📣چند نمونه موفق از همکاری فرزندان برای احقاق حقوق صنفی والدین:
از مستند کردن و گزارش‌نویسی تا پر کردن فرم‌های حقوقی و ارتباط امن مجازی تا تغییر جامعه در هند و تغییر قوانین در فیلیپین

🔴نقش کلیدی فرزندان کارگران پوشاک در بنگلادش
در بنگلادش، کارگران پوشاک غالباً زنان‌اند و از نظر سواد بسیار محدود.

مطالعات (مثل تحقیقات ASIE, 2020 و ILO reports) نشان می‌دهد:

در بسیاری از اعتصابات و شکایت‌ها، فرزندان نوجوان یا جوان نقش کلیدی داشته‌اند.
فرزندان کارگران صنایع پوشاک بنگلادش بارها فرم‌ها را پر کرده، ویدیو گرفته، و گزارش‌ها را به اتحادیه‌ها رسانده‌اند.

در موارد متعددی، گروه‌هایی با نام «کودکان کارگران/فرزندان کارگران» گروه‌هایی امن در فیس‌بوک و واتساپ برای ارتباط با فعالان کارگری ایجاد کرده‌اند.

🔴هند – کارگران دستفروش و بخش غیررسمی

در هند، فرزندان زنان دستفروش در جنبش‌هایی مانند سازمان «سیوا» ساختار جامعه را تغییر دادند.

آنان طی همکاری با Self-Employed Women’s Association (SEWA) نشان داده‌اند که:

▫️فرزندان زنان کارگر خیابانی یا خانگی، نخستین کسانی‌اند که مادرها را به «ثبت‌نام در اتحادیه» تشویق کرده‌اند.

▫️نوجوانان در «خواندن، نوشتن، و تکمیل فرم‌های بیمه اجتماعی» و حتی شرکت در کلاس‌های آموزش حقوق صنفی و جمع‌آوری اطلاعات هم به والدین کمک کرده‌اند و هم ارتباط ادامه‌دار و موفقی با داوطالبان حمایتگری و فعالان حقوق کارگران برقرار کردند.

▫️برخی جوانان حتی کانال‌های یوتیوب ساده ایجاد کرده‌اند تا استانداردهای ایمنی و حقوق قانونی را شرح دهند. هرچند این ارتباط از سوی سازمان سیوا آغاز شد، همکاری بی‌نظیر خانواده‌ها در طول یک دهه‌ونیم در فازهای اول و نسل بعدی پروژه‌ها فضا و رویکرد جامعه طبقاتی هند را دستخوش تحولات غیر منتظره کرده است.

🔴مکزیک – بخش کشاورزی و کارخانه‌ها

پژوهش‌های دانشگاه UNAM نشان می‌دهد که:

فرزندان مهاجران داخلی در دره‌های کشاورزی مکزیک، برای والدین خود پرونده‌های امنیت شغلی تشکیل داده‌اند.

نقش «مترجم دیجیتال» داشته‌اند: یعنی قوانین را پیدا کردند و برای والدین شرح دادند.

🔴آفریقای جنوبی – کارگران معادن

در اعتصابات معدنچیان (۲۰۱۲–۲۰۱۹)، گزارش‌ها نشان می‌دهد:

فرزندان کارگران، پلتفرم‌های آنلاین برای هماهنگی اخبار و مستندات ایجاد کردند.

جوانان عملاً شکاف بین نسل‌های کارگری و رسانه‌ها را پر کردند.

🔴فیلیپین – پرستاران و کارگران مهاجر

در خانواده‌هایی که والدین در خارج از کشور (به‌ویژه در خاورمیانه و کشورهای عربی) کار می‌کنند:

جوانان در فیلیپین شبکه‌های آنلاین ایجاد کرده‌اند تا موارد نقض حقوق کارگران مهاجر را ثبت کنند.

این مستندسازی‌ها بعدها در پارلمان فیلیپین برای اصلاح قوانین OWWA استفاده شد.


✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
💰@davtalaborg- اینستاگرام -  توییتر

📣زندگی زیر سایه قانون کار:
بدون معیشت، بدون امنیت شغلی، بدون تشکل‌یابی

گزارش تحلیلی داوطلب

با گذشت بیش از سه دهه از تصویب سندی که «قانون کار» نامیده شد، حالا شاید بازخوانی و بررسی اجرای آن بیش از هر زمان دیگری ضرورت دارد.
به باور کارشناسان حوزه روابط کار یکی از نقاط ضعف جدی قانون، به چیزی برمی‌گردد که عملاً امنیت شغلی کارگران را در ایران به بازیچه‌ای برای کارفرما تبدیل کرده است: تبصره ۲ ماده ۷ قانون کار:

اگرچه متن قانون از ابتدا قرارداد دائم را پیش‌بینی می‌کرد، اما بخشنامه‌ها و استفسارات بعدی دیوان عدالت اداری و وزارت کار مسیر انعقاد قراردادهای موقت را حتی در مشاغل مستمر هم باز گذاشت. نتیجه آن شده است که امروز بیش از ۹۵ درصد قراردادهای کاری در ایران موقت و بی‌ثبات‌اند و همواره در لبه‌ی ناامنی قرار دارند؛ شرایطی که نه تنها معیشت آن‌ها را تهدید می‌کند، بلکه قدرت چانه‌زنی و توان دفاع از حقوقشان را به شکل جدی تضعیف کرده است.

نکته دیگر که شاید امروز یکی از مهم‌ترین چالش‌های جامعه مزدبگیر ایران باشد، مسئله فاصله دستمزد از دو متغییر اصلی تاثیرگذار بر آن یعنی معیشت و تورم است. مزد کارگران «۲ یا ۳ برابر» کمتر از رشد واقعی هزینه‌های زندگی افزایش یافته است.

ماده ۴۱ قانون کار که بر کفاف دستمزد بر اساس هزینه‌های خانوار تاکید دارد اجرا نشد ولی همین قانون ظرفیتی را در فصل ششم خود پیش‌بینی کرده که حق تشکل‌یابی را به سه گروه مورد تایید حکومت محدود کرده است. شوراهای اسلامی کار، انجمن‌های صنفی و نمایندگان کارگری تنها ظرفیت‌های پیش‌بینی شده قانون کار برای تشکلیابی کارگران هستند و حاکمیت هر تشکلی غیر از این سه نهاد کارگری را غیررسمی و فاقد مشروعیت قانونی دانسته و در بسیاری از موارد با مطالبه‌گری‌ها و کنش‌های کارگری خارج از این چارچوب برخورد می‌کند.

در گزارش تحلیلی داوطلب ببینید رشد اقتصاد گیگ (اینترنتی) و اشتغال غیررسمی در چنین پیش‌زمینه‌ای چه وضعیتی دارند و چه کاری باید انجام شود.


✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
💰@davtalaborg- اینستاگرام -  توییتر

📣نگرانی آنتونیو گوترش دبیر کل سازمان ملل در روز جهانی کودک:
قحطی و جنگ ابتدایی‌ترین حق کودکان را آن‌ها را گرفته است: حق زندگی!

📽 روز جهانی کودک- ویدیو زیرنویس داوطلب

امروز، ۲۰ نوامبر، به مناسبت روز جهانی کودک، آنتونیو گوترش دبیر کل سازمان ملل طی پیامی مردم جهان را فراخواند که فراتر از نمادگرایی، به کودکان گوش بسپارند. بحران‌ها بیش از آن چه گمان می‌کنیم بر زندگی کودکان تاثیر می‌گذارند و علاوه بر امروز، آینده نیز از آن‌ها دریغ می‌شود.
وی گفت:

کودکانِ بسیاری بارهایی فراتر از سن‌شان را به دوش می‌کشند—
برای خانواده درآمد کسب می‌کنند یا از خواهر و برادرهای کوچک‌تر مراقبت می‌کنند.
و قحطی و جنگ، ابتدایی‌ترین حق آن‌ها را گرفته است: حق زندگی.

او می‌گوید که کودکان تنها آینده‌ نیستند، بلکه همین امروز بخشی از حال‌اند، و باید حقشان برای مشارکت، آموزش، بازی، و امن بودن به رسمیت شناخته شود.

شعار امسال «روز من، حق من» (My Day, My Rights) است و با این هدف مطرح شده که کودکان بدانند هر روزشان فرصتی است برای یادگیری، رشد، بیان خود، و برخورداری از حقوق.

سال پیش، فعالان مدنی و صنفی معلمان در کشور ما نیز درباره تبعات سیاست‌هایی که موجب ترک تحصیل کودکان می‌شود، بارها هشدار داده‌اند و خواستار رسیدگی به وضع کودکان کم‌برخوردار و فرومانده از تحصیل شده‌اند.

کانون صنفی معلمان ایران در روز معلم اعلام کرد که معلمان استان تهران در پیگیری اجرای کامل اصل ۲۰_ ۲۶_ ۲۷ و ۳۰ قانون اساسی جمع شدند و روز جهانی معلم را گرامی داشتند و هشتگ‌ زیر را فعال کردند:
برای #حق_تحصیل_همه_کودکان

کمپینی که در طول سال گذشته هر چند در وخیم‌تر شدن اوضاع اقتصادی به چشم‌انداز بازگرداندن کودکان به مدرسه دست نیافت ولی در حساس‌سازی اجتماع، مخابره کاستی‌ها از سوی شهروندخبرنگارانِ معلم و گاه، وادار کردن مسئولان به توضیح، تا اندازه زیادی موفق عمل کرد.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 راهنمایی تلفنی اورژانس، مادر را از مرگ نجات داد

این درجه از اضطراب روزمره کادر درمان را با حقوق‌های حداقلی و دیرکرد مداوم حقوق‌شان مقایسه کنید.

🔹کارشناس مرکز ۱۱۵ اورژانس تهران با راهنمایی لحظه‌به‌لحظه همراهان بیمار تا زمان رسیدن آمبولانس، جان یک مادر را از خطر مرگ نجات داد.

این لحظات، معمولا از چشم جامعه پنهان می‌مانند و شاید این‌گونه است که دریغ کردن حق ساده‌ای چون تشکل‌یابی و درخواست یک زندگی معمولی از آن‌ها دریغ می‌شود.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣در تشکل‌هایی که به میزان کافی از نمایندگی زنان برخوردارند،
به مواردی چون موارد زیر بیشتر اهمیت داده می‌شود:

▫️ امنیت روحی، روانی و جسمی در محیط کار
▫️ وجود مکانیسم‌های ضد خشونت
▫️تامین امکانات مراقبت از کودکان (که در یک جامعه سالم، پدرها نیز به نفع کودکان خود می‌توانند از آن بهره‌مند شوند)
▫️ تمیزی سرویس‌های بهداشتی
▫️ تمهیدات مرتبط با بهداشت و ایمنی کار
▫️تسهیلات حمایتی در دوره زایمان (از جمله مرخصی پدران)
▫️ شکایت و توافق‌نامه‌های چانه‌زنی جمعی

آیا شما نیز حضور زنان را در تشکل‎ها نکته‌ای کلیدی می‌دانید؟
در این باره با دوستان خود گفتگو کنید.
این مطلب را برای آن‌ها بفرستید و نظرشان را بپرسید که چگونه می‌توانید گروه خود را از تک‌جنسیتی بودن در بیاورید یا حضور موثرتر زنان را تشویق کنید. زنان نیز در این روند فرصت رشد و مسئولیت‌پذیری بیشتری خواهند داشت کرد که به نفع گروه فعال صنفی است.

✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
💰@davtalaborg- اینستاگرام -  توییتر

📣چرا مطالبه صنفی که ماهیتاً با رابطه‌ی کارگر و کارفرما گره خورده، به میدان عمومی و سیاسی کشیده می‌شود؟

گزارش تحلیلی داوطلب

در بسیاری از کشورها، تشکل‌های مستقل کارگری مانند اتحادیه‌ها و سندیکاها می‌توانند بدون نیاز به حضور خیابانی کارگران، مسائل صنفی را از طریق میز مذاکره و سازوکارهای قانونی پیگیری کنند.

اما در کشور ما شرایط از این قرار است:
هر تلاشی برای ایجاد تشکل‌های واقعی با موانع قانونی، امنیتی و اداری مواجه می‌شود. نهادهایی که تحت عنوان «خانه کارگر» یا شوراهای اسلامی کار فعالیت دارند، از دیدگاه بسیاری از فعالان مستقل، بازوی رسمی دولت یا کارفرما به شمار می‌روند، نه ابزار واقعی نمایندگی کارگران. نتیجه این وضعیت، خلأیی است که کارگران را از ابتدایی‌ترین ابزار مذاکره و گفت‌وگوی نهادمند محروم می‌کند.

در چنین شرایطی، خیابان به شکل طبیعی نقش جایگزین را ایفا می‌کند. آنچه در کشورهای دیگر در دفتر اتحادیه‌ها و انجمن‌ها یا پشت میز مذاکرات جمعی اتفاق می‌افتد، در ایران ناچار به میدان عمومی منتقل می‌شود.

کارگران، با حضور جمعی در معابر و میادین، عملاً نوعی «مذاکره‌ی اجباری» را تحمیل می‌کنند: مذاکره‌ای که طرف مقابل (کارفرما یا دولت) نمی‌تواند به سادگی از آن چشم بپوشد، چون اعتراض وارد فضای عمومی و رسانه‌ای شده است.

در گزارش داوطلب ببینید حافظه‌ی مبارزاتی کارگران آنان را به کدام تصمیم هدایت می‌کند.

✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣نقض غرض دیدار پزشکیان با «فعالانی» که از سوی حاکمیت «دست‌چین» شده‌اند

▫️پزشکیان «بزرگ بودن اندازه دولت» را مشکل اصلی خواند!

📽ویدیو- نشست دیروز در قزوین- پنج‌شنبه ۲۹ آبان ۱۴۰۴

فعالان واقعی حقوق مدنی و صنفی می‌گویند دست‌اندازی دولت به ساختار تشکل‌ها و تشکل‌سازی دستوری مصداق بزرگ بودن دایره دولت است و از جمله نشست فعالان سیاسی و اجتماعی قزوین، نمادی از همین تشکل‌سازی دستوری و بخشی از مشکل است!

مسعود پزشکیان، رئیس دولت- در نشست موسوم به فعالان سیاسی و اجتماعی در قزوین گفت:

🔹«دعواها بر سر قدرت، حاصل نفس است. آنکه باور دارد می‌تواند مشکلات مردم را حل کند، به میدان بیاید، نه برای گرفتن جایگاه و بودجه بلکه برای خدمت.

🔹ساختار بزرگ دولتی و استخدام‌های بی‌قاعده سبب تورم و کسری بودجه شده است. مجلس بودجه‌ای را تصویب می‌کند که منابع آن وجود ندارد، سپس در برابر مردم گلایه می‌کند که دولت اجرا نکرده است. در حالی‌که پولی برای اجرا نبوده است.»


✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣چرا سایه مرگ همچنان از هم‌وطنان خوزستانی قربانی می‌گیرد؟

احمد آل‌خمیس، ۴۵ ساله و پدر یک فرزند، اخراج ناگهانی و چندین شب بیدارخوابی جلوی در شهرداری را تاب نیارود

داوطلب پیامی دریافت کرد که درباره خود.کشی کارگر اخراجی پایانه‌های شهرداری اهواز- پس از ۲۲ سال خدمت وی در این سازمان اطلاع‌رسانی شود.

همچنین تارنمای سازمان حقوق بشری کارون نوشت:
احمد آل‌خمیس، کارگر ۴۵ ساله‌ی خدمات سازمان پایانه‌های شهرداری اهواز و ساکن منطقه کوت‌عبدالله، روز چهارشنبه ۲۸ آبان ۱۴۰۴ پس از ۲۲ سال خدمت مداوم در این سازمان، به دلیل اخراج ناگهانی از سوی مدیرعامل، به زندگی خود پایان داد.

بنا بر این گزارش، این کارگر متأهل و پدر یک دختر، پیش‌تر به دلیل جدایی از همسر و ناتوانی در پرداخت مهریه، حدود ۱۰ ماه را در زندان سپری کرده بود.

وی پس از آزادی، هر روز مقابل درِ سازمان پایانه‌ها حاضر می‌شد و حتی شب‌ها را همان‌جا می‌خوابید تا شاید بتواند به کار بازگردد، اما هیچ پاسخی از مسئولان دریافت نکرد و در بلاتکلیفی کامل ماند.

این منبع به نقل از منابع آگاه نوشت که فشارهای شدید معیشتی، نبود هیچ‌گونه حمایت سازمانی، بی‌توجهی کامل به وضعیت وخیم او و انباشت مشکلات روانی و اقتصادی، سرانجام احمد آل‌خمیس را به این اقدام تلخ کشاند.

این خود.کشی تنها یکی از موارد متعدد مشابه در این منطقه نفت‌خیز است.


محمد بابویی (۱۴۰۰، کارگر شهرداری بندر امام، خودسوزی کرد.)
تنها در سال ۱۴۰۴ تاکنون دست‌کم هشت مورد خودکشی و خودسوزی کارگران به دلیل اخراج یا مشکلات معیشتی به طور علنی گزارش شده است، در حالی که ده‌ها مورد دیگر هرگز رسانه‌ای نشده و در سکوت کامل رخ داده‌اند.

احمد بالدی (۱۱ آبان ماه جاری، بعد از تخریب دکه خانوادگی خودسوزی کرد)
رعد سیلاوی (مهر ۱۴۰۴، کارگر اخراجی شرکت نفت غیزانیه)
کمال بالدی (آبان ۱۴۰۴، کارگر اخراجی شرکت فولاد اهواز- خود را حلقه آویز کرد)
محمد غراوی (شهریور ۱۴۰۴، کارگر اخراجی فرمانداری فلاحيه، مقابل ساختمان خودسوزی کرد.)
رضا سواری (اردیبهشت ۱۴۰۴، اهواز)
عباس فریسات (اردیبهشت ۱۴۰۴، خفاجیه/سوسنگرد)
فرزاد جلالی (اردیبهشت ۱۴۰۴، خفاجیه/سوسنگرد)
امید صبری‌پور (۱۴۰۲، کارگر اخراجی لوله‌سازی اهواز)
یونس خسرجی (۱۳۹۹، کارگر اخراجی نیشکر هفت‌تپه، خودسوزی کرد.)

این حوادث دردناک نشان‌دهنده عمق بحران معیشتی و بی‌توجهی به حقوق کارگران است؛ جایی که بی‌کاری تحمیلی، تبعیض استخدامی و نبود حمایت‌های اجتماعی، زندگی را برای بسیاری، به ویژه کارگران عرب غیرقابل تحمل کرده است و حتی یک تشکل وجود ندارد که از حقوق آنان دفاع کند.

✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 با مطالبه‌گرتر شدن جامعه، دورنمای مطالبه‌گری حقوق مدنی و صنفی روشن است؛
اما چطور دوام بیاوریم؟


حرکت به سمت حاکمیت قانون و حقوق صنفی، متوقف‌شدنی نیست. جامعه ایران با تکیه بر آگاهی‌، آینده را می‌بیند و با وجود تمام فشارها راهش را پیدا می‌کند. کنشگران باهوش می‌دانند که حرکت‌های مطالبه‌گرانه مدنی و صنفی دیر یا زود سرنوشت جمعی را تغییر خواهند داد و البته در افزایش فشارها، اگر تلاش نکنند مطالبات ممکن است به قهقرا برود.
اکنون زمان، زمان‌سنجی (چه زمانی، چه کاری کنیم) و سنجش زمان (چه قدر طول می‌کشد تا به برخی مطالبات برسیم؟») مهم‌ترین پرسش گروه‌هاست.

همین باور به ادامه راه باعث شده که حتی زیر فشارها هم راه‌های جدیدی خلق کنند.


برای عبور سلامت از این دوران گذار، سه کار واجب داریم:

هوشمندانه هزینه بدهیم:
باید پیاپی روش‌های کم‌خطرتر را پیدا کنیم. فعالیت مدنی نباید به قیمت حذف کنشگر تمام شود.


واقع‌گرایانه عمل کنیم:
آرمان‌های بزرگ آینده را خرد کنیم. تبدیل چشم‌انداز به اقدام‌های کوچک و ملموس کلید موفقیت است.


زمان‌سنج باشیم:
بدانیم بهترین زمان برای هر مطالبه کی است. با زمان‌بندی دقیق، می‌توانیم مطالبات کوچک را یکی‌یکی
نقد کنیم تا به هدف بزرگ برسیم.

✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣از سندیکا تا سُفره:
تغییر اولویت‌های جنبش کارگری پس از دو دهه خصوصی‌سازی

گزارش تحلیلی داوطلب و مقایسه‌ وقایع تاریخی ۲دهه و نیم اخیر

در حالی که نسل قبلی کارگران حاضر بودند هزینه‌های سنگینی برای حق تشکل و سازماندهی بپردازند، نسل جدید کارگران دیگر چنین افقی پیش روی خود نمی‌بیند.
اگر به دهه‌های ۸۰ و ۹۰ بازگردیم، می‌بینیم که جریان اعتراضی کارگران عمدتاً حول مسائلی همچون خصوصی‌سازی و تبعات آن_کاهش امنیت شغلی، بی‌ثباتی کار، معوقات مزدی_شکل گرفت. در آن مقطع، رهبری این اعتراضات به‌طور نسبی در دست نهادهای کارگری رسمی و غیررسمی بود: از سندیکاهایی چون کارگران نیشکر هفت‌تپه و کارگران اتوبوسرانی تهران و حومه گرفته تا انجمن صنفی کارگران معدن چادرملو و شوراهای اسلامی کار در کارخانه‌هایی چون پلی‌اکریل، واگن‌پارس، هپکو و آذرآب. حتی در میانه دهه ۹۰، تلاش‌هایی جدی از سوی فعالان کارگری برای تشکیل یک نهاد مستقل کارگری در نیشکر هفت‌تپه صورت گرفت که گرچه با در نتیجه فشارها و سرکوب‌های بیرونی و مشکلات درونی شکست خورد، اما نشان می‌داد «تشکلیابی» به عنوان ضرورت عبور از بحران‌های موجود، همچنان در قلب مطالبات کارگران جای دارد.

اما امروز، انگیزه‌ای که منجر به تلاش برای سازمان‌دهی می‌شد، فروکش کرده است. اکنون اعتراضات عمدتاً غیرمتشکل، مقطعی و پراکنده است و به جای افق‌های بزرگ‌تر چون سازمان‌یابی، اغلب به تلاشی نافرجام برای پیگیری حداقل‌های مزدی محدود می‌ماند؛ تلاش‌هایی برای بقا، نه تغییر ساختاری.

در گزارش داوطلب به صورت مقایسه‌ای ببینید که روند تغییر از تشکل‌یابی به سمت اعتراض‌های غیرمتشکل و معیشتی چگونه شدت گرفت، چرا تشکل‌یابی از اولویت خارج شده است.

✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
💰@davtalaborg- اینستاگرام -  توییتر

📣دموکراسی در محل کار
آیا این مفهوم در ادبیات محل کار در کشور ما مهجور است؟

گزارش تحلیلی داوطلب

انسان‌ها بیشترین ساعات عمر خود را در محیط کار می‌گذرانند؛ جایی که درباره معیشت، امنیت شغلی و کرامت‌شان تصمیم گرفته می‌شود. اگر در این فضا صدای کارگر شنیده نشود، هر میزان از دموکراسی سیاسی در بیرون نیز ناقص خواهد بود. از همین باور، مفهوم «دموکراسی در محیط کار» زاده شد.

چند نمونه:

در آلمان نظام «هم‌تصمیم‌گیری» (Codetermination) نهادینه شده است. در شرکت‌هایی با بیش از ۵۰۰ کارگر، قانون الزام می‌کند که نمایندگان کارگران در هیئت‌نظارتی شرکت حضور داشته باشند و در تصمیمات کلیدی، از جمله در زمینه تعدیل نیرو، سرمایه‌گذاری یا تغییر ساختار مدیریتی، حق رأی داشته باشند. این حضور باعث شده تصمیم‌های اقتصادی در آلمان معمولاً با نگاه بلندمدت‌تر و با در نظر گرفتن پیامدهای اجتماعی اتخاذ شود.

در سوئد و دانمارک نیز شوراهای کارگری به‌صورت منظم در جلسات مدیریت شرکت شرکت می‌کنند و درباره شرایط کار، آموزش نیروها و ایمنی محیط کار اظهار نظر می‌کنند. در این کشورها هیچ کارخانه‌ای نمی‌تواند بدون اطلاع و گفت‌وگو با نمایندگان کارگران، نیروی کار را تعدیل یا شرایط استخدام را تغییر دهد.

حتی در فرانسه، که روابط کارگاهی اغلب پرتنش‌تر از کشورهای اسکاندیناوی است، قانون «مشورت اجباری» را برقرار کرده‌اند که بر اساس آن کارفرما پیش از هر تصمیم در مورد ادغام، تعطیلی یا تغییر ساختار شرکت، باید اطلاعات کامل را در اختیار شورای کارگری قرار دهد و نظر آن‌ها را بشنود.

اما در ایران، مفهوم دموکراسی در محیط کار تقریباً ناشناخته است.

تصور کنید:
صبح زود در یک کارخانه قطعه‌سازی در جاده مخصوص کرج، درست زمانی که کارگران آماده کار هستند، متوجه می‌شوند مدیر تولید، شب گذشته دستور داده شیفت دوم کاهش یابد تا هزینه‌ها کمتر شود.

🧩 در گزارش داوطلب ببینید «دموکراسی در محل کار» دقیقا چیست و چگونه به کارگران و شرکت‌ها کمک می‌کند.

✔️ این مطلب را برای دیگران بفرستید و به گفتگو دامن بزنید.

✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
💰@davtalaborg- اینستاگرام -  توییتر

📣کشورهای پیشگام در حقوق صنفی کارگران بر روی نسل بعد سرمایه‌گذاری می‌کنند

🔹در آلمان:
تشکل‌ها با برگزاری دوره‌ها و سمینارهای آموزشی سیاسی و شغلی ویژه فعالان جوان (Jugendbildungsprogramme)، کار روی آموزش‌و‌پرورش حرفه‌ای و حق‌آموزشِ کارآموزان، ایجاد شبکه‌های منطقه‌ای برای تبادل تجربه و «کارگاه‌های مهارت‌سازی» (انتظام‌دهی، کمپین‌سازی، آموز‌ش‌های رهبری جوانان) بر روی نسل بعد سرمایه‌گذاری می‌کنند.
همچنین انتشار بروشور و منابع آموزشی برای نمایندگان جوان در محل‌های کار، مدرسه و دانشگاه بخشی از برنامه‌های اتحادیه‌هاست.

🔹در فرانسه:
اتحادیه‌ها معمولا زیرگروه‌ها (تشکل‌های جوانان) را با تهیه کیت‌های اطلاعاتی برای آگاه‌سازی دانش‌آموزان/کارگران جوان درباره حقوق کاری و برگزاری جلسات آموزش حقوق کاری و مشاوره درباره قراردادها/کارآموزی، و برنامه‌های سیاسی-مطالعاتی درباره اشتغال جوانان آماده می‌کنند. جوانان و نوجوانان در سازماندهی تظاهرات و کمپین‌های محلی حضور فعال دارند و تشکل‌هایی چونCGT با تدارک «پلان جوان/برنامه جوان» و ارائه پیشنهادات درباره آموزش، کمک معیشتی و ورود نسل آینده به بازار کار، شیوه همکاری در قالب یک تشکل را طی پروژه‌های کوچک به نسل بعد یاد می‌دهند.

🔹در بریتانیا:
شبکه‌های منطقه‌ای «اعضای جوان» برای آموزش، سازماندهی و کمپین؛ کار روی کیفیت و شرایط کارآموزی (TUC Charter for Apprenticeships) بر روی مباحثی چون دستمزد دوران کارآموزی و تضمین آموزش واقعی به جای بیگاری کار می‌کنند؛ کارگاه‌های مهارتی، منتورینگ و حمایت از مطالبه‌گری جوانان داخل صنف‌ها بخشی از برنامه‌های اتحادیه‌ها برای جوانان و نوجوانان بریتانیایی است.

از نوجوانان خواسته می‌شود که با تدارک منشورها/ اعلام خواسته‌ها و مبارزه برای ارتقای کیفیت کارآموزی و تضمین پرداخت و مسیر شغلی در روند سیاست‌گذاری دخالت کنند تا در به ثمر رساندن یک خواسته جمعی سهم داشته باشند.

🔹در ایالات متحده:
در کنار برنامه‌های کلی، برنامه‌هایی چون «Next Up» برای آموزش رهبری جوانان، شبکه‌سازی بین دانشجویان/فعالان و ایجاد شوراهای جوانان (Young Worker Advisory Council) رهبران جوان را تربیت و برای نمایندگی عمومی آماده می‌کند؛ کمپین‌های محلی برای مسائل مثل دستمزد کم، قراردادهای موقت و شرایط کار جوانان بحث‌های گسترده‌ای را آغاز کرده‌اند که در برابر فضای سرمایه‌محور این کشور، نسل نو را برای چانه‌زنی و آگاهی از حقوق خود پیش از ورود به بازار کار آماده کنند.

در مطلب بعدی ببینید که یونیسف چگونه به نوجوانان کمک می‌کند که نمایشگاه برگزار کنند.

✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
💰@davtalaborg- اینستاگرام -  توییتر

📣راهنمای کاربردی یونیسف برای نوجوانان:
چگونه نمایشگاه برگزار کنیم؟

کانال اصل ۲۰ نوشت:

🔹 برگزاری نمایشگاه گروهی توسط نوجوانان آن‌ها را در موقعیت تمرین اعتمادبه‌نفس، مهارت برنامه‌ریزی، کار گروهی و توانایی ارتباط با جامعه و تعامل قرار می‌دهد.

🔹 برگزاری نمایشگاه گروهی، فرصتی است تا #نوجوانان یاد بگیرند چطور از ایده به اجرا برسند، مسئولیت نقش خود را بپذیرند و در نهایت صدای خود را به شیوه‌ای خلاقانه به #جامعه منتقل کنند.

🔹 به همین منظور #یونیسف این راهنمای عملی را منتشر کرده است تا مربیان و گروه‌ها بتوانند با کمک آن، نوجوانان را در مسیر طراحی، برنامه‌ریزی، کار‌ گروهی و اجرای یک نمایشگاه موفق همراهی کنند.

🔹این راهنما بخشی از مجموعه Adolescent Kit است و برای هر کسی که با نوجوانان کار می‌کند، یک ابزار کاربردی و الهام‌بخش محسوب می‌شود.

در مطلب قبلی ببینید که کشورهای پیشگام در حقوق صنفی کارگران چگونه بر روی نسل بعد سرمایه‌گذاری می‌کنند

✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣فرماندار گچساران خطاب به نیروهای شرکتی و خانواده‌ها، عصر امروز:

تجمع راه حل نیست! آرام باشید و با نمایندگان‌تان طی جلسات مختلف مطالبه‌گری کنید، رفع مشکل نیازمند طی روند قانونی است!

📽یکشنبه، ۲ آذر ۱۴۰۴

قول فرماندار گچساران به نیروهای شرکتی نفت و گاز و ارکان ثالث:
صبح: دیدار نمایندگان نیروهای شرکتی با فرماندار- و عصر: تجمع به همراه خانواده‌ها مقابل فرمانداری گچساران.

فرماندار گچساران در تجمع عصر نیروهای شرکتی، خطاب به تجمع‌کنندگان خواستار تبدیل وضعیت:
- شما همپای نیروهای رسمی در ادارات و سازمان‌ها فعالیت می‌کنید و به‌واسطه انگیزه‌ای که برای رسمی شدن دارید، چه‌بسا بهتر از دیگر نیروها کار کنید.

- رفع مشکل نیازمند طی روند قانونی است. مجلس باید مصوبه داشته باشد، سازمان امور استخدامی باید ردیف شغلی تعیین کند و همه ارکان باید در کنار هم قرار گیرند تا این مسئله حل شود.

- همان‌طور که شما معتقدید باید از مجرای قانون مشکل حل شود، ما نیز همین باور را داریم. امروز صبح نیز تعدادی از همکاران شما در فرمانداری حضور یافتند و گفتگو کردیم. بنده قطعاً پیام شما را به استاندار، نماینده محترم گچساران و باشت، مدیرعامل مناطق نفت‌خیز جنوب و وزیر محترم نفت منتقل کرده و مکاتبه رسمی نیز انجام خواهم داد.

فرماندار گچساران در پایان خاطرنشان کرد:
آرامش، گام اول مطالبه‌گری است؛ کسی در گچساران مخالف تبدیل وضعیت و رفع مشکلات نیروهای شرکتی نیست؛ اما حل مشکل باید در آرامش شکل بگیرد. مشکلی با تجمع حل نمی‌شود. پس مطالبه‌گری کنید، اما به‌وسیله نمایندگان قانونی خود طی جلسات مختلف.

ایوب مقیمی، فرماندار زاگرس نگفت که در شرایطی که نمایندگان معترضان به رسمیت شناخته نمی‌شوند، قول پیام‌رسانی وی به استاندار و نماینده گچساران و مدیرعامل مناطق نفت‌خیز جنوب و وزیر نفت چه ضمانتی دارد که به حل مشکل بینجامد.
منبع گزارش: صبح زاگرس
منبع ویدیو: شبکه‌های اجتماعی

✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
💰@davtalaborg- اینستاگرام -  توییتر

📣مطالبه‌گران نفت و گاز و معدن کهنوج و بازنشستگان تامین اجتماعی و فولاد نقشه مطالبه‌گری صنفی خیابانی را روشن کردند

📍یکشنبه ۲ آذر ۱۴۰۴

کهنوج، سمت شرقی نقشه اعتراضات صنفی را روشن کرد:
جمعی از نیروهای بومی مجتمع صنعتی و معدنی تیتانیوم کهنوج در اعتراض به حقوق و مزایای پایین دست به  تجمع و اعتصاب زدند.

کارفرمای کارخانه تیتانیوم کهنوج، مجتمع صنعتی ذوب آهن پاسارگاد است. شرکت ایرسا صنعت آران به عنوان پیمانکار EPC مسئولیت طراحی، ساخت، نصب و راه‌اندازی تجهیزات این پروژه را بر عهده داشته است.

مجتمع تیتانیوم کهنوج در استان کرمان، در جنوب شهرستان کهنوج و در فاصله حدود ۲۵ کیلومتری جاده کهنوج به بندرعباس واقع شده است.

استان زرخیز کرمان یکی از ثروتمندترین استان‌هاست. مردم این منطقه با داشتن ۴۲۰ معدن فعال، یکی از کمترین درامدهای سرانه را در کشور دارد و در سال ۱۴۰۳ درآمد سرانه استان کرمان حدود ۲۲ میلیون تومان کمتر از متوسط کشور گزارش شد.
وضعیت تشکل‌گرایی در این استان و در نیمه شرقی کشور، توسعه‌نیافته‌تر از دیگر بخش‌های کشور گزارش شده است.

اعتراضات نفت و گاز:
🔹نیروهای شرکتی نفت و گاز گچساران در مطالبه تبدیل وضعیت:

معترضان پس از گفتگوی نمایندگان‌شان با فرماندار این شهر، عصر امروز به همراه خانواده‌ها روبروی فرمانداری تجمع کردند.
فرماندار خواستار آرامش آنان شد و قول انتقال پیام داد و از معترضان خواستار تبدیل وضعیت خواست تجمع نکنند؛ قضیه‌ای که از سوی شبکه‌های غیررسمی حقوق صنفی، به هراس فرماندار از تجمع این نیروها به خانواده‌ها تعبیر شد.

اعتصاب موقت و چندساعته در سیری و خارک:
🔹امروز پرسنل رسمی عملیاتی فلات قاره در ادامه اعتراضات خود دست کم در سیری و خارک تجمع کردند. تجمع خارک به عنوان یکی از کانون‌های رهبری، از ساعت ۶ صبح تا ساعت ۱۰:۳۰ در مجموعه فرهنگی منطقه ادامه یافت. کارگران نفت به دلیل حساس بودن فضای مطالبه‌گرانه، تلاش کرده‌اند از لفظ اعتصاب استفاده نکنند ولی عملا دست از کار کشیدند و از چند هفته پیش به نظر می‌رسد ساعات دست از کار کشیدن آنان افزایش یافته باشد.

روز گذشته نیز پرسنل رسمی نفت در ۱۱ پالایشگاه مختلف پارس جنوبی از جمله در پالایشگاههای اول، دوم، سوم،پنجم، ششم، هفتم، هشتم، نهم، دهم، یازدهم و دوازدهم تجمع کردند ولی اطلاع‌رسانی درباره تجمع آنان با یک روز تاخیر در شبکه‌های صنفی بازتاب یافت.

🧩خرده‌دستاوردهای مطالبات غیرکارگری:
دیگر تجمع‌های مدنی در این نقشه علامتگذاری نشده است ولی ممکن است بر فضای کلی مطالبه‌گری تاثیرگذار باشد.
از جمله:
پس از اعتراض  دانشجویان دانشگاه  بهشتی به کیفیت غذای سلف و مسمومیت‌های گسترده، مدیریت دانشگاه ناچار شد عقب‌نشینی کند و وعده تغییر پیمانکار تغذیه را بدهد. دانشجویان می‌گویند: «این عقب‌نشینی مستقیم نتیجه تجمع اعتراضی و فشار دانشجوهاست.»

🔹در کنار گروه‌های شاغل مطالبه‌گر خیابانی، بازنشستگان به عنوان گروه‌های کلاسیک‌تر همچنان در چند شهر- از جمله اهواز، رشت و شوش، اصفهان- و جمع کوچکی در تهران، پرچمدار مطالبه‌گری صنفی کف خیابان شمرده می‌شوند و به نوعی مشروعیت‌دهنده به دیگر تجمع‌های خیابانی به شمار می‌روند.


🔥بازنشستگان تامین امروز در رشت از کارگران نفت در شعارهای خود حمایت کردند و در شوش، بنری در دست بازنشستگان دیده می‌شود که بانک رفاه را متعلق به بازنشستگان می‌داند.

- کرمانشاه نیز که یکی از کانون‌های تجمع خیابانی‌ست، تجمع مشترک خود را با گروه بزرگتری از مطالبه‌گران به روز دیگری منتقل کرده است.
- بازنشستگان قزوین در ویدیوی خود با روایت تاریخ تجمع- ۲ آذر ۱۴۰۴- تردید‌ها را برطرف کردند و گامی برای تسهیل راستی‌آزمایی خبر برداشتند.

✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣معلم‌ها شیوه تدریس «ثمینه باغچه‌بان» را به یاد همکاران خود می‌آورند!

نویسنده «بابا آب داد» و «آن مرد در باران آمد» و «دهقان فداکار» و... چه رویکردی به آموزش کودکان داشت، چگونه آموزش کودکان و نوجوانان را در خارج از کشور ادامه داد و اصلا چرا وادار شد کشور را ترک کند.

ویدیو از: کانال چالش صنفی معلمان

✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣مروری بر مهمترین اعتراضات کارگری در آبان ۱۴۰۴:
رکوردشکنی اعتراضات صنفی و کارگری در میانه پاییز

گزارش تحلیلی داوطلب+جدول در یک نگاه

بررسی‌های «داوطلب» نشان می‌دهد در آبان ماه بیش از ۱۲۰ مورد اعتراض کارگری شامل تجمع و اعتصاب صنفی در رسانه‌های رسمی و شبکه‌های اجتماعی خبررسانی شده که از نظر تعداد، تنوع گروه‌های معترض و گستردگی جغرافیایی، یکی از وسیع‌ترین دوره‌های اعتراضی ماههای اخیر به شمار می‌رود. مرور داده‌های ثبت‌شده نشان می‌دهد که اعتراضات تنها محدود به یک بخش خاص یا چند شهر صنعتی نیست، بلکه طیفی وسیع از کارگران، کارکنان و بازنشستگان در حدود ۳۷ شهر و منطقه کشور دست‌کم یک‌بار تجمع یا حرکت اعتراضی داشته‌اند؛ از شوش، اهواز، رشت و اصفهان گرفته تا پارس جنوبی، خارک، لاوان و سیری.

در میان مراکز اعتراض، پارس جنوبی با برگزاری بیش از ۲۰ مورد بیشترین فراوانی اعتراضات را ثبت کرده و پس از آن اصفهان، مشهد، اهواز، تهران و کرمانشاه قرار دارند. این ارقام نشان می‌دهد که کانون اصلی اعتراضات در یک ماه اخیر نه فقط کلان‌شهرها، بلکه مناطق صنعتی و انرژی‌محور جنوب کشور بوده‌اند؛ جایی که فشار کاری شدید، محیط‌های سخت، عقب‌ماندگی مزدی و سلطه پیمانکاران شرایط ناپایداری را ایجاد کرده است.

در میانه موج گسترده اعتراضات صنفی که طی یک ماه گذشته شهرهای مختلف کشور را درگیر کرده، استمرار حضور بازنشستگان در خیابان‌ها نیز به بخش جدایی‌ناپذیر اعتراضات کارگری تبدیل شده است. بازنشستگان صندوق‌های مختلف – از تأمین اجتماعی گرفته تا فولاد، کشوری، نفت و مخابرات – تقریباً در تمامی هفته‌های این ماه در چندین شهر دست به تجمع زدند.

هم‌زمان با گرامیداشت روزی که به نام «پرستار» نامگذاری شده، موج تازه‌ای از مطالبه‌گری پرستاران در برخی بیمارستان‌ها و مراکز درمانی کشور به راه افتاد که خبرساز شد. داده‌های جمع‌آوری شده از اعتراضات پرستاران در شهرهای مشهد، کرمانشاه، یاسوج، اهواز و دیگر شهرها تصویری روشن‌ از ریشه‌های بحران در بخش درمان ارائه می‌دهد؛ بحرانی که نه مقطعی، بلکه ساختاری و فرسایشی است.

به عنوان نمونه در یک ماه گذشته پرستاران و کادر درمان در مشهد طی سه روز پیاپی در بیمارستان‌های قائم، امام رضا و کودکان اکبر تجمع کردند؛ تجمعاتی که در اعتراض به معوقات مزدی، ناعادلانه بودن نظام تعرفه‌گذاری، فشار کاری سنگین، اضافه‌کار اجباری، کارانه‌های ناچیز، کمبود نیرو و اختلاف فاحش پرداخت‌ها میان پزشکان و سایر اعضای تیم درمان شکل گرفت.
روندی که در شهرهای دیگر هم تکرار شد.

اجتماع سه هزار نفری در پارس جنوبی، فجایع آبان و احتمالات و تحلیل‌های دیگر را در گزارش داوطلب بخوانید و جدول اعتراضات آبان ماه را در پایین گزارش را مرور کنید.

✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر