📣معلمان ایرانی به چه اتهاماتی محاکمه می‌شوند؟
تناقض میان شعار جهانی «سرمایه‌گذاری روی معلمان» و واقعیت سرکوب در ایران

گزارش تحلیلی داوطلب

در حالی‌که اتحادیه آموزش بین‌الملل (EI) در آستانه ۵ اکتبر ۲۰۲۵ روز جهانی معلم از دولت‌ها در سراسر جهان می‌خواهد با تکیه و سرمایه‌گذاری بر معلمان از گفت‌وگوی اجتماعی برای ساخت آینده‌ای عادلانه‌تر و پایدارتر حمایت کنند، معلمان ایرانی همچنان به‌دلیل فعالیت‌های صنفی خود با احضار، بازداشت، محاکمه و احکام سنگین روبه‌رو هستند.

وقتی از «ادامه‌ی برخوردها با معلمان» سخن می‌گوییم، منظور مجموعه‌ای از اقدامات سازمان‌یافته و هماهنگ است که یک الگوی ثابت در سیاست‌های حکومتی ایران را نمایان می‌کند. این برخوردها در ماه‌های اخیر شکل‌های متنوعی به خود گرفته‌اند: از یورش ناگهانی به نشست‌های صنفی و بازداشت فعالان، تا صدور احکام سنگین قضایی، تعلیق، اخراج، انفصال از خدمت و حتی تبعید. این اقدامات، همگی در چارچوبی امنیتی تعریف شده‌اند تا صدای اعتراضات مدنی را خاموش کرده و با ایجاد فضای رعب، هرگونه فعالیت مستقل صنفی را سرکوب کنند.

⚠️ از خاتمی تا پزشکیان؛ ثبات در سرکوب
بررسی رفتار دولت‌های مختلف نشان می‌دهد که در برخورد با فعالیت‌های صنفی، با وجود برخی تفاوت‌های صرفا فرمایشی و فرمالیته در شیوه پاسخگویی، هیچ تفاوت معناداری به لحاظ اجرایی میان دولت‌ها در شیوه برخورد با فعالیت صنفی سازمان‌یافته وجود نداشته و از دولت خاتمی تا احمدی‌نژاد، روحانی، رئیسی و اکنون پزشکیان، مسیر سرکوب ادامه یافته است.

نتیجه‌ی این سیاست‌ها، شکل‌گیری نظام آموزشی‌ای است که به تدریج از معلمان متعهد و مستقل تهی می‌شود.

در گزارش داوطلب ببینید در ماه‌های اخیر کیفیت فشار بر فعالان صنفی حقوق معلم چگونه بوده است و چرا وزارت آموزش‌وپرورش شریک یا ناظر سرکوب است.


✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣آلودگی هوا خطرناک است، اما گویا نه برای همه!

▫️حق سلامت باید یک حق مشترک باشد، نه لطف کارفرما.

تصمیم به تعطیلی به دلیل بحران‌هایی مثل آلودگی هوا برای بخش خصوصی اجباری نیست و به کارفرما سپرده شده، در نتیجه، کارمندان دولت و دانش‌آموزان تعطیل هستند اما کارگران بخش خصوصی فقط در صورتی که کارفرما بخواهد!

این یعنی حق سلامت کارگر وابسته به میل و تشخیص کارفرماست، و به خطر افتادن سلامتی کارگران اهمیت ندارد!

مردم می‌پرسند «اگر این یک بی‌عدالتی ساختاری نیست پس چیست؟!»

🧩 در شرایط بحران آلودگی هوا، واگذاری اختیار تعطیلی به کارفرما اصل «حق کار در محیط سالم» را نقض می‌کند:

• حتی اگر سلامتی کارگر تهدید شود نمی‌تواند سر کار نرود.
• اگر اعتراض کند احتمال قطع دستمزد یا حتی اخراج وجود دارد.
• بسیاری از کارگاه‌ها کوچک‌اند و اصلاً سیستم ایمنی استاندارد ندارند.
• هوای آلوده بیشترین آسیب را به همین نیروهای کار بدنی وارد می‌کند.

وقتی سلامت در حالت اضطرار است، نمی‌شود آن را تبدیل به تصمیم شخصی کارفرما کرد. حق سلامت باید یک حق مشترک باشد، نه لطف کارفرما.

✔️تشکل‌هایی که به سلامتی هم‌صنفی‌ها اهمیت می‌دهند باید بتوانند:

با فرهنگ‌سازی، گفتگو و پیشنهاد راه‌حل‌هایی چون پروتکل‌های تعطیلی بخش خصوصی، مطالبات سلامتی کارگران را به دستورکار اجتماع تبدیل کنند و هم‌زمان، از ابزارهای لازم قانونی برای پاسخگو کردن تصمیم‌گیرندگان استفاده کنند.

اگر مدارس و ادارات، به دلیل اضطراری شدن شرایط و خطر سلامتی تعطیل می‌شوند، بخش خصوصی هم دست کم باید موظف به رعایت چارچوب مشخصی باشد.

▫️کارگران بخش خصوصی هم باید تعطیل شوند
کارگران نباید بابت غیبت از کار در روز خطرناک برای سلامتی، جریمه یا اخراج شوند.

▫️اگر امکان تعطیلی برخی از کارگران وجود ندارد، الزام کارفرما و کارگران به رعایت «حداقل‌های ایمنی» پس از مشورت و با کارشناسان حوزه سلامتی، باید به مطالبه گروه‌های مطالبه‌گر و کل اجتماع تبدیل شود.
می‌توان تصور کرد که تدارک ماسک استاندارد، تهویه و ساعات کاری کوتاه‌تر و الزام کارفرما به حفاظت از کارگر در برابر تبعات سلامتی کار کردن در شرایط آلوده، بخشی از مباحثی است که در تهیه یک پروتکل سلامتی می‌تواند جان‌های کارگران را از مرگ و آسیب به دلیل آلودگی نجات بدهد.

✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣ترویج تاب‌آوری به جای مقاومت
به سازمان مطالبه‌گر مدنی و صنفی امکان رشد می‌دهد

ظرفیت‌سازی سنتی در شرایطی که فشار جمعی گسترده‌ای پیش آمده باشد قادر به رفع نیازهای سازمانی یا جمعی نیست.

در حال حاضر، توسعه سازمانی سنتی چیزی در مجموعه ابزارهای خود ندارد که به جامعه مدنی امکان ادامه فعالیت بدهد چراکه بر این فرض استوار است که «محیط همیشه شرایط کنش‌گری را فراهم می‌آورد!»

از سوی دیگر، تاب‌آوری فرض می‌کند که رویداد نامطلوب یا به هم ریختن شرایط می‌تواند رخ دهد؛ پس ما برنامه اقتضایی‌مان را پیشاپیش برای رخداد چنین شرایطی آماده می‌کنیم، نحوه محافظت از خودمان، همکاران‌مان و داوطلبان‌ را مشخص می‌کنیم و نشان می‌دهیم که چگونه می‌توانیم حتی با وجود ریسک، به انجام کاری که به آن ایمان داریم ادامه دهیم.

تاب‌آوری از منظر هدف در چهار سطح فردی، سازمانی، بخشی و سیستمی دسته‌بندی می‌شود؛ این چهار دسته را در گزارش داوطلب مرور کنید و در گروه خود به بحث بگذارید.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣تاب‌آوری گروه‌های مطالبه‌گر خیابانی چه چیزی به مردم داده است؟

بیل مویر، استراتژیست جنبش‌های مدنی، در کتابچه راهکارهای برنامه عمل جنبش‌ها در هشت گام، به روشنی اعلام می‌کند:

جنبش‌ها معمولا در برآورد زمان مورد نیاز اشتباه می‌کنند و به ویژه، زمان مورد نیاز برای حساس کردن جامعه نسبت به مطالبات خود را کوتاه‌تر در نظر می‌گیرند. بیل مویر، با مرور جنبش‌ها به این نتیجه رسید که داوطلبانِ تغییر، به دلیل این که خودشان در یک گروه کوچک و همگن، قانع شده‌اند که «فلان تغییر ضروری است» رویکرد خود را به جامعه بزرگتر و میزان رغبت خود را به میزان رغبت جامعه تعمیم می‌دهند در حالی که جامعه معمولا به زمان بسیار بیشتری نیاز دارد که اولا خواسته آنان را بشنود و دوم- گامی برای آن بردارد. هرچند، به نسبت فشار و فضاسازی فعالان یک عرصه، این دوره را می‌توان با موجی از تولید محتوا، خبر و فرهنگ‌سازی تا اندازه‌ بسیار زیادی کوتاه کرد، به شرطی که جامعه درک کند که از میان قضایای گوناگون، باید به آن اولویت بدهد. -مثلا در قضیه کمک مردمی برای نجات جنگل‌ها، زنگ هشدار بحران به گونه‌ای در جامعه شنیده شد که گروه بزرگی از مردم ظرف چند روز بنا به وسع و توانایی‌شان، خود را موظف دیدند که «کاری انجام بدهند.»

🧩اگر این روزها می‌بینیم که پس از چند سال و چند ماه، بالاخره ویدیوهای تجمع بازنشستگان در یک گروه خانوادگی به اشتراک گذاشته می‌شود، در میان موارد بازنشر شده در میان دو دست راه پیدا می‌کند و یا تابوی گفتگو درباره مطالبات صنفی در میان مردم شکسته است و گروه‌ها و کاربران درباره حقوق خود یا بازنشستگان سخن می‌‌گویند، یعنی صدای بازنشستگان و مطالبه‌گران کف خیابان کم‌کم دارد از سوی اجتماع، شنیده و جدی گرفته می‌شود. آنان برای اولین بار، ممنوعیت گفتگو درباره قضایای معیشتی در عرصه عمومی جامعه را به شیوه‌ای پیگیر زیر سوال بردند.

به باور بیل مویر، نکته تناقض‌آمیز این‌جاست که کنشگران معمولا درست در اوج دستاوردهای مقطعی احساس خستگی می‌کنند! دقیقا هنگامی که روند شنیده شدن صدای مطالبه‌گران شروع می‌شود، برخی از آنان با گمان کارساز نبودن تلاش‌هایشان، کم‌کم احساس ناامیدی می‌کنند و تنها گروه‌هایی که موانع این مرحله و رویکردهای معمول انسانی درس می‌گیرند، برای دلسردی معمول انسانی در این مرحله چاره می‌اندیشند.

پس از این مرحله، هنوز چند مرحله و گام اساسی دیگر نیاز است که مطالبات به نسبت بزرگ یا کوچک بودن و فضای مطالبه‌گرانه، به سامان برسد.

منبع تحلیل:
Plan Bill Moyer’s Movement Action- راهکارهای برنامه عمل جنبش‌ها در هشت گام

📣راهنمای سازمان‌دهی داوطلب را مرور کنید و برای همکاران و دوستان خود بفرستید.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣همه به جز کارگرانِ بی‌خانه در وزارت راه اتاق دارند: انبوه‌سازان، مشاوران و پیمانکاران- و هر گروه دیگر، به جز حقوق‌بگیران آسیب‌پذیر!

▫️انبوه‌سازها تشکل‌دارند و به شدت از یکدیگر حمایت می‌کنند.

▫️پیمانکاران تشکل واقعی دارند و با وجود رقابت بر سر برنده شدن پروژه‌ها، به جای دشمنی، از زمان ناصرالدین‌شاه تاکنون گاه با هم برای سیاست‌گذاری کلان که از آن نفع می‌برند ائتلاف کرده‌اند و هر کدام بخش از فعالان اقتصادی را نمایندگی کرده‌اند.

تشکل‌های کارفرمایی فراگیر ازجمله اتاق‌ها از هر نوعی که باشند یکی از نهادهای مدنی پرقدرت در کشورها محسوب می‌شوند که دولت‌ها نمی‌توانند نسبت به آن‌ها بی‌تفاوت باشند. چنین نهادهایی به طرق مختلفی در نظام سیاست‌گذاری کشورها نقش‌آفرینی می‌کنند.

🔹در اصل ۳۱ قانون اساسی آمده که دولت باید برای کارگران شهری، زوج‌های جوان، سالمندان فاقد درآمد کافی، زنان سرپرست خانوار، معلولان و گروه‌های آسیب پذیر مسکن تهیه کند.

این اصل، فراهم کردن مسکن برای حقوق‌بگیران را اولویت می‌داند ولی این ماده از زمان تصویب آن در ۱۲ آذر ۱۳۵۸هرگز اجرا نشده است. کارگران هیچ تشکلی ندارند که اجرای قانون را به نفع آنان به اولویت تبدیل کند.


ابوالفضل مشکینی- رئیس سابق مرکز تحقیقات راه و شهرسازی:

🔹برای انبوه سازان، مشاوران، پیمانکاران و همه بخش‌های حوزه مسکن قسمت‌های مدیریتی در وزارت راه و شهرسازی داریم ولی برای ۵۰ درصد مستاجری که در جامعه داریم، [که معمولا حقوق‌بگیر و آسیب‌پذیرند] هیچ اتاقی وجود ندارد.

🔹ما در این کشور موجر را به رسمیت نمی‌شناسیم، مالک را به رسمیت نمی‌شناسیم.
🔹اجاره‌های ما کم‌کم از یک‌ساله به شش ماهه تبدیل خواهد شد!


✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
💰@davtalaborg- اینستاگرام -  توییتر

📣گفتگوی اجتماعی برای کارگران اقتصاد غیررسمی و پلتفرمی!
فراتر از سه‌جانبه‌گرایی: نمونه‌ی هند

▫️چگونه چند فعال تشکل‌یابی در هند، دستفروشان رانده شده به حاشیه اجتماع را زیر پر و بال گرفتند و از آزار و رشوه ماموران شهرداری نجات دادند؟

در گزارش تحقیقی-تحلیلی داوطلب

گسترش چارچوب: گفتگوی اجتماعی در بخش غیررسمی هند

هند با نیروی کار غیررسمی هند نزدیک به ۹۰٪ از کل نیروی کار، الگوی مذاکرات کارگری چندذی‌نفعی ــ‌ فراتر از سه‌جانبه‌گرایی ــ را توسعه داده است که در آن دولت‌های محلی، جمع‌های کارگری و سازمان‌های مدافع حقوق کارگران مشارکت دارند.

این چارچوب گسترده‌تر درس‌های قابل توجهی را برای کارگران در بخش‌های غیررسمی و پلتفرمی به همراه دارد؛ از جمله در ایران، جایی که اتحادیه‌های کارگری سنتی در بازارهای کار نامطمئن، نفوذ محدودی دارند.

در گزارش پژوهشی-تحلیلی داوطلب درباره موارد زیر بخوانید:

▫️ الگویی از مذاکره‌ با مشارکت فعالانه‌ی کارگران- انجمن SEWA:

این انجمن نماینده‌ی بیش از دو میلیون زن شاغل در بخش‌های غیررسمی است و وارد گفتگوی مستقیم با مقام‌های دولتی، مؤسسه‌های مالی و کارفرمایان می‌شود. برای مثال، در احمدآباد، SEWA با مقام‌های شهری مذاکره کرد تا مناطقی را برای فروش خیابانی، یعنی نشستن دستفروشان، قانونی کنند. این کار باعث شد هزاران زن دست‌فروش از آزار پلیس و اخراج از محل کسب‌وکارشان خلاص شوند.

سیوا فراتر از مذاکرات محلی، بر سیاست‌های ملی کار نیز تأثیر گذاشته است. این انجمن از طریق همکاری با سازمان بین‌المللی کار (ILO) موفق شد برای به‌رسمیت‌شناختن قانونی کارگران خانگی فشار بیاورد و مزایای تأمین اجتماعی، از جمله طرح‌های بازنشستگی خُرد را برای آنان تضمین کند.

▫️هیات‌های رفاهی کارگران ساختمانی: نهادینه‌سازی حمایت اجتماعی

بخش ساخت‌وساز هند، که بیش از ۴۰ میلیون کارگر غیررسمی را دربر می‌گیرد، از طریق هیات‌های رفاهی کارگران ساختمانی (CWWBs) مدل رفاهی منحصربه‌فردی ایجاد کرده است.

این نهادهای سه‌جانبه‌ی دولتی کارفرمایان را ملزم می‌کنند که به یک صندوق رفاهی کمک کنند. این صندوق مزایایی مانند جبران خسارت حوادث، حمایت‌های زایمان و آموزش مهارت را ارائه می‌دهد.

▫️دست‌فروشان و به رسمیت شناختن قانونی: تجربه‌ی NASVI
▫️پلتفرم‌های دیجیتال به‌عنوان عرصه‌های جدید گفتگوی اجتماعی
▫️نمونه‌ای از بسیج کارگران پلتفرمی در هند

همچنین در این گزارش پژوهشی-تحلیلی داوطلب ببینید که آموزه‌های بالقوه برای کارگران بخش غیررسمی و پلتفرمی در ایران چگونه می‌تواند بر اساس نمونه‌های موفق هند به ثمر برسد.

✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
💰@davtalaborg- اینستاگرام -  توییتر

📣کنوانسیون ۱۹۰ در منع خشونت را امضا کردید، حالا آن را اجرا کنید!

روز جهانی «مبارزه با خشونت علیه زنان» (۲۵ نوامبر- ۴ آذر- یادآور این حقیقت است که خشونت جنسی و جنسیتی نه یک مسئله «فردی» بلکه یک معضل ساختاری است که سلامت، کرامت و امنیت زنان را در همه عرصه‌ها- از جمله در محیط‌های کار— تهدید می‌کند.

🧩 کنوانسیونی که می‌تواند به تشکل‌ها کمک کند:

کنوانسیون ۱۹۰ سازمان بین‌المللی کار به‌طور ویژه، وجود خشونت و آزار در جهان کار را به عنوان یک مشکل با مصداق‌های گوناگون آن به رسمیت می‌شناسد و از دولت‌ها، کارفرمایان و تشکل‌های کارگری می‌خواهد اقداماتی قانونی و عملی برای پیشگیری، رسیدگی و جبران خسارت قربانیان اتخاذ کنند. این کنوانسیون ساختار حقوقی و تعهد بین‌المللی برای حذف خشونت در محیط کار را فراهم می‌آورد.

کنوانسیون مقابله با خشونت و آزار و اذیت، ILO (C190) نوزدهمین کنوانسیون سازمان بین‌المللی کار است و در نشست ۱۰۸ سازمان بین‌المللی کار با رأی قاطع شرکت‌کنندگان از جمله هر چهار نماینده دولت ایران در ژوئن ۲۰۲۱، به تصویب رسید. تاکنون حدود ۵۲ کشور این مقاوله‌نامه را به تصویب رسانده‌اند و با سرعتی کم‌نظیر، اقداماتی را برای تصویب و همسو کردن قوانین و سیاست‌های ملی خود با مفاد کنوانسیون انجام می‌دهند.

این کنوانسیون، نخستین سند حقوقی بین‌المللی است که حق همه افراد را برای داشتن محیط کاری عاری از تبعیض و خشونت، به رسمیت می‌شناسد و علاوه بر تأکید بر جلوگیری از تبعیض در محیط کار بر اساس جنسیت، وضعیت اقامت و نژاد، نگاهی ویژه به مسئله خشونت جنسی در محیط کار دارد. این کنوانسیون با توصیه‌نامه شماره ۲۰۶ تکمیل می‌شود که چگونگی اجرای کنوانسیون در سطح ملی را نشان می‌دهد.

در ایران زنان شاغل با موانع و آسیب‌های متعددی روبه‌رو هستند؛ منابع بین‌المللی درباره وضعیت مشارکت اقتصادی و تجربهٔ خشونت داده‌هایی را ثبت کرده‌اند که نشان‌دهندهٔ اندازه‌گیری‌های نگران‌کننده است.
گزارش‌های UN Women و نهادهای بین‌المللی به موارد خشونت و محدودیت‌های نهادی علیه حقوق و ایمنی زنان در ایران اشاره دارند.

تنها چند هفته پیش، نیلوفر جامدی طی گزارشی در روزنامه شرق از خشونت در محل کار به روایت خود زنان، پرده برداشت. قضیه‌ای که درباره شیوه برخورد با آن فرهنگ‌سازی نشده است، وجود آن در محیط کاری کتمان می‌شود و به آسیب زنان و حذف آنان از بازار کار عادلانه منجر می‌شود.


✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
💰@davtalaborg- اینستاگرام -  توییتر

📣آیا اعتصاب دو روز پیش دانشجویان دندان‌پزشکی اراک، به اعتراض امروز کادر درمان این شهر بی‌ربط است؟

📽۴ آذرماه ۱۴۰۴

امروز کارکنان بهداشت اراک روبروی ستاد دانشگاه علوم پزشکی تجمع کردند.

در این باره تنها یک جمله در شبکه‌های اجتماعی توضیح داده شده است:

کارکنان بهداشت اراک به پرداخت تنها ۵۰٪ کارانه با فرمولی غیرشفاف و بی‌عدالتی آشکار در نحوه پرداخت‌ها اعتراض دارند.

🧩 مطالبه‌گران چگونه از هم تاثیر می‌گیرند؟
دو روز پیش‌تر، برخی از شبکه‌های غیررسمی صنفی از اعتصاب دانشجویان دانشکده دندانپزشکی اراک در اعتراض به برکناری یک معاون محبوب آموزشی دانشکده خبر دادند.

منابع اعلام کرده بودند:
«هیچکس امروز در بخش ها حاضر نشده است. بخشی از دانشجویان نیز در حیاط این دانشکده تحصن کرده‌اند.
رییس دانشکده درب اصلی دانشکده را قفل کرده و از خروج دانشجویان جلوگیری نموده است.
تعدادی از دانشجویان خود را به ستاد دانشگاه علوم پزشکی اراک رسانده و در آنجا بسط نشسته‌اند و خواستار حضور ... رییس دانشگاه جهت ارائه توضیحات شده‌اند.»


هرچند به نظر می‌رسد اعتراض امروز پرسنل بهداشت کاملا به اعتصاب دو روز پیش دانشجویان دندان‌پزشکی بی‌ربط باشد ولی در شهر ۶۰۰‌هزار نفری اراک، گشوده شدن یک فضای مطالبه‌گرانه در میان اعضای یک صنف، ممکن است به بیان اعتراض خفته در دیگر بخش‌های صنف دامن بزند، به ویژه که نقض حقوق کادر درمان در این شهر، ماه‌ها ادامه داشته است ولی بیان جمعی این نارضایتی، تا این هفته به تعویق افتاده بود.


✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
💰@davtalaborg- اینستاگرام -  توییتر

📣تعطیلی مرخصی نیست!

در ماده ۶۲ قانون کار تصریح شده است که روزهای تعطیل رسمی نباید از مرخصی سالانه کارگر کسر شود.
ولی:
در بسیاری از شرکت‌ها، مخصوصاً سازمان‌هایی که از نرم‌افزارهای حضور و غیاب نیمه‌اتوماتیک استفاده می‌کنند، دیده شده که اگر کارگر در دو سمت یک تعطیل رسمی مرخصی بگیرد، سیستم به اشتباه آن تعطیل رسمی را نیز به‌عنوان مرخصی ثبت می‌کند!

این اتفاق می‌تواند منجر به کسر غیرقانونی از مرخصی کارگر شود و اگر کارگر در پایان سال درخواست بازخرید مانده مرخصی کند، محاسبه دچار اشکال می‌شود.

✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
💰@davtalaborg- اینستاگرام -  توییتر

📣نماینده موسوم به کارگران در شورای عالی کار:
تامین اجتماعی عمدا می‌خواهد کارگران را به اعتراض وادارد!


محسن باقری، نماینده موسوم به کارگران در شورای عالی کار در گفتگو با خانه اقتصاد:
🔹اگر یک دقیقه حق بیمه کارگران را با تاخیر به تامین اجتماعی پرداخت کنید، تامین اجتماعی هزینه‌های درمانی کارگران را قطع می‌کند!

🔹تامین اجتماعی حق اولاد بازماندگان افراد فوت شده را قطع کرده در حالی که فقط یک همت برای این سازمان هزینه داشت.

🔹تامین اجتماعی ۹ ماه است که حق بیمه بازنشستگان را به بیمه تکمیلی آتیه حافظ پرداخت نکرده؛ انگار می‌خواهند عمدا کاری کنند که بازنشستگان و کارگران معترض و عصبانی شوند!

✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
💰@davtalaborg- اینستاگرام -  توییتر

📣 افول سازمان‌های غیردولتی پایان جامعه مدنی نیست
جامعه مدنی فقط سازمان غیردولتی نیست و چرا این نگاه خطر دارد


وقتی دفترهای سازمان‌های غیردولتی بسته می‌شوند، کمک‌های مالی قطع می‌شوند و گزارش‌‌ها سانسور می‌شوند، چه اتفاقی می‌افتد؟ تجربه تاریخی و رویدادهای امروز نشان می‌دهند که جامعه مدنی از بین نمی‌رود، بلکه شکل خود را تغییر می‌دهد.

اصل ۲۰ به نقل از «سیباهله زوما»، فعال حقوق بشر و توسعه در آفریقای جنوبی نوشت:

▫️ سازمان‌های غیردولتی دهه‌هاست به‌عنوان ستون اصلی جامعه مدنی شناخته می‌شوند؛ به‌عنوان چهره حرفه‌ای کنشگری و واسطه‌ای قابل اعتماد میان مردم و سیاست‌گذاران. نقش آنها مهم و در مواردی حیاتی است. اما تصور اینکه افول آنها به معنای پایان کنش جمعی است، دست کم گرفتن تاب‌آوری، خلاقیت و توانایی سازگاری مردمی است که برای عدالت می‌جنگند.

▫️ از دهه ۱۹۹۰ سازمان‌های غیردولتی به بازیگران اصلی رساندن کمک‌های توسعه‌ای، امدادرسانی و دفاع از حقوق بشر تبدیل شدند. بسیاری از آنها به نهادهایی حرفه‌ای و جهانی تبدیل شدند که توانستند به فعالیت‌های مدنی ساختار، منابع و اعتبار ببخشند. این سازمان‌ها فعالان تحت فشار را حمایت حقوقی کردند، حافظه نهادی را برای حفظ دستاوردها زنده نگه داشتند و آموزش، برنامه‌ریزی و پژوهش را در اختیار مردم گذاشتند.

▫️پیشینه این موضوع اما قرن‌ها مقاومت ضد استعماری، اعتصاب‌های کارگری، جنبش حق رأی زنان، دفاع بومیان از سرزمین و فعالیت‌های عدالت‌خواهانه است. این جنبش‌ها بدون بودجه رسمی و مکان ثابت دوام آوردند و با تکیه بر همیاری و اراده جمعی پیش رفتند.

▫️ امروز جنبش‌های مردمی وارث همان سنت‌اند. آنها می‌توانند حتی در شرایطی که سازمان‌های غیردولتی عقب‌نشینی می‌کنند، شکوفا شوند. نمونه اخیر صربستان است که فرو ریختن زیرساختی که به مرگ ۱۶ نفر انجامید، به یک حرکت ملی ضد فساد و مطالبه‌گر تبدیل شد.

▫️ جنبش‌ها و سازمان‌ها هرکدام مسیر متفاوتی دارند. جنبش‌ها با بسیج فوری، تغییر روایت سیاسی و فشار خیابانی عمل می‌کنند، در حالی که سازمان‌های غیردولتی برای کارزارهای طولانی، لابی‌گری پشت صحنه و پیگیری حقوقی مناسب‌ترند. همکاری این دو می‌تواند چرخه‌ای مؤثر ایجاد کند: جنبش‌ها تغییر می‌آفرینند و سازمان‌ها آن را به سیاست پایدار تبدیل می‌کنند.

▫️ خطر نگاه تک‌بعدی به جامعه مدنی در قالب سازمان‌های غیردولتی این است که دولت‌های اقتدارگرا با محدود کردن ثبت یا منابع مالی آنها، تصور «مهار مخالفت» را ایجاد می‌کنند، در حالی که مقاومت مردمی در زیرزمین یا فضای آنلاین ادامه دارد. تاریخ نشان داده است که حرکت‌های غیرمتمرکز در شرایط سرکوب و کمبود منابع می‌توانند مؤثر باشند. اما این غیرمتمرکز بودن زمانی بهتر عمل می‌کند که با زیرساخت‌هایی چون مراکز مستندسازی یا حقوقی همراه شود؛ زیرساختی که می‌تواند از سوی سازمان‌ها، اتحادیه‌ها یا گروه‌های محلی فراهم شود.

▪️ آینده جامعه مدنی باید ترکیبی از هر دو باشد: سازمان‌هایی که به پایگاه‌های مردمی پاسخگو باشند و جنبش‌هایی که منابع و حمایت لازم برای مقابله با سرکوب را داشته باشند. اگر دهه ۱۹۹۰ دوره «NGOهای حرفه‌ای» بود، دهه ۲۰۲۰ می‌تواند عصر «جنبش‌های ترکیبی» باشد: محلی و جهانی، انعطاف‌پذیر و استراتژیک، ریشه‌دار در جامعه و توانمند در عرصه بین‌المللی.

▪️ افول برخی سازمان‌های غیردولتی واقعیتی مشکل‌آفرین است، اما به معنای پایان جامعه مدنی نیست. مردم در حال یافتن راه‌هایی تازه برای سازماندهی، مقاومت و بازآفرینی آینده‌اند. جامعه مدنی ساختاری یکپارچه نیست که بتوان آن را تخریب کرد؛ یک اکوسیستم زنده است که در تنوع، پیوند و سازگاری شکوفا می‌شود.

✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
💰@davtalaborg- اینستاگرام -  توییتر

📣یک شهروند از تهران: «چرا با وجود تعطیلی، ساعت کار ما تغییری نکرده است؟!»

«گزارش iqair را دیدم، امروز تهران آلوده‌ترین شهر جهان شد.
چند دقیقه به مانیتور خیره شدم.
دیروز و امروز مدارس تعطیل شدند اما چون ما کارمند بخش خصوصی هستیم باید سر کار باشیم.
مدارس تعطیلند اما فرزندان همراه مادران و پدران از خانه خارج می‌شوند.
پیک‌های موتوری، تمام روز، در قلب ترافیک و دود اگزوز تنفس می‌کنند.
رفتگران شهر را تمیز می‌کنند و ریه‌هاشان آلوده می‌شود.»

وی پرسید:

▫️آیا نباید برای روزهای آلوده، حق بدی آب‌وهوا یا سختی کار به ویژه به کارگران فضای باز تعلق بگیرد؟

▫️طبق قانون کارفرما موظف به تامین ایمنی محیط کار است. آیا نباید به کارگران ماسک فیلتردار داده شود؟

▫️چرا ساعت کاری در روزهایی که وضعیت قرمز و بنفش است مثل مواقع عادی است؟»

مطالبه‌گر باشیم و تشکل بسازیم.


✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
💰@davtalaborg- اینستاگرام -  توییتر

📣نامه وایرال: حقوق و امکانات بازنشستگان لطف دولت نیست، حق آن‌هاست!

◽️در طول ۳۰ سال خدمت پول ۴۰۰ تا۵۰۰ عدد سکه تمام به صندوق بازنشستگی واریز کرده‌ایم.
▫️دولت کمتر از ۳ درصد سود واقعی سرمایه‌گذاری‌مان را به عنوان حقوق به ما پرداخت می‌کند.

نامه‌های سرگشاده بازنشستگان چند ماه پس از اولین انتشار به تازگی در شبکه‌های مجازی در مقیاس وسیع بازنشر می‌شود.
نامه یک بازنشسته کادر مالی نیروی انتظامی که شش ماه پیش خطاب به نماینده گرمسار و رئیس مجلس نوشته شده بود یکی از چند نامه بازنشستگان است که به تازگی در شبکه‌ها دست به دست می‌شود.

بخشی از این نامه از این قرار است:

اینجانب در اردیبهشت ماه ۱۳۵۶ در [...]، در ژندارمری خدمت می کردم اولین حقوق ماهيانه من ۱۷۰۰ تومان بود، و از بدو استخدام از حقوقم ۱۰ درصد یعنی مبلغ ۱۷۰ تومان به عنوان‌ بازنشستگی کسر و به همراه همان مبلغ توسط دولت بحساب صندوق بازنشستگی واریز می‌شد.
با آن مبلغ بیش از یک سکه تمام پهلوی می‌شد خرید و در طول ۳۰ سال خدمت یعنی پول ۴۰۰ تا۵۰۰ عدد سکه تمام به صندوق بازنشستگی واریز شده است که نسبت به حقوق، بعضی‌ها بیشتر و بعضی کمتر. البته خودم چون کارم مالی بوده این اطلاعات را دارم.
حال چنانچه به قیمت امروز که بهای سکه تمام بهار آزادی بیش از ۱۱۰ میلیون تومان است من به تنهایی مبلغ ۲۴ میلیارد تومان در صندوق ذخیره دارم، که حداقل‌ سود بانکی آن با کارمزد ۲۰ درصد، ماهيانه مبلغ۸۰۰ ملیون تومان میباشد.

در حال حاضر کمتر از ۳ درصد سود واقعی سرمایه‌گذاری خودم را دولت به عنوان حقوق ماهیانه بازنشستگی به من پرداخت می‌کند و با این وصف همه مسئولین فکر می‌کنند به بازنشستگان لطف می‌کنند و از بیت‌المال به این قشر به قول خودشان غیر فعال، حقوق بعنوان صدقه و لطف به آنها می‌دهند.

لازم است یادآور بشوم که حقوق بازنشستگی حق قانونی و مالکیت من و هر بازنشسته‌ای است که به قیمت عمر ۳۰ ساله جمع آوری کرده‌ایم. من به عنوان یک ایرانی و صاحب اصلی این آب‌وخاک هم از پول نفت، گاز و پتروشیمی‌ها و کارخانه‌های فولاد و ذوب آهن و معادن طلا، مس و صدها معادن و کارخانه‌های موجود در کشورم مالک و سهیم هستم.»

✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
💰@davtalaborg- اینستاگرام -  توییتر

📣همدلی عجیب مردم در فجایع جمعی
چرا مطالبه‌گران مدنی و صنفی از چنین پتانسیلی استفاده نمی‌کنند؟

▫️در فجایعی چون آتش‌سوزی جنگل‌های هیرکانی، جنگ، آتش‌سوزی بندر رجایی و بلایای طبیعی هر بار روحیه حمایتگر مردم، بسیاری را شگفت‌زده کرد.

▫️پیش از این در مردادماه، مرگ ۳ فعال محیط زیست، جامعه را در بهت و خشم فرو برده بود.

«در آشوب مُلک، وطن‌پرستان بسیارند.»
این جمله در کتاب تائوتچینگ، اثر فیلسوف چینی، لائوتسه، هر بار در بحران‌های جمعی و آشوب‌های گسترده با همدلی بی‌نظیر مردم مصداق پیدا می‌کند.

در قضیه آتش‌سوزی جنگل‌ هیرکانی، کارزار بزرگی از کاربران تشکیل شد و با اطلاعات‌رسانی گسترده و خلاقانه، به تشکیل گروه‌های داوطلب حمایتگر انجامید؛ داوطلبانی که از شهرهای مختلف با گروه‌های محلی همکاری کردند و از جان مایه گذاشتند.

شجاعت و مهارت یک گروه داوطلب از کرمانشاه در یک ویدیو با روایت یک داوطلب محلی مستند شد و کردها در مقیاس ملی قهرمان شناخته شدند.

❗️با این همه، مطالبه‌گران مصمم حقوق مدنی و صنفی در کرمانشاه هنوز به عنوان قهرمان ملی شناخته نشده‌اند
و اصولا
چنین همکاری گسترده‌ای برای احقاق حقوق جمعی شکل نگرفته است. چرا؟

از دست دادن حقوق جمعی، یک فاجعه جمعی است که ممکن است بر زندگی بسیاری تاثیر داشته باشد ولی در نقض حقوق جمعی:

🔹زنگ هشدار خطر برای بسیج موقت ولی گسترده و یا سازمان‌دهی ادامه‌دار به صدا در نیامده، بلکه فاجعه جمعی کم‌کم جمع را در بر گرفته و آسیب گسترده به بار آورده و این روند ادامه دارد.

🔹گروه‌های مطالبه‌گر مدنی و صنفی، رفتار حمایتگرانه حقوق مدنی و صنفی را به عنوان ضرورت اخلاقی اعلام نمی‌کنند و کارزارهای خلاقانه مجازی یا محتوای درگیرکننده ساخته نمی‌شود و به ویژه جوان‌ترها را درگیر نمی‌کند.

🔹برای بسیاری روشن نیست که یک فرد انگیزه‌دار، دقیقا با چه کاری می‌تواند در پیشبرد حقوق مدنی و صنفی تاثیرگذار باشد یا جلوی چه چیزی را بگیرد.

🔹فعالان حقوق مدنی و صنفی به عنوان قهرمان به جامعه معرفی نمی‌شوند- شاید به خاطر احتیاط و با هدف پایین آوردن آسیب‌پذیری فعالان و کم کردن هزینه‌های مطالبه‌گری.

با این همه، کنشگران حقوق مدنی و صنفی، به جز کمپین‌های کوتاه‌مدت، برای اولین بار است که در مقیاسی وسیع و طولانی، به مطالبه‌گری روی آورده‌اند.
آنان برای اولین بار، گفت‌و‌گو و رفتار جمعی را در سطح جامعه مطرح کرده‌اند، ناامیدی‌های مختلفی را از سر گذرانده‌اند و هم‌زمان با وخیم‌تر شدن شرایط حتی به دستاوردهایی سامان داده‌اند.

🧩 جنبش‌ها از انسان‌ها تشکیل شده‌اند و از هم تاثیر می‌گیرند:
یادمان باشد که مرگ سه فعال محیط‌‌ زیست در مردادماه، باعث دو روز عزای عمومی در کردستان شده بود.
می‌توان حس کرد که شاید خشم و حسرت فروخفته در کل اجتماع، این بار، در موج بعدی در هیرکانی و الیت، کاربران شبکه‌ها، مردم و فعالان محیط زیست را به واکنش سریع‌تر واداشته است.

چیزی که مهم است: همان‌گونه که برای اولین بار سوختن جنگل هر بار با مقیاسی درگیرکننده‌تر به حساسیت ملی تبدیل شد، هیچ بعید نیست که بحران حقوق مدنی-صنفی و یا بحران آزادی تشکل‌گرایی و حق بیان نیز به حساسیت ملی تبدیل شود؛ همان‌گونه که برخی از نشانه‌های آن را در نسل‌های مختلف در جامعه شاهدیم.

✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
💰@davtalaborg- اینستاگرام -  توییتر

📣گام‌هایی برای تحقق دموکراسی در محل کار:
چگونه از ابزار «سرمایه‌داری ذی نفع محور» به نفع کارگران استفاده کنیم!

گزارش تحلیلی داوطلب

مرور تجربه‌های تاریخی نشان می‌دهد که سرمایه‌داری وقتی به منافع گروه‌های دیگر «اعتراف» می‌کند، این اعتراف همیشه در سطح شعار باقی نمی‌ماند؛ اگر فشار اجتماعی و سازمان‌یابی کارگران وجود داشته باشد، همین گفتمان می‌تواند تبدیل به الزام قانونی و تغییر ساختار قدرت شود.

اگر شرکت‌ها و دولت‌ها رسماً می‌گویند کارگران هم ذی‌نفع هستند، می‌توان از همین جمله برای طرح مطالبات ساختاری بهره برد. به دست آوردن حق مشارکت کارگران در مدیریت، دسترسی به اطلاعات شفاف اقتصادی، حق وتوی کارگران هنگام تعدیل‌های گسترده، تعیین دستمزد مبتنی بر حداقل معیشت، و توسعه مذاکرات جمعی در سطح صنعت از این مسیر به دست خواهد آمد. همچنین، تأکید شرکت‌ها بر مسئولیت اجتماعی و محیط‌زیستی می‌تواند ابزار قدرتمندی در دست فعالان کارگری و محیط‌زیستی باشد تا با اتکاء به گزارش‌های رسمی، فشار اجتماعی، حقوقی و سیاسی بر شرکت‌ها وارد کنند.

اما در محیط‌های اقتدارگرا مثل ایران، مسیر دموکراتیک‌سازی نه از طریق نهادهای رسمی بلکه از شبکه‌های پراکنده، گروه‌های غیررسمی، هسته‌های کوچک در محیط کار و پیوندهای افقی جامعه مدنی عبور می‌کند. دموکراسی در محل کار در ایران از دل عمل جمعی کوچک، پیوسته و همبسته ساخته می‌شود.

در گزارش تحلیلی داوطلب ببینید:
🔹حقوق‌بگیرها چگونه با استفاده از شکاف‌های درونی گفتمان سرمایه‌داری می‌توانند ساز و کار دموکراتیک در فضای کار را برقرار کنند.
🔹مقایسه ساز و کار روند برقراری دموکراسی در محیط کار را در ایران با دیگر کشورها مرور کنید.

✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
💰@davtalaborg- اینستاگرام -  توییتر

📣۶۷ کارگر در مازندران در هفت ماه ابتدای امسال جان باختند
مدیرکل پزشکی قانونی مازندران: وضع از پارسال ۶ درصد بهتر شده!

علی عباسی به ایلنا گفت: از میان این ۶۷ کارگر، ۴۷ نفر متاهل و بقیه مجرد بوده‌اند: ۶۶ مرد و یک زن.

وی گفت:

▪️بیشترین موارد مرگ مربوط به گروه سنی ۲۱ تا ۳۰ سال با ۱۵ نفر و کمترین به افراد بالای ۶۱ سال با ۵ نفر اختصاص دارد.

▪️ سقوط از بلندی با ۴۲ مورد بیشترین علت مرگ ناشی از حوادث کار بوده و پس از آن برخورد با جسم سخت با ۱۰، برق‌گرفتگی با ۹ و سایر عوامل با ۶ مورد قرار دارند.

▪️ در شش ماهه امسال، بیشترین مرگ‌های ناشی از حوادث کار در ماه مرداد با ۱۶ مورد ثبت شده است، در حالی که کمترین موارد در فروردین ماه با ۴ فوتی گزارش شده است.

▪️ شهرستان ساری با ۱۲، آمل با ۹ و بابل با ۶ مورد بیشترین تلفات را داشته‌اند و بهشهر و محمودآباد هر کدام با یک فوتی کمترین آمار را گزارش کردند.

◽️در این مدت ۴۹۸ نفر شامل ۴۶۲ مرد و بقیه زن به دلیل مصدومیت ناشی از حوادث کار به مراکز پزشکی قانونی مراجعه کردند که این رقم نیز نسبت به سال گذشته ۶ درصد کاهش داشته است.

داوطلب پیش از این در گزارش تحلیلی خود توضیح داده است:

آمار رسمی مرگ در محل کار به دلیل پنهان‌کاری کارفرمایان نگران از افزایش حق بیمه و تعهدات قانونی، پیچیدگی روند اداری، و گاهی انصراف خانواده قربانی، قابل اعتماد نیست.
همچنین، بسیاری از حوادث در بخش‌های غیررسمی رخ می‌دهند و گزارش نمی‌شوند.

گزارش تحلیلی داوطلب را ببینید و برای دیگران نیز بفرستید.

✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
💰@davtalaborg- اینستاگرام -  توییتر

⚠️لطفا اگر در شرایط روحی مناسب نیستید از خواندن این مطلب خودداری کنید.

◾️یک شهروند دیگر در اهواز به دلیل فشارهای معیشتی و روحی به زندگی خود پایان داد

بر اساس یک پیام دریافتی که به گزارش امروز وبسایت حقوق بشری کارون ارجاع داده است،
در شامگاه چهارشنبه ۵ آذر ۱۴۰۴، یک شهروند عرب ساکن روستای غزاویه بزرگ به نام زواد ناصری (معروف به عبدالحسین المعتوق آل‌جبور) در پی فقر شدید، بیکاری طولانی‌مدت و ناتوانی در تأمین هزینه‌های زندگی، خود را حلق‌آویز کرد.

این حادثه حوالی ساعت ۱۶ رخ داد؛ در روستایی که در ۱۰ کیلومتری شرق رودخانه کارون و در منطقه‌ای کشاورزی قرار دارد، اما طی سال‌های اخیر به‌دلیل خشکسالی، نابودی نخلستان‌ها و بحران‌های اقتصادی با موج رو‌به‌افزایشی از مشکلات معیشتی مواجه شده است. اهالی منطقه می‌گویند که بیکاری گسترده و تبعیض در فرصت‌های شغلی بسیاری از سرپرستان خانوار را تحت فشار شدید قرار داده است.

به‌گفته نزدیکان، زواد ناصری در ماه‌های گذشته بارها از وضعیت اسفناک زندگی، بدهی‌ها و نبود فرصت شغلی شکایت کرده بود؛ شرایطی که در نهایت او را به چنین «انتخاب تلخی کشاند.»

بر اساس گزارش‌های منتشرشده از سوی فعالان حقوق بشر و منابع محلی، در سال ۱۴۰۴ تاکنون دست‌کم ۸ مورد خودکشی و خودسوزی ناشی از فقر و بیکاری در اهواز و شهرهای اطراف ثبت شده است؛ آماری که کارشناسان آن را نشانه‌ای روشن از افزایش فشارهای اجتماعی و اقتصادی بر ساکنان اقلیم اهواز می‌دانند.

این در حالی است که منطقه‌ای که «سرزمین طلای سیاه» نام گرفته، با وجود منابع عظیم نفت و گاز و زمین‌های حاصلخیز کشاورزی، سال‌هاست با فقر ساختاری، بیکاری مزمن، تبعیض استخدامی و بحران‌های محیط‌زیستی دست‌وپنجه نرم می‌کند؛ مجموعه‌ای از عوامل که خودکشی را به یکی از نمودهای دردناک اعتراض خاموش مردم تبدیل کرده است.»

در شرایطی که هیچ تشکلی وجود ندارد که از شهروندان در معرض آسیب حمایت کند، یا با پیدا کردن کار و یا خدمات مشاوره، سایه مرگ از آنان دور کند، دوستان و خانواده نقش مهمی در پیشگیری از تصمیم‌ خطرناک یک نفر برای خودآسیبی دارند و نشانه‌های هشدار امیز باید جدی گرفته شد.

لطفا اگر خودتان یا فردی که می‌شناسید افکار خودآسیبی دارند، با شماره ۱۲۳ اورژانس اجتماعی بهزیستی تماس بگیرید.

✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
💰@davtalaborg- اینستاگرام -  توییتر

📣بیمه رانندگان اینترنتی به تغییر رویکرد و تعریف از کارگر نیاز دارد

مدل «پیمانکار مستقل» زیر فشار قانونی در بسیاری از کشورها در حال فروپاشی است، زیرا واقعیت بازار کار در این بخش نشان می‌دهد؛ علاوه بر این که در بسیاری از مشاغل دیگر، انتخاب ساعات کار دیگر به هنجار عادی تبدیل شده است، در مشاغل پلت‌فرمی چون رانندگی اینترنتی هم شاخص‌هایی چون کنترل، نظارت، تعیین قیمت، ارزیابی عملکرد و امکان تعلیق و قطع دسترسی همگی مشخصه‌های قابل قبولی برای اثبات رابطه کارگری و کارفرمایی است.

در گزارش داوطلب ببینید ایران چگونه می‌تواند مانند سایر نقاط جهان یک چارچوب مستقل برای کار پلتفرمی طراحی کند.

✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
💰@davtalaborg- اینستاگرام -  توییتر

📣تشکل‌ها چگونه ساختار خود را نو می‌کنند؟

نمونه موردی

یک اتحادیه (تشکل به ثبت رسیده) تصمیم گرفت پروژه‌ای آزمایشی برای جذب کارگرانی به راه بیندازد که معمولاً در حاشیه قرار دارند: جوانان، کارکنان پاره‌وقت و کسانی که در بخش خدمات با قراردادهای موقت کار می‌کنند. این گروه‌ها به‌طور سنتی از سوی اتحادیه‌ها کمتر نمایندگی شده‌اند و در بسیاری موارد اعتماد یا ارتباطی با اتحادیه‌ها ندارند.

◽️در این پروژه، اتحادیه به‌جای استفاده از شیوه‌های مرسوم عضوگیری (مانند مراجعه حضوری به محل کار)، از شبکه‌های اجتماعی و ابزارهای دیجیتال بهره گرفت. آن‌ها کارزارهایی طراحی کردند که مستقیماً به دغدغه‌های جوانان می‌پرداخت: ساعات کاری نامنظم، دستمزد پایین و فقدان امنیت شغلی.

◽️همچنین، درون اتحادیه اصلاحاتی صورت گرفت تا جوانان نه صرفاً مخاطب کمپین، بلکه نقش‌آفرینان فعال در طراحی و اجرای فعالیت‌ها باشند. این تغییر به آن‌ها امکان می‌داد تجربه‌های زیسته خود را وارد فعالیت صنفی کنند و از همان ابتدا احساس تعلق بیشتری نسبت به اتحادیه پیدا کنند.

نتایج این تجربه نشان داد که استفاده از زبان و کانال‌های ارتباطی تازه می‌تواند به ایجاد پیوند با گروه‌هایی منجر شود که پیش‌تر دستیابی به آن‌ها دشوار بود. البته، پروژه با چالش‌هایی مانند کمبود منابع مالی و انسانی و نیز مقاومت برخی اعضای قدیمی اتحادیه در برابر تغییر مواجه شد.

با وجود این محدودیت‌ها، تجربه به‌عنوان یک موفقیت نسبی ارزیابی شد، زیرا هم ظرفیت نوآوری را نشان داد و هم روشن ساخت که یادگیری از شکست‌ها و اصلاح مسیر بخشی ضروری از روند بازآفرینی اتحادیه‌هاست.


منبع: کتاب آزمونی برای نوسازی تشکل‌ها؛ چالش‌ها، تصاویر و درس‌ها

✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
💰@davtalaborg- اینستاگرام -  توییتر