📣 جان باختن احمد بالدی ، دکه‌دار اهوازی
▪️دستگیری شهردار و مدیر اجرایی و سپس آزادی آنان
▪️ صدور حکم بازداشت برای ۳ نفر

بنابر گزارش رسانه‌ها در ایران، احمد بالدی، جوان اهوازی، که هفته گذشته در پی اقدام شهرداری اهواز برای تخلیه دکهٔ کسب خانواده‌اش در پارک زیتون، خود را به آتش کشید، پس از چند روز بستری در بیمارستان در پی سوختگی شدید جان باخت.

▫️بر اساس گزارش‌ها، ماموران شهرداری بدون اطلاع قبلی و برخلاف دستور قضایی دکه او را تخریب کردند.
دادستانی اهواز اعلام کرده که شهردار و مدیر اجراییات بازداشت و سپس با وثیقه آزاد شده‌اند و برای سه نفر دیگر حکم بازداشت صادر شده است.

▫️به گفته دادستان، شهرداری «خودسرانه و در زمان نامناسب» اقدام به تخلیه کرده و این رفتار باعث واکنش شدید این جوان اهوازی شده است.

▫️این حادثه نشان‌دهندهٔ فشارهای گسترده شهرداری‌ها بر کسبهٔ خرد و شکاف‌های نهادی میان آن‌ها و نهادهای محلی است. بسیاری از دستفروشان و صاحبان دکه‌ها که مجوز رسمی ندارند در معرض تصمیمات خودسرانه و غیر شفاف‌اند و هیچ راه‌کار مؤثری برای حمایت قانونی از آن‌ها وجود ندارد.

برخوردهای ناگهانی و تهدید به تخلیه یا مصادره باعث ایجاد فشار روانی و اقتصادی و گاه واکنش‌های شدید یا خودآسیب‌رسانی می‌شود و تاکنون ساز و کار بازدارنده یا آموزشی (نه برای صاحبان مشاغل کوچک و نه برای ماموران) با هدف جلوگیری از این آسیب وجود نداشته است.

🧩 در گزارش داوطلب ببینید فعالان کارگری چرا هشدار می‌دهند که «مرگ از بیکاری» ممکن است از یک هشدار اجتماعی به یک بحران پایدار تبدیل شود.

ببینید:
🧩پیامی از یک کنشگر حقوق مدنی- «هر خودسوزی، سند شکست یک ساختار است که کارگر را بی‌صدا، بی‌تشکل و بی‌امید می‌خواهد.»


✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
💰@davtalaborg- اینستاگرام -  توییتر

📣سرگردانی گروهی از کارگران ایرانی در ترکیه
قربانیان بیکاری، فقر، نبود حمایت‌های قانونی و حتی نبود یک تشکل حمایتگر

به گفته منابع غیررسمی صنفی، گروهی حدود ۷۰ نفره از کارگران ایرانی، عمدتاً از شهر بوکان و تعدادی نیز از استان‌های بلوچستان، گلستان و دیگر مناطق کشور، در پی وعده‌ اشتغال در ترکیه، پس از ورود به این کشور در یکی از کمپ‌ها گرفتار شده‌اند.
منابع، همچنین وعده پیدا کردن شغل در کشورهای همسایه به این گروه از کارگران را «دروغین» خواندند.

به گفته یکی از این کارگران، آن‌ها بیش از ۳۰ روز کار کرده‌اند اما هیچ دستمزدی دریافت نکرده‌اند و شکایاتشان نیز بی‌نتیجه مانده است. مقام‌های محلی ترکیه به آن‌ها گفته‌اند که تنها در صورت دستگیری فرد واسطه، امکان پیگیری حقوقشان وجود دارد. اکنون این کارگران در شرایط دشوار و بدون امکانات مناسب در یک کمپ به‌سر می‌برند و در انتظار دیپورت به ایران هستند.

در حالی که بسیاری از کارفرمایان کشور با کمبود نیروی کار روبه‌رو هستند، مهاجرت کارگران ایرانی به کشورهایی مانند عراق، عمان و ترکیههمچنان ادامه دارد و برخی از منابع غیررسمی از موج تازه‌ای از مهاجرت اقتصادی سخن می‌گویند.

کارشناسان علت اصلی این پدیده را پایین بودن دستمزدها و ناتوانی حقوق وزارت کار در پوشش هزینه‌های زندگی می‌دانند. برخی کارگران می‌گویند کار با حداقل حقوق در ایران، حتی هزینه رفت‌وآمد روزانه را تأمین نمی‌کند و به همین دلیل، اشتغال پاره‌وقت یا مهاجرت را گزینه‌ای منطقی‌تر می‌دانند.

✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
💰@davtalaborg- اینستاگرام -  توییتر

📣پیام و هشدار دریافتی:
کسی تجمع‌کنندگان فولاد را وادار به سکوت نکرده بود، بازنشسته فولاد، مرعوب ناحق نمی‌شود

▪️«دست‌نوشته «سکوت اجباری» در دست بازنشستگان فولاد باید به «سکوت اعتراضی» تعبیر شود»

داوطلب پیامی از یک «بازنشسته فولاد» دریافت کرد که تعبیر رسانه‌ها از دلیل در دست گرفتن کاغذنوشته‌ی «سکوت اجباری» در دست تجمع‌کنندگان را- که در داوطلب نیز مبنای بازنشر قرار گرفت- مورد نقد قرار داده بود.

این مخاطب گرامی پس از قدردانی از داوطلب به خاطر پوشش تجمع روز یکشنبه بازنشستگان فولاد، چنین تاکید کرد:

در واقع دلیل حمل دست‌نوشته «سکوت اجباری» سه نفر یا «سکوت اعتراضی فولادی»‌ را جراید به سکوت اجباری تعبیر کرده‌اند.

وی درباره «عدم تذکر به تجمع‌کنندگان» تاکید کرد که چنین تذکری واقعیت نداشته است:
«واقعیت این بود که خود بازنشسته فولاد تصمیم به سکوت کرده بود تا بهانه بدست بدخواهان و مدعیان در حال اقدام ندهد و اصلا اجباری در کار نبود.
بازنشسته فولاد مرعوب هیچ ناحقی نمی‌شود.»

داوطلب بر مبنای اخلاق رسانه‌ای، خود را موظف می‌داند که روایت‌های مختلف از یک رویداد را در معرض دید قرار بدهد و با انتشار روایت‌ها و ضد روایت‌ها در درک بهتر واقعیت یک رویداد تلاش کند.

لطفا روایت‌های خود را با ادمین داوطلب در میان بگذارید و با نقد گزارش‌ها و روایت‌های داوطلب، صدای خود را به گوش دیگران برسانید:
@Davtalab_Admin

✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
💰@davtalaborg- اینستاگرام -  توییتر

📣در حاشیه تجمع سه‌ هزار نفری کارگران پیمانکاری پارس جنوبی:
چرا تغییر رخ نمی‌دهد؟

گزارش تحلیلی داوطلب

علت اینکه سال‌هاست تجمعات کارگران پیمانکاری پارس جنوبی با هزینه بالا برای تجمع‌کنندگان برگزار می‌شود اما هیچ‌یک از مطالبات کلیدی آنان_از ساماندهی گرفته تا اصلاح طبقه‌بندی مشاغل_به نتیجه نرسیده، بر خلاف تصور، حاصل بی‌تفاوتی سطحی مدیران نیست بلکه در کنار مقاومت طبیعی ساختار کارفرمایی، چند دلیل دارد که در گزارش تحلیلی داوطلب بررسی شده است.

🧩 دلیل سوم:
ساختار اقماری کار در پارس جنوبی عملاً مانع بزرگی برای شکل‌گیری سازماندهی پایدار است.
این پراکندگی کارگران و شیفت‌بندی فعالیت‌های آنان باعث می‌شود امکان برگزاری نشست‌های منظم، آموزش صنفی، برنامه‌ریزی مشترک و مدیریت جنبش به‌صورت مداوم وجود نداشته باشد. به این ترتیب، بسیاری از اعتراضات موجی و واکنشی‌اند: از یک نارضایتی گسترده شروع می‌شوند و در یک تجمع بزرگ خود را نشان می‌دهند، اما به دلیل نبود زیرساخت سازمانی، امکان مقاومت بیش از این را ندارند. این چرخه ناپایدار اجازه نمی‌دهد انرژی اعتراضی به قدرت چانه‌زنی تبدیل شود.

در چنین فضایی، هر تجمع اگر از نظر تعداد قابل توجه باشد، در بهترین حالت به یک «اعتراض مدیریت شده» تبدیل می‌شود؛ اعتراضی که ساختار مدیریتی پارس جنوبی قادر است آن را تحمل کند، زیرا فاقد پیامد توقف تولید، اعتصاب هماهنگ یا تهدید واقعی به اخلال در روند پروژه‌هاست.
تا زمانی که اعتراضات در همین قالب باقی بمانند، ساختار نه احساس خطر می‌کند و نه به اصلاح وضع موجود تن می‌دهد.

ساختارهای مقاوم و درهم‌تنیده، موانع حقوقی گسترده، و فقدان سازمان‌یابی کارآمد را در تحلیل داوطلب ببینید و آن را برای دوستان و همکاران خود بفرستید و به گفتگو دامن بزنید.

✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
💰@davtalaborg- اینستاگرام -  توییتر

📣 اعتصاب در قوانین ما نه حق است نه جرم!

حق اعتصاب بر اساس سازمان بین‌المللی کار یکی از حقوق بنیادین کارگران است اما این حق در قانون ایران در یک منطقه خاکستری قرار دارد:
نه جرم است، نه حق!

سازمان بین‌المللی کار در مقاوله‌نامه‌های ۸۷ و ۹۸ بر این حق تأکید کرده و با اینکه کشور ما از اولین اعضای سازمان بین‌المللی کار بوده و میثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را پذیرفته که در آن حق اعتصاب صریحاً به رسمیت شناخته شده، نه در قانون اساسی و نه در قانون کار از این حق صحبت نشده است.

در این ویدیو نگاهی دقیق‌تر انداخته‌ایم به اینکه حق اعتصاب در چه اسناد بین‌المللی به رسمیت شناخته شده و چرا کارگران ایرانی هنگام استفاده از این حق همچنان با ریسک حقوقی روبه‌رو هستند.

نظر شما چیه؟

آیا وقت بازنگری در قوانین کار نرسیده؟

✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
💰@davtalaborg- اینستاگرام -  توییتر

📣آتش‌نشان سنندجی در اعتراض به ۴ ماه دیرکرد حقوق خود.سوزی کرد

رییس آتش‌نشانی سنندج آسیب وی را «جزیی» خواند!

شاهو صفری، از نیروهای سازمان آتش‌نشانی سنندج، روز چهارشنبه در اعتراض به پرداخت‌نشدن حقوق و معوقاتش، در محل کار خود دست به خود.سوزی زد. حال عمومی وی در بیمارستان وخیم گزارش شده است، برخی منابع سوختگی وی را ۳۰ درصد گزارش کرده‌اند.

با این وجود، بختیار شافعی، رئیس سازمان آتش‌نشانی سنندج، در واکنش به این حادثه گفت:

«یکی از نیروها در داخل سازمان اقدام به خود.سوزی کرد. با دخالت سریع همکاران، آتش مهار شد و آسیب وی جزئی بوده است.»

🧩به گزارش برخی منابع، صفری از نیروهای قراردادی شهرداری سنندج بوده و طی چهار سال گذشته با قرارداد موقت و حداقل حقوق کار می‌کرده است.

این ماجرا یک روز پس از مراسم عزاداری احمدی بالدی روی داد، دانشجوی ۲۰ ساله اهوازی که چند روز پیش‌تر در واکنش به تخریب مراسم خانوادگی‌شان به دست نیروهای شهرداری اهواز خود.سوزی کرده بود.

✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
💰@davtalaborg- اینستاگرام -  توییتر

📣 سه هزار کارگر پارس جنوبی به‌طور علنی تجمع می‌کنند، اما چرا این نارضایتی هنوز نتوانسته تغییر ایجاد کند؟

گزارش تحلیلی داوطلب

«داوطلب» طی سه سال گذشته بارها اخبار مربوط به تجمعاتی را پوشش داده است که با حضور صدها یا هزاران کارگر شکل گرفته اما هنوز هیچ نشانه‌ای از اجرای عملی طرح ساماندهی، اصلاح طبقه‌بندی مشاغل یا کاهش نفوذ پیمانکاران دیده نمی‌شود.

همچنان پیمانکاران کوچک و بزرگ تامین‌کننده اصلی نیروی انسانی در این مناطق‌ هستند و کارگران پیمانی که زیر بار تبعیض، حقوق‌های نامناسب با درجه شغلی و شرایط سخت کار به فعالیت خود ادامه می‌دهند، گاهی اگر مجالی بیابند صدای اعتراض‌شان را در محوطه پالایشگاه‌های منطقه و یا گاهی در تهران و در مقابل نهاد ریاست جمهوری طنین‌انداز می‌کنند.
نگار چرخه‌ای شکل گرفته که در آن کارگران اعتراض می‌کنند، مدیران وعده می‌دهند، پیگیری‌ها ادامه می‌یابد، و در نهایت هیچ تحول ساختاری اتفاق نمی‌افتد.

اما چرا؟

یک دلیل آن این است که ابزارهای حقوقی کارگران به‌شدت محدود است:
مناطق ویژه اقتصادی از بسیاری از مقررات عمومی کار مستثنا شده‌اند و این استثناها عملاً امکان پیگیری حقوقی موثر را تضعیف کرده است. سازوکارهای شکایت در اداره کار یا وزارت کار، طولانی و پیچیده‌اند و از سوی دیگر عدم شفافیت در قراردادها و نبود نظارت واقعی بر عملکرد پیمانکاران، کارگران را عملاً در وضعیت بی‌دفاعی قرار داده است. در چنین بستری، حتی اگر کارگران بتوانند صدای خود را از طریق تجمع بلند کنند، این صدا فاقد تکیه‌گاه قانونی قدرتمندی است که بتواند مسیر تغییر را به روی آنان باز کند.

چند دلیل دیگر «تغییر نکردن شرایط با وجود اعتراض‌های گسترده» را در گزارش تحلیلی داوطلب ببینید.

✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
💰@davtalaborg- اینستاگرام -  توییتر

📣مرگ از بیکاری، خود.سوزی در واکنش به دیرکرد حقوق
چرا خودویرانگری کارگران در مقیاس ملی مردم را به خیابان نکشانده؟

گزارش تحلیلی داوطلب

خود.سوزی به دلیل دیرکرد حقوق، بیکاری یا اخراج، در برخی از بخش‌های کشور شیوع بیشتری دارد.
فقدان صدای جمعی نه به معنای نبود رنج؛ بلکه نشان‌دهنده نوعی «بی‌پناهی ساختاری» است؛ وضعیتی که در آن فرد نه تشکل دارد، نه نماینده‌ای که فریادش را بازتاب دهد و نه نهادی که مسائلش را در سطح عمومی نمایندگی کند.

کارگر اخراج‌شده، بیکار یا مستاصل از دیرکرد حقوق، در این چرخه، تبدیل به «سوژه‌ای منزوی» می‌شود که تراژدی شخصی‌اش نه امکان نماد شدن دارد و نه قابلیت پیوند خوردن با رنج‌های مشابه.

این سکوت و اضمحلال تدریجی حساسیت جمعی، می‌تواند نشانه‌ای از مرحله پیشرفته‌تر «فرسایش سرمایه اجتماعی» باشد؛ وضعیتی که در آن رابطه میان مردم و نهادهای رسمی از یک‌سو، و رابطه میان گروه‌های اجتماعی از سوی دیگر، به‌حدی سست شده که حتی آسیب‌های مشترک هم توان برانگیختن همبستگی را ندارند.

در چنین جامعه‌ای، درد به‌جای آنکه پیوندساز شود، به تجربه‌ای فردی و منزوی بدل می‌شود و چرخه بی‌اعتمادی و ناامیدی را بازتولید می‌کند.

اما نویسنده این مطلب بر این باور است که راهی وجود دارد.

✅ این مطلب را به دیگران توصیه کنید و به نقد بگذارید.

✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
💰@davtalaborg- اینستاگرام -  توییتر

📣حسین ‌واحدی دو بار به خاطر آینده مردم خود قدم پیش گذاشت
باز اول جانباز شد، بار دوم زندانی

پنجشنبه ۲۲ آبان‌ماه ۱۴۰۴

کانال شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران اعلام کرد که این بازرس انجمن صنفی فرهنگیان خراسان شمالی از زندان بجنورد آزاد شده است:

حسین واحدی به اتهام تبلیغ علیه نظام به یک سال زندان محکوم شده بود که نیمی از این حکم بخاطر سنوات جبهه و رزمنده بودن وی شامل بخشودگی شده است.
با موافقت دست‌اندرکاران زندان و اجرای احکام دادسرای بجنورد، باقی حبس وی در قالب مرخصی پایان حبس و متصل به آزادی سپری خواهد شد.

از دید فعالان حقوق صنفی، زندانی کردن یک فرد علاوه بر نقض حقوق فردی وی، جامعه را از کار و دلسوزی وی محروم می‌کند و به معنی هدر دادن نیروی حیاتی جامعه نیز هست.

در مطلب بعد ببینید که جلوگیری از فعالیت‌های صنفی و تشکل‌یابی کارگران در ایران، کدام مقاوله‌نامه‌های لازم‌الاجرای سازمان بین‌المللی کار (ILO) را نقض می‌کند.

✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
💰@davtalaborg- اینستاگرام -  توییتر

📣 فشار بر فعالان صنفی به معنی نقض کدام مقاوله‌نامه‌های سازمان بین‌المللی کار است؟

جلوگیری از فعالیت‌های صنفی و تشکل‌یابی کارگران در ایران، به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم با چند مقاوله‌نامه اصلی سازمان بین‌المللی کار (ILO) در تعارض است. از میان این مقاوله‌نامه‌ها، برخی را ایران پذیرفته و عضو آن‌هاست، و برخی دیگر را نپذیرفته ولی متعهد به رعایت اصول‌شان است.

ایران به عنوان عضو موسس سازمان بین‌المللی کار ،ILO موظف به رعایت اصول بنیادین مندرج در «اعلامیه ۱۹۹۸» است.

🧩مقاوله‌نامه شماره ۹۸ (۱۹۴۹) – حق تشکل و مذاکره جمعی:

ایران این مقاوله‌نامه را در سال ۱۳۴۹ (۱۹۷۰ میلادی) تصویب کرده است.

این مقاوله‌نامه با عنوان کامل Right to Organise and Collective Bargaining Convention
تصریح می‌کند:

کارگران باید در برابر تبعیض ضد‌تشکلی (anti-union discrimination) حمایت شوند؛

کارفرماها نباید در ایجاد یا کنترل تشکل‌های کارگری دخالت کنند؛

دولت‌ها باید شرایط مناسب برای مذاکره جمعی را فراهم آورند.

❗️ بنابراین، هرگونه ممانعت از تشکیل یا فعالیت آزاد تشکل‌های صنفی یا مجازات اعضای آن‌ها، نقض مستقیم مقاوله‌نامه ۹۸ است.

🧩مقاوله‌نامه شماره ۸۷ (۱۹۴۸) – آزادی انجمن و حمایت از حق تشکل:

ایران عضو رسمی این مقاوله‌نامه نیست،
اما طبق اعلامیه اصول و حقوق بنیادین کار، همه اعضای ILO موظف‌اند اصول این مقاوله‌نامه را رعایت کنند.
طبق این اصول:
کارگران و کارفرمایان حق دارند بدون دخالت دولت، تشکل‌های خود را ایجاد کنند و آزادانه فعالیت نمایند؛

دولت باید از آزادی فعالیت صنفی حمایت و حفاظت کند.

🧩مقاوله‌نامه شماره ۱۱۱ (۱۹۵۸) – منع تبعیض در اشتغال و حرفه

جلوگیری از فعالیت صنفی به دلیل وابستگی به یک تشکل، تبعیض در اشتغال تلقی می‌شود.
ایران این مقاوله‌نامه را نیز تصویب کرده است.

❗️ پس برخورد تبعیض‌آمیز با فعالان صنفی، نقض مقاوله‌نامه ۱۱۱ نیز هست.

✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
💰@davtalaborg- اینستاگرام -  توییتر

📣 پرستاران: «هیچ نهاد صنفی مستقلی برای دفاع از ما وجود ندارد»

کانال اصل ۲۰ نوشت:

در روزهای اخیر، پرستاران در چندین شهر ایران از جمله مشهد، کرمانشاه، اهواز، یزد و قم بار دیگر دست به تجمع زده‌اند. آنان می‌گویند حقوق و مزایای‌شان با تأخیر طولانی پرداخت می‌شود، تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری به‌درستی اجرا نشده و اختلاف پرداخت میان پزشکان و پرستاران به شکلی «تبعیض‌آمیز» ادامه دارد.

▪️همچنین نظارت بر قراردادها، امنیت شغلی و رعایت حقوق صنفی کارکنان (از جمله پرستاران قراردادی و پیمانی) در حوزه‌ی نظارتی وزارت کار است. پرستاران می‌گویند که «هیچ نهاد صنفی مستقلی برای دفاع از ما وجود ندارد.»

▪️پرستاران همچنین از ثبت اقداماتشان به نام پزشکان، بی‌توجهی به فوق‌العاده‌های خاص و فشار کاری بالا گلایه دارند. یکی از پرستاران بیمارستان لبافی‌نژاد تهران گفته است: «ما در دوران کرونا جنگیدیم، اما هنوز برای همان دوران هم حق‌الزحمه‌ای نگرفته‌ایم.»

▪️در مشهد، [در روز اول اعتراض سه روزه پرستاران] حدود چهارصد پرستار بیمارستان قائم با در دست داشتن پلاکاردهایی با شعار «تعرفه عادلانه، حق پرستاران ایرانه» مقابل دانشگاه علوم پزشکی تجمع کردند. در کرمانشاه، معترضان گفتند تعرفه‌های خدمات پرستاری بیش از ۹ ماه است پرداخت نشده و کارانه‌ها همچنان در بلاتکلیفی است.

▪️قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری که پس از سال‌ها پیگیری تصویب و در دولت سیزدهم اجرا شد، قرار بود نابرابری میان پزشکان و پرستاران را کاهش دهد. اما فعالان صنفی می‌گویند اجرای این قانون «روی کاغذ مانده» و پرداخت‌ها در استان‌ها ناهماهنگ است. بر اساس گزارش‌ها، در برخی استان‌ها میانگین تأخیر در پرداخت مزایا به شش ماه رسیده است.

▪️در کنار مطالبات مالی، فشار کاری و کمبود نیرو از عوامل نارضایتی پرستاران عنوان می‌شود. بسیاری می‌گویند ناچارند در شیفت‌های ۱۲ تا ۱۸ ساعته کار کنند و به‌دلیل تورم بالا، شغل دوم گرفته‌اند یا به مهاجرت فکر می‌کنند.

▪️وزارت بهداشت وعده داده است که پرداخت معوقات در دستور کار قرار دارد، اما هنوز برنامه مشخصی اعلام نشده است. در مقابل، برخی رسانه‌های نزدیک به دولت از فشار بودجه‌ای و محدودیت منابع سخن گفته‌اند و بخشی از تأخیرها را به حوزه مسئولیت وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی نسبت داده‌اند.

▪️اعتراض‌ها در بخش‌هایی به وزارت کار بازمی‌گردد، زیرا بسیاری از بیمارستان‌های تأمین اجتماعی زیرمجموعه این وزارتخانه‌اند. پرستاران می‌گویند تأخیر در پرداخت کارانه‌ها و نبود نظام منسجم پرداخت در این مراکز از مشکلات ساختاری وزارت کار است. افزایش ۲۷ درصدی حداقل مزد در سال ۱۴۰۴ نیز از نگاه آنان در شرایط تورم بالای ۴۰ درصد، به معنای بی‌توجهی به معیشت پرستاران بوده است.

▪️در حالی که وزارت بهداشت از کمبود بودجه سخن می‌گوید، وزارت کار نیز هنوز با این وزارتخانه درباره نظام پرداخت مشترک به توافق نرسیده است. به گفته فعالان صنفی، «اگر برای پرداخت معوقات و اصلاح حقوق‌ها تصمیم فوری گرفته نشود، اعتراض‌ها از بیمارستان‌ها به خیابان‌ها کشیده خواهد شد.»


✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
💰@davtalaborg- اینستاگرام -  توییتر

📣چه کسانی قدرت جمع را بیش از دیگران درک می‌کنند؟

بازاریاب‌ها:
هیچ کس به اندازه بازاریاب‌ها به قدرت یک بازار پرجمعیت آگاه نیست. تولیدکنندگان و فروشندگان کالا و خدمات که فروش حداکثری به جمعیت بالا را در برنامه سود خود تعریف می‌کنند، فرق بازارهای کوچک و بازارهای میلیونی را خوب می‌شناسند و حاضرند برای دسترسی به آن بر روی زبان، شیوه برقراری ارتباط و نقدپذیری فراتر از استانداردهای قبلی سرمایه‌گذاری کنند.

تولیدکنندگان محتوای رسانه‌ای و سلبریتی‌ها:
ستارگان موسیقی، بازیگران و از چند سال پیش به این سو، افراد عادی و گمنام که برای شبکه‌های اجتماعی تولید محتوا می‌کنند درک کرده‌اند که قدرت جمع یعنی چه. یک نوازنده خیابانی گمنام می‌تواند با دوباره‌خوانی یک ترانه قدیمی و جلب توجه گویشوران یک فرهنگ، الگوریتم‌ها را چنان جابجا کند که یک شبه راه صد ساله را طی کند ولی می‌داند که پیش از آن باید مشق کند، تا همان یک ترانه یا یک جمله را بتواند خوب بیان کند.
در جریان اعتراضات پسا کشتار مهسا امینی، بسیاری از سلبریتی‌ها با بیان حمایت از مردم ایران، از توجه میلیونی کاربران ایرانی برخوردار شدند. این یک ارتباط برنده-برنده است که حتی ممکن است با پیشنهاد یک دوست ایرانی به یک فرد شروع شده باشد؛ الگویی از ارتباط انسانی که کنشگران مدنی و صنفی می‌توانند با خوشفکری و حال خوب آن را آزمایش کنند.

دولت‌ها:
هیچ کس به اندازه دولت‌ها از کم شدن جمعیت هراس ندارد. نگرانی‌هایی چون کم شدن نفوذ و اقتدار، نگرانی تامین امنیت و آینده تامین نیروی بازار و صندوق‌های بازنشستگی همیشه بر نیاز مردم برای والد شدن و تشکیل یک خانواده آرام با منبع درآمد پیش‌بینی‌پذیر بنا شده‌اند. دولت‌هایی که رعایت حقوق «کار شایسته» را به تعویق می‌اندازند یا به ماندگاری امید ندارند و یا می‌دانند که مجبور خواهند شد که به خاطر تشویق مردم به امیدواری و فرزندآوری- و یا سیاست‌های جایگزین چون تامین نیرو از محل مهاجران، در آینده چندین بار بیشتر هزینه کنند و برنامه‌ریزی‌های دقیق‌تری را در دستور کار قرار بدهند.


کارفرماها:
کارفرماها خوب درک می‌کنند که برخورداری از قدرت کار و همبستگی جمعی از افراد یعنی چه. هرچند به نظر می‌رسد که کارفرماها فقط با اهرم‌های مالی افراد را وادار به همکاری و هماهنگی می‌کنند تا به سود خود برسند، در عمل یاد می‌گیرند که انسان‌ها بیش از انگیزه مالی، به کرامت انسانی، و پیشرفت و حس تعلق به جمع اهمیت می‌دهند. آنان یاد می‌گیرند که چگونه با تشویق، قدردانی و ساختن فضای کار جمعی حتی سود ببرند و تا حد امکان از ابزارهای غیر مالی برای پیشبرد کارها استفاده کنند.

حقوق‌بگیران مطالبه‌گر و غیرمطالبه‌گر:
به نظر شما کدام‌یک از این دو دسته از حقوق‌بگیران قدرت جمع را درک بهتر می‌کنند و کدام مصداق‌ها درک قدرت جمع را برای حقوق‌بگیران ملموس‌تر کرده است؟


✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
💰@davtalaborg- اینستاگرام -  توییتر

📣دبیر کل اتاق اصناف:
تامین اجتماعی می‌خواهد کسر بودجه خود را از اجبار بیمه به رانندگان اینترنتی تامین کند!

🎥ویدیو از قتصاد ۱۲۰

احسان سقایی (دبیرکل اتاق اصناف ایران):
تامین اجتماعی اخیرا ابلاغ کرده، تمام رانندگان اسنپ و تپسی باید بیمه شوند و قرار است حق بیمه را خود راننده‌ها بپردازند؛ این اقدام، مطمئنا کرایه‌ها را افزایش خواهد داد.
▫️بیشتر راننده‌های تاکسی‌های اینترنتی یا کارمند جایی هستند و یا بازنشسته هستند و شغل دوم و سومشان رانندگی اسنپ و تپسی است، پس نیاز به بیمه ندارند و کسانی هم فقط یک بار در ماه ممکن است رانندگی کنند، پس اجبار به بیمه اشتباه است.


برای بررسی دقیق‌تر راه حل، گزارش داوطلب را مرور کنید و ببینید که وضعیت بیمه رانندگان تپسی و اسنپ و دیگر تاکسی‌های اینترنتی پیش از این چگونه بوده است و کشورهای دیگر چگونه رانندگان تاکسی‌های آنلاین را بیمه کردند.

✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
💰@davtalaborg- اینستاگرام -  توییتر

📣آزار جنسیتی زنان در محیط کار در ایران وجود ندارد، اما تو باور مکن!

با وجود شیوع آزار جنسیتی زنان در محیط‌های کاری هیچ آماری در این باره وجود ندارد.
در جزوه‌ای كه در سال ۱۳۸۲ به كوشش کمیته جمع‌آوری اسناد و گزارش‌های ستاد مبارزه با خشونت علیه زنان با عنوان «خشونت كاری، اعمال سلطه کارفرمایان» منتشر شد، به رواج گسترده آزار‌های جنسی و جنسیتی زنان در محیط‌های كاری ایران اشاره شده است.

▫️قوانین فعلی کشور به طور کلی تبعیض جنسیتی را منع می‌کند (مثل ماده ۳۸ قانون کار)، اما حفاظت کافی در برابر آزار جنسی و سوءرفتار جنسیتی در محیط کار به شکل جرم‌انگاری مستقل وجود ندارد یا بسیار محدود است.

▫️ بازرسان کار هنگام مراجعه به کارگاه، چک‌لیست مشخصی برای تشخیص یا ثبت آزار ندارند.
روزنامه شرق چندین روایت را از زنان را مبنای گزارش اخیر خود قرار داده است؛ از آزارهایی که زنان از سوی کارفرماهایشان به طور روزمره با آن روبرو بوده‌اند:

«سارا» معلم جوانی است که با پیشنهاد همکارش در یکی از مؤسسه‌های آموزشی کنکور شروع به فعالیت کرد: «سر از پا نمی‌شناختم، تازه در دفاعیه دکتری قبول شده بودم و قرار بود در یکی از مهم‌ترین انتشارات کنکور کار کنم. همکارم از نظر من و دیگر معلم‌ها همیشه محترم به نظر می‌رسید.[...] پیام‌های آزاردهنده‌اش شروع شده بود و موضوع این است که اصلا نمی‌دانستم باید چه‌ کار کنم. چیز دیگری که من را می‌ترساند، این بود که در محیط کار و جلوی دیگر همکاران رفتار قبل را داشت، اما در فضای خصوصی این‌طور نبود. مثلا شب‌ها شروع به پیام‌دادن می‌کرد؛ از حال و احوال شروع می‌کرد تا بحث تنهایی و حتی ورود به مسائل جنسی که البته با شوخی همه چیز را پیش می‌برد». سارا از احساس متناقضش می‌گوید: «به معنای واقعی گیر کرده بودم. بعد از چند شب دیگر جواب هیچ‌کدام از پیام‌هایی را که ارسال می‌کرد، ‌ندادم. یعنی حتی پیام‌ها را باز هم نمی‌کردم.
جلوی دیگران رفتارش با من تند شد و به صورت مداوم از عملکردم ایرادهای بی‌منطق می‌گرفت که برای بقیه هم عجیب بود. کار به جایی رسید که بعد از چند ماه تصمیم گرفتم از کار جدیدم که البته خیلی هم برای رسیدن به آن تلاش کرده بودم، بیرون بیایم.

✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
💰@davtalaborg- اینستاگرام -  توییتر

📣مراقبت از نماینده‌ها و تقسیم نقش‌های رهبری،
دو شیوه پایین آوردن هزینه مطالبه‌گری

▫️یک گروه از کارکنان سازمان که چند ماه است حقوق نگرفته‌اند و حالا فهرستی از مطالبات را در دست گرفته‌اند و روبروی دفتر مدیر تجمع کرده‌اند، به سادگی ممکن است از یاد ببرند که کارفرمای وصل به قدرت، بیش از هر چیز آرزو دارد که یک یا چند تن از کسانی که به عنوان مشکل شناسایی می‌کند را در اولین فرصت جایگزین کند تا شرایط را به حالت عادی برگرداند.

▫️هم زمان، برای رهبران کاریزماتیک یک گروه مطالبه‌گر که تاکنون برای تغییر شرایط به دیگران انگیزه می‌داده‌اند بسیار دشوار است که از نقش رهبری فاصله بگیرند و در اوج زمانی که ایده‌های نابی هر روز به ذهنشان می‌رسد، نقش مدیریتی خود را به همکاران دیگر بسپارند و به صدایی عادی در میان دیگر همکاران تبدیل شوند.

اما تجربه چندین دهه مطالبه‌گری گروه‌های مدنی، این دو نکته هم‌زمان را کلید موفقیت می‌داند:

🔑 در شرایطی که حقوق تشکل‌یابی کارگران به رسمیت شناخته نمی‌شود، کارگران برای رسیدن به مطالبات خود باید تمهیدات لازم برای مراقبت از نمایندگان خود را در اولویت قرار بدهند.
کارفرما کسانی را پیش می‌فرستد که کارگران را قانع کند که نمایندگان گروه مطالبه‌گر در امان خواهند بود ولی ممکن است بلافاصله پس از دیدار با کارگران، درباره شیوه اخراج آنان یا فشار بر آنان با وکیل و مدیر مالی مجموعه گفتگو کند در حالی که کارگران از چنین وکلایی برخوردار نیستند. آنان باید بتوانند توافق مصونیت نمایندگان خود را علنی کنند، قول کارفرما برای مصونیت دادن به نمایندگان را گام به گام مستند کنند و حتی اگر لازم شد، از وی تعهد کتبی بگیرند.

🔑رهبران یک جمع مطالبه‌گر، باید بتوانند به ساز و کاری بیندیشند که بلافاصله پس از شروع، نقش‌های رهبری و مدیریتی را طوری تقسیم کنند که قدرت در میان افراد گروه تقسیم شود.
این کار دست کم دو برتری دارد: اولا با فشار بر یک نفر، مطالبه‌گری جمع از حرکت باز نمی‌ایستد و در عین حال، کارفرما نمی‌تواند شمار بالایی از رهبران را اخراج کند یا از آن‌ها درس عبرت بسازد.

✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
💰@davtalaborg- اینستاگرام -  توییتر