به گزارش داوطلب؛ بیش از 50 روز است که دور تازه اعتراضات کارگری در نیشکر هفت تپه در جریان است. اعتراضاتی که با درنظر گرفتن دوشاخص طول مدت برگزاری و پافشاری بر مطالبات صنفی، صدرنشین اعتراضات کارگری سالیان اخیر ایران بوده است. کارگران هفت تپه که حدود 5هزار نفر برآورد میشوند، در سالهای گذشته و در پی بدحسابی مدیران بخش خصوصی، درگیر چالشهایی چون تعویق در پرداخت مطالبات حقوقی، ناامنی شغلی، عدم تبدیل وضعیت قراردادها و اجرا نشدن طرح طبقه بندی مشاغل شدهاند. بازداشت و برخورد با فعالان صنفی این مجتمع بزرگ صنعتی از جمله اسماعیل بخشی، محمدخنیفر، ایمان اخضری، سالاربیژنی و پروندهسازی برای آنها به کارشکنی در ایجاد «مجمع صنفی نمایندگان هفت تپه» که گفته میشد قرار است تشکلی مستقل برای دفاع از حقوق کارگران باشد، منجر شد.
این روزها و در حالیکه پرونده فساد اقتصادی مدیران هفت تپه در دادگاه در جریان است، کارگران به عواقب خصوصیسازی معترضند و ضمن درخواست برخورد قضایی با مدیران این شرکت، خواستار واگذاری نیشکر هفت تپه به بخش دولتی همراه با نظارت کارگران هستند.
مطالبات کارگران نیشکر هفت تپه در تازهترین دور اعتراضها
دور جدید اعتراضات کارگری در نیشکر هفت تپه روز دوشنبه ۲۶خرداد ماه 99، آغاز شد. در این روز، کارگران تمام بخشهای شرکت نیشکر هفت تپه دست از کار کشیدند.آنها ابتدا با تجمع در مقابل کارخانه به صورت راهپیمایی به طرف تجهیزات مکانیکی وسپس سایر قسمتها حرکت کردند. در این اعتصاب کارگران خواستار پرداخت دستمزد فرودین و اردیبهشت ماه، لغو خصوصیسازی شرکت هفت تپه، بازگشت به کار اسماعیل بخشی،محمدخنیفر،سالار بیژنی و ایمان اخضری (فعالان صنفی اخراج شده) و تمدید دفترچههای درمانی، شدند.
در همان روزهای اول و دوم اعتراضات جدید کارگران نیشکر هفت تپه، هشتمین جلسه دادگاه کارفرمای هفتتپه امید اسدبیگی هم به پایان رسید، اما هیچ گونه اشاره ای به مطالبات کارگران از سوی دادگاه نشد.
تصمیمگیری برای ادامه اعتراض، در «سنگر»!
در روز ششم اعترضات، کارگران نیشکر هفتتپه، تجمع خود را به خیابانهای اهواز و مقابل فرمانداری شوش کشاندند. اما روز بعد مجددا به کارخانه برگشتند و در محوطه کارخانه و با حضور در مقابل دفتر مدیریت در محلی که به آن «سنگر» گفته میشود به تبادل نظر درباره چگونگی روند اعتصاب و خواست ومطالبات خود پرداختند.در نهایت کارگران به ایننتیجه رسیدن که روند و چگونگی اعتصاب باید با تصمیم جمعی و بصورت شورائی سازمان دهی شود. همچنین کارگران نیشکر هفت تپه تصمیم گرفتند که خلع ید شرکت از بخش خصوصی، باید بعنوان یکی از خواست های مشترک کارگران هفت تپه در کنار سایر مطالبات بطور جدی پیگیری شود.
اشد مجازات برای مدیران نیشکر هفت تپه
در روز هشتم اعتراض صنفی کارگران هفت تپه ضمن تاکید بر خواسته های صنفی و قانونی خود با سردادن شعارهایی خواستار اشد مجازات برای مالکین و اختلاسگران بخش خصوصی این مجموعه از قوه قضائیه شدند.کارگران، افرادی را که قصد خسارت زدن به اموال شرکت را داشتند «خودی» نداستند و از آنها به عنوان «عوامل کارفرما» که قصد تفرقهافکنی و به انحراف کشاندن اعتصاب را داشتند، نام بردند.
با وجود شیوع کرونا، هفت تپهای ها به خیابان آمدند
با گذشت چهارده روز از اعتراض کارگران هفت تپه، هیچ واکنشی از سوی مسولان نشان داده نشده و راهپیمایی کارگران نیشکر هفت تپه به خارج از کارخانه و این بار به «بازار هفت تپه» کشیده شد و از روز پانزدهم تجمع اعتراضی کارگران نیشکر هفت تپه، مقابل فرمانداری شوش ادامه پیدا کرد.
اعتراضات در حالی ادامه یافت که باتوجه به وضعیت قرمز و حاد خوزستان مخصوصاً شهرستان شوش تعداد کثیری از این کارگران به ویروس کرونا مبتلا شدند.
پرداخت حقوق 400نفر بعد از حدود 20روز اعتراض
در بیستمین روز اعتراض، حقوق فروردین حدود ۴۰۰ نفر از کارگران قراردادی شاغل در بخشهای کشاورزی، حراست و کارخانه واریز شد. با این حال کارگران اعتصابی اعلام کردند تا احقاق حقوق کلیه پرسنل، به اعتراض ادامه میدهند.
حضور خانوادگی معترضین در خیابانهای شوش
ادامه اعتراض کارگران نیشکر هفت تپه در روز بیست و پنجم در خیابانهای شوش با شعارهایی علیه استاندار خوزستان( شریعتی حیا کن، خوزستان را رها کن) جریان داشت. همچنین در این روز، فرزندان و خانوادههای کارگران در کنار آنها حضور داشتند که به دلیل گرمای هوا برخی از آنان دچار بیحالی شدند.
در روز بیست و ششم اعتراض هم کارگران نیشکر هفت تپه پس از تجمع در مقابل فرمانداری شهرستان شوش، به صورت راهپیمایی به طرف اداره کار حرکت کردند.آنها این مسافت سه کیلومتری را با سر دادن شعار طی کردند.
بازداشت گروهی از کارگران معترض
در سی امین روز اعتراض و در گرمای بالای 50 درجه شهر شوش و در حالیکه خوزستان در شرایط قرمز شیوع کرونا قرار داشت ؛کارگران با حمل پلاکاردهایی که خواسته های آنها را در برداشت در سطح شهر شود دست به راهپیمایی زدند. در همین روز یعنی 24 تیرماه 99، چهار کارگر به نامهای یوسف بهمنی، مسلم چشم خاور. ابراهیم عباسی منجری و محمد خنیفر توسط پلیس اطلاعات وامنیت شوش بازداشت شدند .
روز بعد، یعنی سی و یکمین روز اعتراض کارگران نیشکر هفت تپه در شوش باشعار، کارگر زندانی آزاد باید گردد آغاز شد و تجمعکنندگان خواستار آزادی کارگران در بند شدند. تعداد شرکت کنندگان در تجمعات هم چشمگیرتر بود. کارگران بازداشتی روز چهارشنبه 25 تیرماه با قرار کفالت آزاد شدند.
بالاخره پای نمایندههای مجلس به شوش باز شد
اعتراضات در روز چهل و یکم با تجمع کارگران در مقابل دفتر نماینده مجلس ادامه یافت. این دفتر اما، واکنشی به این اعتراضات نشان نداد. خانوادههای کارگران به صورت گسترده در این تجمع حضور داشتند.
روند اعتراضات در روزهای بعد هم به همین شکل در خیابانهای شوش و در مقابل فرمانداری در حال برگزاری است. در روز چهل و هشتم این اعتراض صنفی، سه نماینده مجلس به نام های احمد نادری،نظامالدین موسوی و علی خضریان به میان تجمع کنندگان آمدند و با نمایندگان کارگری جلسهای را برگزار کردند. آنها در این دیدار بر ضرورت واگذاری هفت تپه در درجه اول به بخش دولتی تاکید کردند اما از « نیمه دولتی » یا « نیمه خصوصی» شدن این شرکت هم به عنوان راهکاری برای خروج از شرایط موجود سخن گفتهاند که با واکنش کارگران در شبکههای اجتماعی روبرو شد. تلقی برخی از کارگران از صحبتهای نماینده مجلس این بود که اینگونه اظهارات از جمله واگذاری هفت تپه به بخش «نیمه خصوصی» به معنی واگذاری هفت تپه به «سپاه» و نهادهای وابسته به آن است که مورد قبول کارگران نیست.
One comment
Pingback: خانه کارگر مانع اصلی سازمانیابی و تحقق مطالبات صنفی کارگران در ایران - اخبار روز - سايت سياسی خبری چپ