا ۱۴۵ سال دیگر به نتیجه نخواهد رسید و نابرابری اقتصادی نیز تا سال ۲۲۸۸ ادامه خواهد یافت.

وی گفت که ما همگی نگران دخترانی هستیم که در شرایط نابرابرشده‌تر کنونی در معرض ازدواج و بارداری زودهنگام قرار می‌گیرند، دختران افغانستانی که با چشمانی گریان خواستار برگشت به کلاس درس بوده‌اند ولی رژیم احمقانه‌ای حق تحصیل را از آنان سلب کرده و زنان اوکراینی و کنگویی که در مناطق درگیری در معرض آسیب بوده‌اند و از خانه خود رانده شده‌اند و یا در امریکای لاتین که زن‌کشی رواج دارد؛ ما نگران قانون‌گذاران محافظه‌کاری هستیم که مترصد اولین فرصت‌اند که حق زنان را بر بدن خویش پایمال کنند.

وی ادامه داد: «مردان معمولا به عنوان نماد قدرت مثال زده می‌شوند ولی ما به عنوان اعضای اتحادیه نوع دیگری از قدرت را شناسایی می‌کنیم؛ قدرت جمعی. ما در میان کارگران همدلی به وجود می‌آوریم که با بهره‌برداری از اقتدارمان بتوانیم از حقوق‌مان دفاع کنیم. ما اعضای اتحادیه از حقوق دانش‌آموزان خود دفاع می‌کنیم»

خانم هاپگود گفت که فراموش نکنیم که معلمی شغلی‌ست که در آن زنان پرشمارند؛ پس قدرت اتحادیه‌های صنفی معلمان در واقع قدرت زن‌هاست و تاکید کرد که اقتدار فقط به معنی تکیه زدن بر مسند رسمی دولتی یا قددر جایگاه سیاست‌گذار و تصمیم‌گیرنده نیست، بلکه اقتدار چیزی است که ما همه در درون خود داریم و باید چنین قدرتی را در خود به رسمیت بشناسیم، بپرورانیم و از آن استفاده کنیم. اما دختری که از آموزش محروم می‌شود نمی‌تواند چنین قدرتی را در خود شناسایی کند و بپروراند. این‌جاست که اهمیت همدلی و بسیج زنان معلوم می‌شود. ما باید در کنار هم بایستیم و از محدودیت‌هایی که به خاطر جنسیت‌مان بر ما نهاده شده رها شویم و از دست و پای دیگران هم بند بگسلیم.

«این وظیفه تک‌تک ماست که از بهره‌مندی زنان از حقوق انسانی اطمینان حاصل کنیم و آموزش در راس این حقوق است.»مدیرکل سازمان بین‌المللی آموزش اعلام کرد که فرقی نمی‌کند کجا باشیم، تبعات گرمایش زمین بر در خانه ما می‌کوبد و زودتر از همه آسیب‌پذیرترین افراد یعنی کارگران روزمزد زن و به حاشیه رانده شده در اقتصاد غیررسمی از تبعات گرمایش آسیب خواهند دید.

با این حال او ابراز دلگرمی کرد که زنان رهبران این تغییرند؛ زنان جوان و کنشگران کم‌سال محلی حرکت به سوی آینده‌ای سبزتر و برابرتر را رقم زده‌اند. دختران دانشجو و دانش‌آموزی دست به کارند که با خلق جنبشی جهانی از کف جوامع به خِرد و دانش باستانی پشتیبانی از زمین و محیط زیست بها می‌دهند و دستورات مراقبت از طبیعت را با دانش اجدادی زیست بدون آسیب به طبیعت در این سیاره به اجرا می‌گذارند.

این رهبران جوان از معلم‌ها و اتحادیه‌های صنف آموزش درخواست یاری کرده‌اند که به جنبش «عدالت اقلیمی» بپیوندند و از سیاستگذاران تصمیم‌گیرنده به خاطر تبعات ناشی از تصمیمات اشتباه پرسشگری کنند.

وی تاکید کرد که زنانی هستند که با مسند و قدرت غیررسمی در سازمان ملل دستاورد تاریخی چون کنوانسیون پاریس را برای رویارویی با عواقب تغییرات اقلیمی رقم زدند و زنان عضو اتحادیه هم بخشی از این مبارزه‌اند.

خانم هاپگود از دولت‌های سراسر جهان خواست که در ساخت گفتگوی اجتماعی با کارگرها و اتحادیه‌های‌شان همراهی کنند تا برنامه‌های عدالت جنسیتی برای حفظ سیاره محیط زیست ما عملی شوند.

زنانی چنان کم‌سال، چنان هوشیار و دست‌به کارِ تغییر

در طول چهار روز کنفرانس، شرکت‌کنندگان طیف گسترده‌ای از موضوعات را بررسی کردند و فرصت شنیدن سخنان رهبران را پیدا کردند؛ از زنانی با مناصب رسمی قدرت در دولت‌ها و اتحادیه‌ها تا زنان جوانی که جنبش جهانی برای عدالت اقلیمی را رهبری می‌کنند.

روز اول کنفرانس بر موضوع زنان در رهبری در اتحادیه‌های دولتی و آموزشی متمرکز بود. رهبران عالی سیاسی از اوگاندا، جامائیکا، مراکش و نیوزلند و زنانی که آموزش بین‌الملل را در کسوت اعضای هیئت اجرایی این جریان رهبری می‌کنند سخن گفتند و از حرکت شخصی و حرفه‌ای خود به سمت رهبری، انواع فرصت‌ها و موانع این راه و داستان‌های شخصی در مسیر رهبر شدن پرده برداشتند. سخنرانان همچنین نظرات خود را در مورد ماهیت قدرت، نحوه استفاده از آن و ابعاد جنسیتی قدرت به اشتراک گذاشتند.

در روز دوم همایش، بینش حاصل از پژوهش‌های اخیر در مورد تأثیر همه‌گیری بر زنان در اتحادیه‌ها و آموزش مورد بررسی قرار گرفت. در این روز همچنین یک جلسه داستان‌گویی در مورد شیوه‌های عملکرد قدرت در رابطه با جنسیت، نژاد، طبقه، وضعیت اجتماعی-اقتصادی و غیره برگزار شد

در سومین روز کنفرانس، شرکت کنندگان توجه خود را به تلاش‌های اتحادیه آموزش برای رسیدگی و ریشه کن کردن خشونت مبتنی بر جنسیت معطوف کردند. سخنرانان سازمان‌های عضو اتحادیه بین‌المللی آموزش در سراسر مناطق در مورد این که چرا ریشه کن کردن خشونت مبتنی بر جنسیت در محیط‌های آموزشی از اولویت‌های اصلی اتحادیه است گفتگو کردند و نمونه‌هایی از نحوه کار اتحادیه‌های خود برای ایجاد را به اشتراک گذاشتند. اتحادیه‌های آموزشی در اوکراین و افغانستان که اعضای آن‌ها اکنون وحشت‌ جنگ را تجربه می‌کنند یا مشغول بازسازی، تجربیات قدرتمندی را به اشتراک گذاشتند. این روز با حضور کارشناسانی از مناطق مختلف به پایان رسید، کسانی که شجاعانه با واکنش‌های ضدجنسیتی، ضد دگرباشان جنسی+ و ضد تئوری نژادی انتقادی در آموزش روبرو می‌شوند.

روز پایانی کنفرانس به آینده اختصاص داشت. در این روز یک گروه الهام‌بخش از زنان جوان محور گفتگو را در دست گرفتند، کسانی که که مبارزه برای عدالت اقلیمی را رهبری می کردند. در بحثی که توسط میشل کودرینگتون-راجرز از انجمن ملی مدیران مدارس/اتحادیه معلمان زن اداره می شد، میتزی جونل تان از فیلیپین، ونسا ناکات از اوگاندا، فیبی هانسون از بریتانیا و لورا ورونیکا مونوز از کلمبیا، در مورد آن‌چه برای به چالش کشیدن قدرت سنتی/ساختاری در جوانی لازم است صحبت کردند

اتحادیه‌ها خانه‌ ما هستند

سوزان هاپگود در سخنرانی اختتامیه خود زنان اتحادیه‌ معلمان را تشویق کرد تا با اتحادیه‌های خود مانند خانه‌های خود رفتار کنند: «اتحادیه‌های ما باید الگوی جنبش‌های فراگیر، پایدار و مبتنی بر ارزش‌ها ، بازتابی از رفتار و احساس ما باشند. هر بار حضور ما بر میز مذاکره، تریبون یا در رسانه‌ها و خیابان‌ها، در واقع بنیاد خانه‌ مان و عمق ارزش‌های خود را مرور می‌کنیم و به اجرا می‌گذاریم. «

خانم هاپگود ادامه داد: «ما باید اطمینان حاصل کنیم که ساختار خانه‌های ما یعنی شبکه‌های رسمی و غیررسمی، کمیته‌ها، برنامه‌های توسعه حرفه‌ای یا هیئت‌های رهبری، زنان را به یک طبقه محدود نکنند، بلکه آن‌ها را توانمند سازند تا به همه طبقات خانه دسترس داشته باشند.»

———-

سازمان بین‌المللی آموزش نام اتحادیه‌ای جهانی است، فدراسیونی که سازمان‌های معلمان و سایر کارکنان آموزش و پرورش را از سراسر جهان گرد هم می‌آورد. و با ۳۸۳ سازمان عضو، بیش از ۳۲ میلیون معلم و پرسنل پشتیبانی آموزشی را در ۱۷۸ کشور و منطقه نمایندگی می‌کند.

این سازمان در راستای شنیده صدای معلمان و پرسنل پشتیبانی آموزشی فعالیت‌های گوناگونی دارد. در صفحه معرفی وبسایت این سازمان نوشته شده:

-ما پرچمدار آموزش رایگان، با کیفیت و غیرخصوصی برای تک‌تک دانش‌آموز در تمام کشورها هستیم

-منافع معلمان و کارکنان آموزش و پرورش را در سطح بین‌المللی ترویج و پشتیبانی می‌کنیم

-کمک به توسعه سازمان‌های دموکراتیک مستقل برای نمایندگی معلمان و همه کارکنان آموزش و پرورش را در دستور کار خود قرار داده‌ایم تا ایجاد همبستگی و همکاری میان این سازمان‌ها را ترغیب کنیم

-از توسعه صلاحیت معلمان و به رسمیت شناختن معلمان به عنوان متخصص پشتیبانی می‌کنیم

-از دموکراسی، صلح، عدالت اجتماعی و حقوق بشر دفاع می‌کنیم و از جمله حقوق اتحادیه کارگری و حق آموزش را ترویج می‌کنیم

-از عدالت و برابری در جامعه دفاع می‌کنیم و تمام سیاست‌ها، برنامه‌ها و تلاش‌های حمایتی ما در جهت پیشبرد عدالت اجتماعی و به چالش کشیدن همه اشکال تبعیض هدف‌گذاری می‌شوند.

https://www.ei-ie.org/en/item/26633:eis-4th-world-womens-conference-rallies-the-power-of-women-for-change?utm_source=ActiveCampaign&utm_medium=email&utm_content=Transforming+education%2C+using+women+s+power+for+change%2C+our+fight+for+equity+and+more%21&utm_campaign=InFocus+July+2022&vgo_ee=6rpiBNdi9vXROh%2FG%2F2F1yzkFHw7yIDiHCCVw6uD0B6s%3D

اینجا را هم نگاه کنید

تاکید بر مذاکرات بلندمدت به جای اقدامات فوری!

نگاهی به گزارش کمیته آزادی انجمن‌ها منتشر شده در ژوئن ۲۰۲۴: تاکید بر مذاکرات بلندمدت به جای اقدامات فوری!

تارنمای داوطلب: یکی از پرسش‌هایی که در سالیان اخیر و همزمان با اوج گرفتن اعتراضات …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.