به گزارش داوطلب؛ امروز پنج شنبه ۲۰ آبان ۱۴۰۰؛ صدها معلم در سراسر کشور تجمع صنفی اعتراضی برگزار کردند. معلمانی که برای چندمین بار در دو ماهه اخیر به دعوت شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان در این تجمعات شرکت کردند، به عدم اجرای دو مطالبه مهم یعنی اجرای کامل طرح رتبهبندی معلمان مطابق با ۸۰ درصد حقوق هیات علمی دانشگاه و همچنین همسانسازی حقوق بازنشستگان معترض بودند.
در عین حال عدم تخصیص بودجه برای اصلاح و ارتقاء سطح آموزش و پرورش کشور، امنیتیسازی فضای مطالبهگری معلمان از سوی حاکمیت، تداوم پولیسازی آموزش و عدم توجه به مطالبات معیشتی مزدبگیران از دیگر دلایل اعتراض معلمان است. با اینهمه مروری بر گزارشهای منتشر شده امروز در گروههای مجازی معلمان نشان میدهد با وجود پراکندگی شهرهای برگزارکننده تجمع؛ تعداد مشارکتکنندگان اندک و همچنان سطح مطالبهگری در میان بدنه معلمان تقویت نشده باقی مانده است. در ادامه نگاهی میاندازیم به آنچه امروز در تجمعات صنفی معلمان گذشت.
سطح مشارکت افزایش نیافته است!
با وجود اینکه شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان به سیاق دفعات قبل از چند روز پیش با اعلام فراخوانی در رسانههای اجتماعی و گروههای مجازی معلمان از آنها خواسته بود این بار پرشورتر از همیشه در تجمع صنفی ۲۰ آبان ماه شرکت کنند اما بازهم به نظر میرسد پراکندگی جغرافیایی تجمعات، از میزان مشارکتکنندگان در تجمعات بیشتر است. شهرهای تهران، مریوان، شیراز،گناوه،قم،کرمانشاه،اصفهان، تبریز،ایلام،الیگودرز،ممسنی،ساری،سقز،خرمآباد،زرین دشت،شیروان،اهواز،اندیمشک،لردگان،ماهشهر،ایذه و بندرانزلی از جمله شهرهایی بودند که معلمان در آنها تجمع صنفی برگزار کردند. با وجود این پراکتدگی جغرافیایی ، در یکی از تجمعات که به صورت زنده در اینستاگرام و توسط یکی از فعالان صنفی از شیراز پخش میشد، یکی از سخنرانان با ابراز تاسف از حضور اندک معلمان در تجمعات صنفی گفت:”شهر شیراز دارای ۴ ناحیه آموزش و پرورش است و حدود ۲۰ هزار معلم دارد، اما در تجمع امروز حدود ۳۰۰ تا ۵۰۰ نفر شرکت کردهاند و تازه برخی از تجمعکنندگان از شهرهای اطراف شیراز به این تجمع پیوستهاند!” این در حالیست که کانالهای مجازی معلمان تجمع شیراز را در زمره تجمعات پرشور توصیف کردهاند که البته در مقایسه با تجمعات چند ده نفره در برخی شهرستانها، قابل توجه است.
زنان و بازنشستگان؛ در خط مقدم
با وجود آنکه به نظر میرسد شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان نیاز به بازبینی مجدد برای چگونگی سازماندهی برگزاری پرشور تجمعات صنفی معلمان و افزایش اثربخشی آن دارد، برخی از گروههای معلمان همچنان در خط مقدم مطالبهگری حضور پررنگ دارند. زنان معلم و بازنشستگان فرهنگی از جمله گروههایی هستند که در همه تجمعات صنفی حضور پررنگتری نسبت به سایرین دارند. گرچه برخی از فعالان صنفی هشدار میدهند که تداوم روند انفعالی سایر معلمان نسبت به پیگیری مطالبات صنفی، تردید در میزان اثربخشی فراخوانهای برگزاری تجمعات صنفی و همچنین افزایش فشارهای امنیتی بر فعالان صنفی معلمان، تهدیدی برای حضور مداوم این دو گروه مطالبهگر محسوب میشود.
شکایت معلمان از بیتوجهی مسئولان و صداوسیما
با وجود حضور دو ساعته معلمان در بسیاری از شهرها در مقابل ادارات آموزش و پرورش و در تهران مقابل سازمان برنامه و بودجه، گزارشی مبنی بر پاسخگویی مسئولین آموزش و پرورش و یا حضور آنان در میان معترضان منتشر نشد. برخی از معلمان با انتقاد از تداوم این روند که نشاندهنده جدی نگرفتن مطالبات نزدیک به یک میلیون معلم است، از بیتوجهی صداوسیما نسبت به پوشش اعتراضات صنفیشان هم شکایت داشتند.
این در حالیست که یکی از ضرورتهای فعالیت صنفی، حساسسازی ذینفعان و سیاست گزاران نسبت به مطالبات و درگیر کردن آنها با خواستههای معترضان است.
هشدار “داوطلب”
فراخوانهای پی درپی برای برگزاری تجمعات اعتراضی گرچه نشاندهنده تلاش فعالان صنفی برای حساسسازی جامعه است اما در صورت عدم بسیج همه ذینفعان آموزشی (اعم از معلمان، دانشآموزان و والدین آنها) و افزایش بار عدم پاسخگویی برای مسئولان از طریق جلب مشارکت حداکثری بدنه معلمان؛ این تجمعات به روندی فرسایشی گرفتار خواهد شد که سطح مشارکت را به پایینتر از موقعیت فعلی خواهد رساند و با افزایش ناامیدی از به نتیجه رسیدن حرکتهای اعتراضی؛ اعتبار تشکلهای صنفی معلمان را هم مخدوش خواهد ساخت. با این توضیح؛ بازخوانی مجددشیوهای سازماندهی، روند برگزاری تجمعات صنفی و ارزیابی نقاط ضعف و قوت آنها، مهمترین کارویژه فعالان صنفی معلمان در روزهای پیش روست.