به گزارش تارنمای داوطلب؛ چند روز پس از تصویب لایحه رتبهبندی معلمان در مجلس که به یکی از جدیترین مطالبات صنفی در سالهای اخیر تبدیل شده بود، بار دیگر صدها معلم در دهها شهر کشور به خیابانها آمدند. اعتراضات صبح پنجشنبه دوم دیماه به مانند دفعات قبل، در پی فراخوان شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران برگزار شد و با وجود حاکم بودن جو انتظامی و امنیتی در بسیاری از شهرهای کشور، معلمان بسیاری در مقابل ادارات آموزش وپرورش تجمع کردند. در تهران نیز این تجمعات در مقابل سازمان برنامه و بودجه برگزار شد. با وجود اینکه برخی رسانههای تندرو داخلی و فارسیزبان خارج از ایران، تلاش کردند اعتراضات صنفی معلمان را به سمت و سوی موردنظر نیروهای امنیتی هدایت کنند و در حالیکه بنابر اعلام کانال تلگرامی کانون صنفی معلمان ایران طی هفته گذشته دهها معلم و فعال صنفی به حراست و نهادهای امنیتی احضار شدند تا مانع برگزاری تجمع شوند؛ اما به گواه مشاهدات میدانی، تصاویر دریافتی و گزارشهای منتشر شده این اعتراضات در چارچوب صنفی و مدنی و با سطح مشارکت نسبتا مطلوب برگزار شده است. با وجود جو امنیتی، هنوز گزارشی از برخورد با معلمان معترض حاضر در تجمع صنفی منتشر نشده است.
گستردگی اعتراضات
با وجود برخی حواشی پیش آمده در یک هفته گذشته از جمله زمینهچینی رسانههای تندرو برای برخورد با اعتراضات دنبالهدار معلمان، احضار برخی از فعالان صنفی توسط نهادهای امنیتی، شروع فصل امتحانات مدارس در ایران، گسترده شدن سویه جدید کووید 19 ، شرایط جوی نامساعد در برخی نقاط کشور و همچنین تصویب لایحه رتبهبندی در یک هفته گذشته، به نظر میرسید این بار تجمعات صنفی معلمان از گستردگی کمتری برخوردار باشد. گرچه هنوز آمار کامل شهرهای شرکتکننده در تجمعات امروز، اعلام نشده اما تصاویر و ویدئوهای منتشر شده در کانالهای مربوط به کانونهای صنفی و شورای هماهنگی در رسانههای اجتماعی نشان میدهد، گستردگی تجمعات با توجه به شرایط پیشتر گفته شده، قابل قبول است.
این تجمعات در شهرهای مختلف کشور از جمله تهران، شیراز،آباده،همدان، برازحان، یزد، ماهشهر، کرمانشاه،مشهد، بهمئی خوزستان، بندرامام خمینی، اهواز،مازندران، شوش دانیال، نورآباد ممسنی،ارومیه، شاهرود،بابل،شیروان، ملایر، ایذه، سبزوار، فیروزآباد، سنندج، رشت، بوشهر، قزوین، نوشهر، کرج، نیشابور، رامهرمز و دهها شهر دیگر برگزار شده است. سطح مشارکت همچنان در شهرهایی چون شیراز و برخی شهرهای دیگر استان فارس، کرمانشاه، سنندج، مشهد و اصفهان بیش از سایر شهرهاست. ضمن اینکه با وجود افزایش حضور معلمان در دو تجمع اخیر، همچنان سطح مشارکت معلمان تهرانی در تجمعات صنفی نسبت به سایر نقاط کشور پایین است.
مطالبات معلمان
با وجود اینکه به نظر میرسید تصویب لایحه رتبهبندی باعث کمتر شدن موج اعتراضات معلمان شود اما معترضین میگویند؛ مصوبه مجلس در مورد رتبهبندی چیزی جز به گفته آنها «سرهمبندی» نبوده است. چرا که اولا بودجه کافی برای اجرای کامل آن تخصیص داده نشده و ثانیا دولت اعلام کرده که همین لایحه مصوب را هم در سال ۱۴۰۰ اجرا نخواهد کرد. آنها خواستار اجرای لایحه رتبهبندی بدون در نظر گرفتن میزان اعتبار در نیمه دوم ۱۴۰۰ و افزایش حقوق معلمان همه معلمان اعم از معلمان شاغل در مدارس غیردولتی، معلمان نهضت سوادآموزی، خرید خدمات، نیروهای خدماتی و سایر بخشها با توجه به رتبهبندی هستند. این در حالیست که در میان معترضین، بازنشستگان فرهنگی نیز حضور دارند و نسبت به عدم اجرای همسانسازی مستمری بر مبنای قانون مدیریت خدمات کشوری، معترضند. علاوه بر این مطالبات که به صورت تجمیع شده دنبال میشود، معلمان به کالایی شدن آموزش، کاهش سطح کیفی آن و بحرانی شدن وضعیت معیشت مزدبگیران در کشور نیز معترضند.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران که خود را یک تشکل صنفی و مستقل متشکل از کانونهای صنفی و انجمنهای صنفی فرهنگیان میداند؛ در قطعنامه دوم دی ماه خود که پس از برگزاری تجمع صنفی توسط فعالان صنفی خوانده شده، به مجموعه مطالبات معلمان اشاره کرده است. در این قطعنامه آمده است: ما امروز اینجا جمع شدیم که به سیاستهای حاکمیت در قبال فرهنگیان شاغل و بازنشسته و بیتوجهی به آموزش با کیفیت و رایگان اعتراض کنیم. ما در اینجا جمع شدهایم تا اعلام کنیم:
– همسانسازی بازنشستگان: امروز زندگی بازنشستگان با مخاطرات جدی روبروست. حقوق آنان نصف خط فقر است. از بیمهکارآمد محرومند و قانون همسانسازی بازنشستگان مبتنی بر قانون مدیریت خدمات کشوری اجرا نمیشود. ما خواهان اجرای کامل قانون همسانسازی از اول مهر ۱۴۰۰ هستیم و بیش از این نمیتوانیم به این وضعیت ظالمانه ادامه دهیم
– عدم اجرای کامل رتبهبندی: مصوبه مجلس در مورد رتبهبندی چیزی جز سرهمبندی نبود. جالب اینکه دولت مدعی شدهاست که همین لایحه ناقص و تحمیلی را هم در سال ۱۴۰۰ اجرا نخواهد کرد. ما خواهان اجرای لایحه رتبهبندی بدون در نظر گرفتن میزان اعتبار در نیمه دوم ۱۴۰۰ هستیم. باید حقوق معلمان بخش خصوصی در مدارس غیردولتی، معلمان نهضت سوادآموزی، خرید خدمات، نیروهای خدماتی و سایر بخش ها با توجه به رتبهبندی افزایش یابد. ما نسبت به این همه تضییع حقوق و ستم به فرهنگیان بیزاریم و در مقابل این همه ستم سکوت نمیکنیم.
– بحران کالایی شدن آموزش: وضعیت و کیفیت آموزش بحرانی است فقدان امکانات و آموزش پولی باعث بازماندن بیش از سه میلیون کودک از آموزش شدهاست. ما خواهان کیفیتبخشی به آموزش و ارائه آموزش کیفی و رایگان و عادلانه در تمام کشور به ویژه مناطق محروم هستیم.
– سناریوسازی رسانههای تندرو برای امنیتی کردن مطالبات معلمان: سناریوسازی به شیوه روزنامه کیهان برای مقهور کردن و امنیتی کردن مطالبات صنفی راه به جایی نخواهد برد سالهاست که فعالان صنفی زیر ضرب هستند و زندان و اخراج به آنان تحمیل میشود اما کنشگری متوقف نمیشود. امروز آزادی معلمان دربند یک مطالبه جدی نزد معلمان است و آزادی «رسول بداقی» نتیجه این مطالبهگری است. اما خواسته معلمان، آزادی بدون قید و شرط تمام معلمان زندانی ، توقف احضار و بازجویی فعالان صنفی و توقف پروندهسازی و دادگاههای ظالمانه است. ما به خط سرکوب فعالان اعتراض داریم و با تمام قدرت از معلمان دربند حمایت میکنیم.
– افزایش سطح رفاه جامعه: ما از افزایش حقوق تمام اقشار اجتماعی و کارگران و زحمتکشان به بالای خط فقر حمایت میکنیم و زندگی شرافتمندانه را حق همگانی میدانیم و با تحلیلهای غیرکارشناسی که افزایش حقوق معلمان را تورمزا میداند مخالفیم. این حقوقهای نجومی، اختلاسهای بزرگ و تمرکز ثروت و قدرت در دست یک عده قلیل است که امنیت مالی و روانی اکثریت جامعه را به خطر انداخته است.
این تشکل صنفی اعلام کرده که تا تحقق کامل مطالبات با حمایت فرهنگیان دست از مطالبه گری برنخواهد داشت و روند اعتراضات را با شدت ادامه خواهد داد. در عین حال از دولت و مجلس خواسته که بیش از این در مقابل خواست و اراده معلمان نایستند.