به گزارش خبرگزاری کار ایران (ایلنا) دوشنبه چهارم اسفند از نامه نماینده کارگران پیمانکاری پارس جنوبی ، یکی از بزرگترین پروژههای نفت و گاز در عسلویه به کمیسیون انرژی مجلس خبر داد. در این نامه از تبعض، دستمزدهای پایین ، نادیده انگاشتن حقوق، عدم اجرای طبقه بندی مشاغل ، سختی کار و برخورد نامناسب و امنیتی حراست شکایت کرده و خواستار رفع ستم و تبعیض از خود شده اند.
در بخش از نامه نوشتهاند: “میزان آلودگی هوای منطقه و اثرات دوری از خانوادههای کارکنان بر هیچ کس پوشیده و پنهان نیست، این امر موجب وارد آمدن خسارات جبران ناپذیری بر سلامت روحی، روانی و جسمی نفرات شاغل در این منطقه و خانوادههای آنان میگردد.”
در بخش دیگری از نامه آمده است: ” تبعیض بین کارکنان پیمانکاری و رسمی کاملا مشهود و چشم گیر است که این ساختار حاکم موجب برخوردهای بد و دور از شان انسانی با کارکنان خدوم و زحمتکش پیمانکاری میگردد. کارکنان رسمی هم دارای حقوق و دستمزدهای بسیار بالاتری نسبت به نفرات پیمانکاری هستند و هم از خدمات ویژه و بهتری برخوردار هستند… این در حالی است که کارکنان پیمانکاری با توجه به اینکه حقوق و دستمزدهای بسیار پایینتری دارند نه تنها از هیچ یک از خدمات فوق برخوردار نیستند بلکه در شرایط نا مناسبی به حال خود رها شدهاند و دائماً مورد کم لطفی و بیمهری مسئولان منطقه قرار میگیرند.”
در نامه ی نماینده برخی از کارگران پیمانکاری پارس جنوبی که خطاب به رئیس کمیسیون انرژی مجلس یازدهم آمده است:
۱. عدم اجرای طرح طبقهبندی مشاغل
پس از سالها وقفه و انتظار بالاخره در اسفند ماه سال ۹۸ وزیر محترم نفت اجرای طرح طبقهبندی مشاغل را از تاریخ ۰۱/۰۱/۱۳۹۹ ابلاغ نمود که این طرح پس از گذشت چندین ماه کماکان بلاتکلیف است و به صورت رسمی اجرایی نشده است. لازم به ذکر میباشد با توجه به شواهد موجود طرح مذکور دارای ایراداتی است که در ذیل به چند نمونه اشاره میکنم:
الف) برای اجرای طرح طبقهبندی ابتدا باید کمیته طبقهبندی مشاغل تشکیل شود و این کمیته متشکل از نمایندگان کارگران، نمایندگان کارفرما و ناظران اجرای طرح میباشد که متاسفانه این طرح به صورت کاملا یکطرفه از سمت معاونت محترم منابع انسانی وزارت نفت و بدون در نظر گرفتن نقطه نظرات نمایندگان کارگران ابلاغ شده است.
ب) مبنای محاسبه فوق العاده مناطق گرمسیری، فوق العاده جذب مشاغل اصلی و تخصصی، فوق العاده پارس جنوبی و… مزد شغل یا مزد شغل گروه شغلی یک میباشد. (مزد شغل مبلغ پایه تعیین شده برای هر گروه شغلی بدون احتساب سابقه کار، مدرک تحصیلی و… میباشد.)
ج) در محاسبه سابقه کار فقط سابقه کار مجتمع گاز پارس جنوبی لحاظ گردیده است. به عنوان مثال اگر شخصی ۱۰ سال سابقه کار اجرا، پیش راهاندازی، راهاندازی و بهرهبرداری در یک پالایشگاه داشته باشد فقط سابقه آن بازه زمانی که زیر نظر مجتمع گاز پارس جنوبی فعالیت داشته موثر خواهد بود.
د) حداکثر سابقه کاری امتیازآور ۷ سال است و سابقه کاری بیش از ۷ سال هیچ تاثیری در تعیین میزان حقوق پایه نخواهد داشت.
۲. آلودگی هوای منطقه و دوری از خانواده
میزان آلودگی هوای منطقه و اثرات دوری از خانوادههای کارکنان بر هیچ کس پوشیده و پنهان نیست، این امر موجب وارد آمدن خسارات جبران ناپذیری بر سلامت روحی، روانی و جسمی نفرات شاغل در این منطقه و خانوادههای آنان میگردد که با اجرای طرح ۱۴ روز کار و ۱۴ روز استراحت میتوان تا حدودی آسیب وارد شده را جبران نمود. مجله علمی پژوهشی طب جنوب زیر نظر دانشگاه علوم پزشکی بوشهر مقالهای تحت عنوان بررسی آلودگیهای زیست محیطی ناشی از صنایع گاز و پتروشیمی و اثرات آن بر ساکنین منطقه عسلویه به چاپ رسانده که به صورت پیوست خدمتتان ارسال میگردد.
۳. سختی کار
برای هیچ یک از کارکنان پیمانی مشخص نیست که شغلی که در آن مشغول به کار هستند جز مشاغل سخت و زیانآور است یا خیر. اداره کار و امور اشتغال منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس هم شرط رسیدگی به موضوع را داشتن حداقل ۲۰ سال سابقه کار میداند که این امر موجب میشود ۴ درصد حق بیمه مازاد مربوط به مشاغل سخت و زیانآور که پرداخت آن برعهده کارفرما است به ناحق گریبانگیر کارکنان شود و بعضا پرداخت آن از توان کارکنان خارج است. همچنین لازم به ذکر میباشد اگر شغلی جز گروه کاری سخت و زیانآور قرار بگیرد ساعت کاری روزانه یک ساعت کاهش مییابد و در صورت حضور در محل کار کارفرما موظف به پرداخت اضافه کاری میباشد. این امر تاکنون مدنظر قرار نگرفته است و سالیانه حدود ۲۴۰ ساعت اضافه کاری کارگران زحمتکش بدون مزد باقی میماند.
۴. تبعیض بین کارکنان پیمانکاری و رسمی
تبعیض بین کارکنان پیمانکاری و رسمی کاملا مشهود و چشم گیر است که این ساختار حاکم موجب برخوردهای بد و دور از شان انسانی با کارکنان خدوم و زحمتکش پیمانکاری میگردد. کارکنان رسمی هم دارای حقوق و دستمزدهای بسیار بالاتری نسبت به نفرات پیمانکاری هستند و هم از خدمات ویژه و بهتری برخوردار هستند. از جمله میتوان به ایجاد شرایط جهت حضور آنها در کنار خانواده با در اختیار گذاشتن مسکن مناسب و دور از آلودگی هوای منطقه، ایجاد شرایط مناسب آموزشی، فرهنگی و ورزشی برای فرزندان و سایر اعضای خانواده، داشتن سهمیه پرواز به تمام نقاط ایران به صورت رفت و برگشت در هر دوره کاری و بسیاری خدمات رفاهی و تفریحی، داشتن خدمات درمانی مناسب و استفاده رایگان از تمام مراکز درمانی طرف قرارداد وزارت نفت و…. این در حالی است که کارکنان پیمانکاری با توجه به اینکه حقوق و دستمزدهای بسیار پایینتری دارند نه تنها از هیچ یک از خدمات فوق برخوردار نیستند بلکه در شرایط نا مناسبی به حال خود رها شدهاند و دائماً مورد کم لطفی و بیمهری مسئولان منطقه قرار میگیرند.
۵. برخورد با کارکنان پیمانکاری
برخوردهای حراست پالایشگاهها و منطقه ویژه با کارکنان پیمانکاری به دفعات زیاد قابل مشاهده است و در صورت هرگونه اعتراض تحت عنوان رهبری اغتشاشات و خلل در روند تولید پایدار پالایشگاه برخوردهای سخت و قهری صورت میگیرد و به راحتی موجب اخراج کارکنان پیمانکاری میگردد و بعضا در لیست سیاه منطقه ویژه قرار میگیرند و برای همیشه باید منطقه را ترک کنند. تعدادی از این برخوردها را به عنوان نمونه به صورت پیوست خدمتتان ارسال میگردد.
۶. عدم رسیدگی به شکایات کارکنان پیمانکاری توسط اداره کار و امور اشتغال منطقه ویژه
با بررسی تعداد شکایتهای کارکنان پیمانکاری از شرکتهای فعال در این منطقه پی به حجم بالای بیعدالتی و نارضایتی موجود خواهید برد. شکایتهایی که هیچ گاه نتیجه مطلوب و برابر عدالت و قانون نداشته است.
۷. محرمانه بودن پیمانها
و در آخر این سوال مطرح است که پیمانهایی که کاملا به صورت خدماتی اجرا میشوند چرا باید محرمانه باشند تا کارکنان پیمانکاری که بخش مهمی از این پیمان برعهده آنها هست از حق و حقوق خود آگاه نباشند.